“Bij mij zit de liefde voor geluid niet in de details, maar in de grote lijnen. Ik kan ook heel goed naar MP3’s luisteren bijvoorbeeld. Het gaat om de intentie, de verhoudingen, het gevoel. Revolver is mono opgenomen, maar die vind ik helemaal perfect klinken. Maar misschien ben ik wel eigenwijs. Iedereen neemt op 24-bit op, wij op 16-bit. Ik hoor echt het verschil niet. ‘Ik werk nog analoog’, zeggen ze dan, ‘dat klinkt veel beter’. Kom op man, da’s toch onzin. Digitaal is één op één. Wat je opneemt, dat hoor je, heb ik veel liever.”
Vinyl
“Ik had duizenden platen, maar die staan nu allemaal te koop bij de platenboer. Mijn oude Pioneer staat boven, maar ik draai nauwelijks platen. Vind het onhandig. Moet je weer een plaat omdraaien, of blijft ‘ie weer hangen.
Ik heb alleen mijn eigen werk nog, en enkele belangrijke klassiekers zoals Jesus Christ Superstar: de reden dat ik Ayreon ben begonnen. Vinyl heeft natuurlijk wel iets magisch. Daarom hebben we de nieuwste Ayreon ook op vinyl uitgebracht. Dat loopt super. Ayreon-fans zijn enorm trouw, die willen dat allemaal hebben. Het is een triple-album op doorzichtig vinyl, waarbij het artwork zeer goed tot z’n recht komt.”
Vrijheid
“Ik ben blij dat ik nu de vrijheid heb om te doen wat ik wil doen. Ben een studioman geworden. Ayreon zou ook nooit helemaal live opgevoerd kunnen worden: veel te bewerkelijk. Ik mis het spelen helemaal niet. Ben eerlijk gezegd blij dat ik ervan af ben. Al heb ik natuurlijk makkelijk lullen. Als Ayreon geflopt zou zijn, zou ik misschien dolblij zijn als ik weer met de jongens van Vengeance (die weer volop toeren) op de bühne mocht staan.“