Muziek weergeven vanaf lp is alleen mogelijk als er een keten is gevormd tussen element en luidsprekers. Zo is het element gemonteerd in een SME/Transrotor 5009 arm, die staat op een Transrotor Super Seven speler. Achter de Manley Steelhead staat een “Het Audio Team” LA2 Mk II lijnversterker met afwisselend een Ayon Audio 300B versterker en een set Manley Snapper monoblokken. Gebruikte luidsprekers zijn Focal Electra 937Be types, ondersteund door een Electra SW900 subwoofer. Bekabeling is merendeels Crystal Cable Reference of Ultra. Ter vergelijk stond een E.A.R. 834P phonoversterker klaar. Stroomvoorziening gefilterd en getransformeerd met Kemp Elektroniks Powersource en Balanced Isolator Source. Stroomkabels opnieuw Crystal Cable en Kemp, maar ook Lapp en Hanze Hifi.
Een deel van de tijd speelde ik met de Ayon 300B als eindversterker. Een 2 x 20 Watt Single Ended triode versterker met een enkele, zwaardere 300B buis per kanaal. In deze opstelling toont de Steelhead ten volle zijn subtiliteit, al zijn nuances, en zijn ongelofelijke transparantie. De Ayon 300B is mijn referentie wat dat betreft. De Snapper is een eindversterker met een totaal ander karakter dan de 300B. De Snapper is minder verfijnd en minder in staat tot in de diepste nuances te graven. Hij is daarentegen wel veel krachtiger dan een 300B en zet een imposantere stage neer.
De gewenning duurde een paar dagen, pas daarna begon ik de Snapper echt op waarde te schatten. De Snapper heeft een karakter waarbij druk in het laag hoort, zonder controle te verliezen. Laag is meer aangezet dan met de 300B, dat wel. Het gaat te ver om de Snapper romantisch te noemen, daarvoor is hij recht door zee. Heel mooi uitgewogen. Ten opzichte van bijvoorbeeld een McIntosh 275 met KT-88 buizen is een Snapper subtieler, levendiger, beter in staat muziek te benaderen als kunst, aangenamer. Wilde ik destijds mijn 300B niet ruilen voor een 275, een set Snapper’s mag wel blijven staan. Mogelijk met dank (namens Manley) aan de nu wel en destijds niet beschikbare H.A.T. voorversterker die zoveel goeds doet in de set.
Een zijstap is, zoals beschreven, ook gemaakt door de Steelhead rechtsreeks aan te sluiten op de Ayon, en de H.A.T. over te slaan. In dat geval kruipen de Snapper en de 300B meer naar elkaar toe. Duidelijk blijkt hoe Manley denkt over muziekweergave. Het karakter van de Steelhead komt terug in de Snapper’s. Een gegeven dat een filosofie verraad en trouw van de fabrikant aan zijn eigen creaties. Bovendien bewijst deze consistentie dat de fabrikant en ontwerpers exact weten wat ze maken, waardoor de Steelhead of Snapper geen toevalstreffer zijn.
Op uw vraag: waarom niet de Steelhead rechtstreeks aan de Snapper en wel aan de 300B? Simpelweg ruimtegebrek om alle apparatuur goed te positioneren, van stroom te voorzien en met topkabels aan te sluiten. Met als tweede achterliggende gedachte dat ik de H.A.T. in de keten wil houden om niet helemaal de weg kwijt te raken tijdens het recenseren.
