Panasonic X-32LX60F
Panasonic X-32LX60F 444
Puntenscore: 75/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 83/100
www.panasonic.nl - 1.200 euro
Ondanks de twee HDMI-aansluitingen op de achterzijde is de Panasonic eerder zuinig uitgerust wat aansluitingen betreft. Zo zitten er geen composiet- of S-video-aansluitingen achterop (wel op de zijkant), is er geen DVI- of D-Sub-aansluiting voorzien en is er slechts één enkele audio-ingang aanwezig.
Vervelend is ook dat de stroomkabel vastzit aan het toestel. De afstandsbediening is voor verbetering vatbaar. De pijltjestoetsen zijn namelijk te klein en de drukactie – en dan vooral die van de enter-knop – is te vaag, zodat je niet weet of je de knop diep genoeg hebt ingedrukt.
De geluidskwaliteit is – in vergelijking met de overige testdeelnemers – behoorlijk. Niet dat de Panny je geluidsinstallatie naar huis speelt – het omgekeerde zal eerder gebeuren – maar je haalt er tenminste een aanvaardbaar geluid uit waarin toch nog enige bas te bespeuren valt.
Na enig geworstel in de menu’s – die qua lay-out, lettertypes en kleurengebruik trouwens lelijk als de nacht zijn – kijken we naar wat de Panasonic aan beeldkwaliteit in huis heeft. En daarin worden we niet teleurgesteld. Het scherm haalt het niet van de plasmaschermen van dezelfde fabrikant maar het komt aardig in de buurt, zelfs qua contrast en zwartweergave. Ruis en artefacten houden zich stil op de achtergrond en ruimen plaats voor mooie, dynamische beelden met diepe, rijke kleuren. Gezien het prijskaartje niet boven 1.200 euro uitkomt, kunnen we veilig stellen dat de Panasonic véél te bieden heeft voor (relatief) weinig geld.
Harley-Davidson
Sharp Aquos LC-32RA1E
Sharp Aquos LC-32RA1E 44
Puntenscore: 65/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 71/100
www.sharp.nl - 1.399 euro
Scherp & dynamisch
Samsung LE32N71
Samsung LE32N71 44
Puntenscore: 70/100
Prijs-kwaliteitverhouding: 75/100
www.samsung.nl - 1.400 euro
Deze tv is duidelijk een Samsung. Dat is te zien aan een aantal stijlkenmerken – waaronder de grote, ronde aan/uit-knop – die typisch zijn voor tv’s van deze fabrikant. De Samsung is voorzien van een forse, zwarte schermrand, die helaas sterk reflecteert. De afwerking is oké, maar de looks zijn niet van die aard dat ze bij het Museum of Modern Art nagelbijtend op een exemplaar zitten te wachten. Achteraan is er gemengd nieuws. Aan de minkant zijn er geen composiet- en S-video-inputs te vinden, maar we zien dan weer wel twee HDMI-ingangen. Op de zijkant zitten – naast de gebruikelijke aansluitingen – een Pictbridge-aansluiting, een usb-aansluiting en twee kaartslots voor SD/SM/MMC/MS/MSPro/XD- en CF/MD/Magicstor-kaarten. Voor wie het zich moest afvragen: Een Magicstor is een nieuw soort mini-harddisk. De beeldkwaliteit is gevoelig beter dan die van de eerder geteste schermen in dit dossier. De beeldweergave oogt een stuk rustiger en natuurlijker, en ook de kleurenweergave is duidelijk beter. Wat beter kan – en gezien het prijskaartje van de Samsung mogen we al wat strenger zijn – is de omgang met verticale panshots. Wel is het beeld mooi scherp en oogt het erg dynamisch. De zwartweergave is echter niet meer dan middelmatig.
Het geluid is ronduit erbarmelijk. Voor een toestel van 700 of 800 euro kan dat misschien nog goedgepraat worden, maar niet voor een tv die 1.400 euro kost. We vinden de Samsung een degelijke tv, maar gezien de prestaties die hij biedt, is hij wat aan de dure kant. Ook de featureset is niet echt opmerkelijk uitgebreid.