Gastauteur Toine Dingemans heeft in het verleden al een aantal interessante bijdragen geleverd aan HiFi.nl. Hij is behalve een technisch uitstekend onderlegd hifi-enthousiast ook expert op het gebied van akoestiek. Op zijn website SoundScapes.nu publiceert hij onder andere artikelen over hifi-projecten waar hij mee bezig is, en schrijft hij op zeer toegankelijke wijze over `moeilijke zaken` als akoestiek in de luisterruimte en schone stroom. Dit artikel over de PowerPlant Premier van PS Audio geeft een zodanig goed inzicht in de werking en klankmatige resultaten van deze bijzondere regenerator/lichtnetfilter dat we vroegen of we het mochten doorplaatsen. Deze week deel 1 van dit uitgebreide artikel. Deel 2 leest u hier, deel 3 hier en deel 4 leest u hier.
De kwestie die aanleiding vormde tot dit verslag is deze: "Is er nog een duidelijke verbetering in de weergavekwaliteit mogelijk, na alles in de set naar vermogen met elkaar te hebben gematcht tot een maximaal en tot tevredenheid strekkend niveau, dat tevens financieel en praktisch haalbaar is?"
Deze vraag kun je natuurlijk alleen dan bevestigend beantwoorden, als er sprake is van een ondergeschoven kindje - een of andere randvoorwaarde in de weergeefketen die om wat voor reden ook verwaarloosd of achtergebleven is bij het algehele kwaliteitsniveau van de set. Het ondergeschoven kindje betreft hier de stroomvoorziening die de geluidsinstallatie moet voeden. Het is niet dat ik me niet zeer bewust ben geweest van het belang van schone stroom. Want wat anders is de muziek waarnaar we luisteren dan een gemoduleerde vorm van de oorspronkelijke netspanning uit de muur! Het belang van schone stroom staat in dit verslag niet ter discussie. De wijze waarop deze verkregen kan worden blijkt evenwel een terrein vol voetangels te zijn. Na diverse experimenten met scheidingstrafo`s, passieve netfilters, onstoringsmodules en netsnoeren, uitgesmeerd over een periode van meer dan 15 jaar, zijn twee zaken duidelijk geworden:
Ten eerste: schone stroom zonder de een of andere sonische keerzijde is minder gemakkelijk te realiseren dan veel fabrikanten van netfilters en aanverwante artikelen de muziekliefhebber willen doen geloven.
Ten tweede: er is een betekenisvol verband tussen de hoedanigheid van de netstroom en de uiteindelijke weergavekwaliteit.
Ondanks die wetenschap kon de stroomvoorziening toch mijn ondergeschoven kindje worden. Daarvoor zijn diverse oorzaken verantwoordelijk. Allereerst en allerbelangrijkst is er de vaststelling dat scheidingstrafo`s en de veelheid aan passieve netfilters en ontstoringsmodules die verkrijgbaar zijn op de audiomarkt, allemaal min of meer behept zijn met hoorbare nadelen en keerzijdes, ondanks dat ze tegelijkertijd ook tot belangrijke deelverbeteringen in de geluidsweergave kunnen leiden. Soms ook leiden ze tot een regelrechte verslechtering, die aanvankelijk voor een verbetering werd aangezien. Dat is ook meteen de reden dat zulke accessoires na verloop van tijd weer het veld ruimen. De meeste muziekliefhebbers accepteren de nadelige gevolgen van netfiltering niet, althans niet op termijn.
