“De eerste plaat die ik zelf kocht, was de single Strawberry Fields Forever. Dat blijft met A Day in the Life het beste Beatles-nummer. Daarna kwam lang niets en toen Funny Funny van The Sweet en Electric Warrior van T.Rex. Die hoes hangt nu net als Rising van Rainbow ingelijst op de wc. Die platen worden gekoesterd. Het zijn klassiekers, ze blijven overeind. Komt het omdat je ermee opgegroeid bent of omdat het gewoon goed is…? Beiden denk ik.”
Experiment
“Ik hou van avontuurlijke muziek. Daarom houd ik niet van AOR, van soul of van uitgekauwde zooi als Survivor of Bon Jovi. [lachend] Al denken mensen vaak vanwege mijn haar dat ik wel van Bon Jovi móet houden.
Over dat haar beginnen ze altijd weer", zegt Lucassen. Zoals onlangs in De Wereld Draait Door: “Erg vermoeiend, kom je vanuit het niets binnen op twee in de albumlijsten, beginnen ze over je haar, in plaats van over de muziek. Om dezelfde reden houd ik niet van The Stones, dat is allesbehalve avontuurlijk. Er moet een bepaalde spanningsboog inzitten, geen grenzen, geen kant-en-klare drie minuten-songs en ook avontuurlijk qua instrumentarium. The Beatles vind ik daarom veel leuker nadat ze niet meer optraden, maar in de studio gingen experimenteren met andere instrumenten en stijlen.”
Helden
“Ik ben geen echte verzamelaar, maar er zijn wel bands waar ik alles van heb. Mijn helden. Alice Cooper en Led Zeppelin bijvoorbeeld en The Beatles. Ook Let It Be moet ik dan hebben, ook al is dat het enige nummer waar ik geen zak aan vind. Pink Floyd. Ook Ummagumma heb ik, die me niets doet. Ook van Rainbow heb ik veel, al hoef ik hun gladde platen dan weer niet te hebben.”
Bad Company
“Ik ben helaas te jong om Led Zeppelin en The Beatles ooit live gezien te kunnen hebben. Mijn eerste concert was Bad Company in het Congresgebouw in Den Haag. 1973, hun eerste plaat was uit, die ik destijds erg goed vond. Niet echt avontuurlijk, maar het concert maakte veel indruk. Mijn tweede concert, Blue Oyster Cult was een stuk avontuurlijker, met die hele lasershow.”
