REVIEWVPI

Killing the blues

Wanneer ik recenseer kies ik over het algemeen bewust voor een bepaalde track van een specifieke LP. In dit geval is dat het tweede nummer van kant A; Killing The Blues. In deze song klinken de stemmen van zowel Alison als Robert dermate fragiel en kwetsbaar dat ik, wanneer de installatie in staat is om dit over te brengen, rechtstreeks in mijn ziel geraakt wordt. Het eerste wat opvalt, wanneer de naald eenmaal in de groef gezakt is, is de enorme helderheid en transparantie van de weergave. Op zich is dit zeer opvallend omdat ik in het verleden meerdere malen meegemaakt heb dat VPI draaitafels wat donker en vol klonken.

VPI Classic

Uiteraard weet ik dat dit veroorzaakt kan zijn door de combinatie van versterker, kabels en/of phono voorversterker maar desalniettemin is het een ware verademing om deze ‘vrije’ interpretatie te horen. Aan het eind van de track gebeurt er iets vreemds; in plaats dat ik opsta en me opmaak om de lp te vervangen voor een ander exemplaar laat ik deze vinylschijf liggen en draai ik hem uit tot aan het einde. Daarmee bedoel ik dus tot aan het moment waarop de naald in de uitloopgroef komt en ik nog slechts ruis en de na iedere omloop klinkende tik hoor. Heel bijzonder en, uiteindelijk, een compliment voor de draaitafel.

VPI Classic

Het maakt dat ik me voorbereid op opnieuw het beluisteren van een volledige LP kant. Ditmaal van het klassieke Dire Straits album Brothers In Arms. Uiteraard weet ik dat Philips deze groep, en dit album, gebruikte voor de introductie – of moet ik zeggen het pushen – van het CD format. De ironie wil echter dat dit album prachtig klinkt op vinyl. En dan zeker wanneer er gebruik gemaakt wordt van de nieuwe remaster op 180 gram vinyl van Universal’s Back To Black.Ik draai kant twee die begint met Ride Across The River en opnieuw is er dat besef van grote transparantie en helderheid. Ook de dynamieksprongen worden prachtig weergegeven en verderop worden de verschillen tussen de diverse gitaarklanken prachtig uitgelicht. Vooral de dobro klanken zijn erg realistisch. Hierin klinkt waarschijnlijk het materiaal van het draaitafelplateau door. Prachtig!

MERK





EDITORS' CHOICE