Maar geen nood, de STR-DA5800ES heeft nog heel wat andere troeven in huis. Zo zit er onder meer een compleet Smart TV-luik in deze AV-receiver.

Daarin treffen we niet alleen de muziekdiensten aan uit Sony's eigen SEN (Sony Entertainment Network) - zoals Music Unlimited - maar ook een uitermate uitgebreid videoluik, met klassiekers zoals het Berliner Philharmoniker-kanaal (dat overigens alleen gecombineerd kan worden met de gelijknamige DSP-stand - een beetje vreemd, dat laatste) en YouTube.

Helaas betekent dat ook dat enkele bekende concurrerende diensten ontbreken, met muziekdienst Spotify als belangrijkste slachtoffer. Ook bij de vTuner-internetradiodienst vinden we sommige radiostations gek genoeg niet terug in de lijst (er is gelukkig ook nog een AM/FM-tuner aanwezig), die standaard wordt weergegeven als een reeks icoontjes.

Dat laatste had wat ons betreft gerust een gewone lijst mogen zijn, want de icoontjes zijn niet al te goed leesbaar wanneer je de 5800ES aansluit op een scherm van pakweg 40 inch. Op ons 100-inch projectiescherm ziet het er echter al een stuk bruikbaarder uit.

Verder is het ook mogelijk om deze AV-receiver in te zetten als streamer voor mediabestanden vanaf je thuisnetwerk. Ook hier beperkt de Sony zich niet alleen tot muziek; foto's en video's kunnen eveneens probleemloos naar het grote scherm worden gestreamd zonder dat er extra apparatuur bij komt kijken.

De bestandsondersteuning heeft Sony alvast goed voor elkaar: de STR-DA5800ES speelt via USB en de netwerkaansluiting probleemloos de belangrijkste audio- (inclusief FLAC en AAC) en videoformaten (inclusief MKV, MP4 en AVI) af - zowel met een stereo- als 5.1-soundtrack.

Daarnaast heeft deze Sony ook nog een impressionant beeldverwerkingsluik aan boord, dat naast een HDMI-previewfunctie (PiP) ook 4K-compatibel is - zowel in de vorm van 4K pass-through als 4K-upscaling.

Nu is dat laatste minder relevant dan het klinkt: ten eerste laat je de beeldverwerking best over aan je (liefst gekalibreerd) beelscherm, en ten tweede weten we nog niet eens in welke vorm commerciële 4K-content aangeboden zal worden, laat staan welke HDMI-standaard ervoor vereist zal zijn.

De beeldverwerking van de STR-DA5800ES kan echter wel een nuttige toevoeging zijn wanneer de beeldverwerking in je tv-toestel of projector minder goed is, want deze Sony is in staat om prima resultaten op het scherm te toveren.

Kortom, deze Sony heeft echt een onderscheidend aanbod extra's aan boord. Maar anderzijds ontbreken er ook enkele courante features. We denken dan onder meer aan ingebouwde Wi-Fi- of Bluetooth-functionaliteit, of AirPlay-technologie. Zaken waarvan je eigenlijk niet meteen verwacht dat ze ontbreken op een machine van dit kaliber.

Indrukwekkend geluid

Wanneer we onze eerste filmfragmenten afvuren op de Sony STR-DA5800ES, blijkt al snel dat deze top-of-the-range receiver ook op klankmatig vlak duidelijk een niveau hoger speelt dan zijn goedkopere merkgenoten.

In de eerste plaats heeft hij veel meer autoriteit in huis, iets wat zowel met surroundtracks als stereomateriaal duidelijk naar voor komt - en al helemaal als de sub niet meespeelt. Het gevoelsmatige verschil is aanzienlijk groter dan de technische fiche - waarop onder meer een vermogen prijkt van 130 watt per kanaal (8 ohm 1 kHz, THD 0,7%) - doet vermoeden.

In combinatie met onze JBL Studio 590-frontspeakers zet deze ES-receiver zelfs een heel aardig stukje muziek neer. Het geluid lijkt warmer en aanzienlijk soepelder uit de speakers te komen dan we gewend zijn van een AV-receiver, waardoor het echt klinkt als... muziek. Het heeft iets ontspannends, en dat is iets dat lang niet van iedere AV-receiver gezegd kan worden.

Wat we nog wel missen in vergelijking met de Onkyo A-9000R - de geïntegreerde stereoversterker (1.699 euro) uit Onkyo's Reference-lijn die we in FWD Magazine 48 aan de tand voelden - is wat extra nuance en subtiliteit, zaken die duidelijk voor nog een extra stukje gevoel zorgen in de muziekbeleving. Maar dat is eerder een geval van 'veel' en 'meer'.

Maar vooral met surroundmateriaal komt deze Sony geweldig uit de verf. Bij onze eerste kijk- en luistersessie kiezen we voor de AFD-setting, waarbij geluid wordt weergegeven zonder toevoeging van extra processing. Je krijgt de soundtrack dan te horen zoals hij op het schijfje staat.

Daarbij staan we vooral te kijken van de manier waarop deze AVR de verschillende speakers van onze JBL-surroundset met elkaar weet te integreren. Dat valt met name op bij scenes waarin het geluid plots van voor naar achter doorheen de kamer gaat, of als een golf van links naar rechts beweegt. Nooit krijg je het gevoel dat er ook maar de kleinste barst in de surroundbubbel zit, wat voor veel meer betrokkenheid zorgt bij de beelden die op het scherm worden vertoond worden.

Leuk om weten is overigens dat de 5800ES een aantal opties biedt waarmee je speakers in een surroundset die uit meerdere speakermerken (of gewoon erg verschillende speakers) is opgebouwd beter kan afstemmen op elkaar. Dat kan bijvoorbeeld op basis van de frontspeakers hun karakteristieken, maar je kan net zo goed speakers matchen in paartjes.

Wanneer we even later overschakelen op de HD-D.C.S-setting - een van Sony's merkeigen settings die een geluidssfeer belooft neer te zetten zoals de audio-ingenieur eigenlijk voor ogen had - valt op dat de 5800ES zowaar nog beter klinkt, zeker wanneer we de Studio-preset selecteren. Zoals Sony zelf ook aangeeft, worden dialogen en surroundeffecten daarbij licht geaccentueerd. Daardoor lijkt de Sony meteen ook wat minder meegaand en iets dynamischer te klinken, wat bij suspens- of actiegeladen films zeker welkom is.

Niet alleen schept deze setting een geloofwaardiger effect bij films, ze lijkt ook nooit voor ongewenste bij-effecten te zorgen - nooit zit er een kunstmatig of gekunsteld randje aan onze testfragmenten. Je kan ze dus perfect laten aan staan voor andere content, zoals tv-programma's, games of muziek.

Die 'alles-met-mate'-aanpak komt ook weer boven water wanneer we de overige DSP-settings verkennen: het effect is steeds duidelijk merkbaar, zonder dat je het gevoel krijgt dat het 'overdone' is. En moest je vinden dat het toch ietsje meer ofm inder mag zijn, dan kan je dat bij de meeste modi ook makkelijk bijregelen.

Natuurlijk zijn er ook enkele meer 'extreme' simulaties - er zitten bijvoorbeeld een drietal concerthal-settings op de 5800ES - die minder universeel toepasbaar zijn, maar ook die doen het nog steeds aanzienlijk beter dan we gewend zijn van gelijkaardige programma's.

Kortom, op klankmatig vlak valt er weinig negatiefs te vertellen over deze mastodont.