First things first.

Bij het aansluiten van de apparatuur is rekening gehouden met de fase. Verder zijn de spelregels in acht genomen die door de fabrikant geformuleerd zijn. De eerste 48 uur is er continu gespeeld. Zoals aanbevolen door middel van het inzetten van een burn-in disk. Daarna is er 24 uur continu muziek gedraaid. Wanneer er geen burn-in disk beschikbaar is raadt deze kabelproducent aan om 96 uur continu muziek te draaien alvorens met het luister proces te beginnen. Hij tekent verder aan dat met name de kabels uit de Phase II, de Resolution Reference en de Designers’ Reference series 200 tot 300 uur nodig hebben om goed in te branden. Gedurende die inbrand periode heb ik echter niet uitsluitend naar het blauwe licht gekeken dat door de LED’s over de installatie, de achterliggende muur en het plafond verdeeld wordt. Hoe fraai dat ook is. Het geeft in visuele zin het effect alsof er achter mijn installatie een gedimde blacklight bron opgesteld is. Op dat licht is mijn Antoinette acuut verliefd. Met het uiterlijk van de kabels heeft ze aanvankelijk minder op maar ook dat verandert gedurende de weken dat ze in het systeem geïntegreerd zijn. 

Now can I hear some music?

Ik heb dus ook gedurende die eerste dagen al geluisterd. Wat meteen opvalt is de energieke kracht en het schonere geluid. De eerste week haal ik af en toe de Mini Power Couplers van het net. Iedere keer wanneer ik dat doe mis ik echter iets. Dit maakt dat ik na een week alleen nog maar op deze “verlichte” wijze naar mijn systeem wil luisteren. Het gevolg daarvan is weer dat ik daarna ’s avonds gedurende het laatste gedeelte van een luistersessie vaak de kamer verlichting uit laat met uitzondering van een klein lampje bij de installatie dat slechts brandt op de momenten dat ik mijn draaitafel op enigerlei wijze moet bedienen. Voor de cd drive heb ik aan het licht van de blauwe LED’s voldoende. Eén van de eerste dingen die me opvallen is dat deze kabels inderdaad die vele inspeeluren nodig hebben. Gedurende de eerste weken blijft er een gestage verbetering optreden in de zin dat het beeld steeds opener wordt. Vanaf het begin zet het vers bekabelde systeem een wat groter beeld neer, waarbij met name de diepte toeneemt. Ik hoor het bijvoorbeeld in het openingsnummer van de cd van Harry James. Maar er is meer. Zijn trompet lijkt substantiëler in de ruimte aanwezig te zijn. Alsof er een grotere innerlijke kracht in het systeem schuilt dan voorheen; een dynamiek van binnenuit die deze kabels nodig lijkt te hebben om eindelijk vrij te kunnen komen. Het is dit verschijnsel dat de meeste indruk op mij maakt en dat ik in de weken waarin ik de kabels kritisch beluister bij iedere gedraaide cd en lp opnieuw waarneem. En zoals vaker het geval is bij veranderingen die ik aanbreng in het systeem, ben ik me er nog het meest van bewust wanneer het effect niet optreedt; namelijk wanneer ik de twee stekkerblokken met de tien daarin residerende Mini Power Couplers van het “Active” systeem de stroom ontzeg.