Weergave via de luidsprekers is voor mij gemakkelijker in een kader te plaatsen. Eerst de versterker met de CD-speler; de basis opstelling. De weergave is qua stereobeeld nogal plat in de diepte, hangt tussen de luidsprekers in en kent nauwelijks hoogte. De frequentiegebieden lijken afgerond naar de uiteinden van het spectrum. Ik heb veel meer naar streaming media geluisterd op de set en het valt mij eerlijk gezegd een beetje tegen hoe de CD-speler an sich presteert. Het is niet slecht, er is eveneens niet veel mis met de weergave, maar spannend is het allemaal niet.
Zodra de DAC mee mag doen wordt het echter anders; het stereobeeld gaat een eind omhoog, krijgt diepte en komt ineens wel buiten de luidsprekers. Waar ik net nog lage en hoge tonen miste, komen die ruimschoots uit de schulp gekropen. Het is dus de interne DAC van de speler die achterblijft, terwijl het loopwerk een prestatie op niveau weet te halen. De muziek en stemmen komen tot leven via de DAC, hetgeen hem een vrijwel onmisbaar onderdeel maakt als de luidsprekers goed genoeg zijn om de verschillen duidelijk te maken. Niet voor niets is de DAC veel geprezen om zijn prestaties. Waarbij het muziekgenre niet uitmaakt, klassiek, pop, jazz, allemaal uit hetzelfde laken een pak.
De volgende stap is uiteraard het gebruik van een streamer. Prettige bijkomstigheid is dat ik al mijn CD’s inmiddels heb gestreamd en dus 1-op-1 kan vergelijken. Ik gebruik de Naim als eerste bron. Meest opvallende verschil is dat de stemmen veel meer los komen van de instrumenten die voor de begeleiding zorgen. Levendigheid neemt toe en er staat een artiest in de ruimte. In dit geval gebruik ik dus een zelfde coaxiale ingang op de DAC als met het CD-loopwerk daarnet. Inmiddels zitten we in deze prijsklasse op een behoorlijk hoog niveau waar ik uitermate fijn naar kan luisteren. Daar is geen Naim voor nodig, een NAS in combinatie met een Logitech box of vergelijkbaar, met een digitale uitgang actief, is voldoende.
Daarna is het de RipButler die dezelfde tracks speelt, maar die koppelt aan via de USB-ingang. Om eerlijk te zijn, ik hoor weinig verschil met daarnet. Misschien is de opbouw in meer laagjes, er staat tegenover dat de frisheid een beetje uit de muziek gaat. Ik beleef minder plezier aan de muziek, waarschijnlijk een voorkeurskwestie, want de kwaliteit is alleen 'anders' en niet specifiek beter of afgenomen. Duidelijk kan worden vastgesteld dat een fatsoenlijke USB-bron in staat is deze installatie tot een hoog niveau te tillen. De overgang naar high resolution files gaat niet helemaal goed. De track moet ik twee keer starten, anders weet de DAC geen weg met het signaal. Iets dat duidelijk in de RipButler zit en niet in de Teac. Want met een PC heb je er geen last van.
De hogere resolutie laat zich direct vertalen in een veel betere weergave. Het is een echte High Res file en geen opgepoetst WAV bestand van een CD. Als men u dit demonstreert in de winkel bent u al snel bereid tot aankoop. Dus let goed op wat men draait, dit soort bestanden komt meer en meer beschikbaar, is echter nog lang geen gemeengoed. Het beeld is volledig goed, dat wil zeggen in het stereobeeld is diepte, hoogte en breedte. De verhouding lage/midden/hoge tonen is prima. Geen voorkeur voor een bepaald gedeelte in het spectrum. Details zijn voldoende aanwezig en het ritme houdt de aandacht vast. Minpunt is de laagweergave die zeker op de PMC luidsprekers een stuk strakker zou mogen. Waarbij niet vergeten mag worden in welke prijsklasse de versterker zit en hoe compleet hij is voor het geld. Je mag dus best ergens een steekje laten vallen als fabrikant.
DSD
Als laatste hetgeen waar de freaks op zitten te wachten. DSD weergave van 2.8 en 5.6 MHz files. Opgehaald bij de Noorse muziekuitgever 2L. Verder verkrijgbaar bij Channel Classics, of na goed zoeken te vinden op andere sites, helaas vaak alleen in de vorm van demobestanden. 2L biedt de optie om muziek in diverse formaten te downloaden en dus kun je FLAC in diverse resoluties vergelijken met 2.8 en 5.6 DSD streams. Teac levert zelf een simpele maar effectieve player via hun website. Waarvan een onderdeel is dat muziek eerst in het interne geheugen van de PC wordt geladen en dan pas speelt. Dus niet eens rechtstreeks vanaf een harddisk. Inderdaad, dit levert een geweldige weergave op waarbij de set zichzelf ontstijgt. Op dit moment geloof je niet dat een 29 cm brede versterker dit staat weer te geven. Edoch, bezint eer gij begint, in tegenstelling tot WAV, FLAC, ALAC en al die andere formaten is DSD een niche markt en de vraag is of dit bestand formaat de wereld ooit zal veroveren buiten professionele toepassingen en met andere muzieksoorten dan vrijwel uitsluitend klassieke muziek. Wie het eens wil proberen met de Teac DAC zal verbaasd staan, zoek naar een stille PC, trek de bestanden van het net, neem een behoorlijke USB-kabel en ga aan de slag.
