Of het komt door de kale(?) laminaatvloer, de harde wanden of het gebrek aan andere dempende materialen weet ik niet, het is wel opvallend dat de set eigenlijk op elke plaats in de woonkamer goed klinkt. Het is niet nodig om in het midden te zitten. De bank of de stoelen langs de wanden geven een prima stereobeleving. Eigenwijs als ik ben zit ik toch graag in het midden, daar heb ik bovendien extra licht voor het maken van aantekeningen. Ach ja, de jaren gaan tellen.
Er is muziekkeuze genoeg. In een flinke cd-kast zijn twee planken gereserveerd voor pop cd’s, drie voor de jazz collectie en nog eens negen planken zijn gevuld met klassieke muziek. In totaal zijn het ongeveer 1400 cd’s. Tijdens het luisteren blijkt dat Nico een alleseter is, vele muzieksoorten en smaken kan waarderen. We delen een gezamenlijke passie voor barok en voor vrouwenstemmen. Ik ga juweeltjes ontdekken merk ik in de loop van de avond. Veel muziek heeft Nico leren kennen tijdens concerten, andere muziek hoorde hij bij winkels als Concerto in Amsterdam. In een plakboek houdt Nico precies bij naar welk concert hij is geweest. Tijdens ons inleidende gesprek heeft er steeds muziek gespeeld op de achtergrond.
Ik stop met vragen en praten als een goede bekende ineens uit de CEC digitale informatie stuurt. Katie Melua in een zeer oprechte performance zet een echt mens neer. De AN-E/SPe is in staat tot emotie overdracht op een manier die vrijwel geen enkele luidspreker kan evenaren. Het dichtste bij komen mogelijk andere luidsprekers met een papier conus, zoals Klipsch of WLM. Het speelt met het gemak van een echte hoogrendement luidspreker, trekt constant de aandacht. Melua is intens en breekbaar. Iedereen kent haar als popmeisje, maar met een echte set wordt het heel teer en liefdevol, komen haar kwaliteiten pas echt naar voren. Helaas is de band minder goed opgenomen. Daar laat de set geen twijfel over bestaan.
Ricky Lee Jones, enkel gitaar en stem tot de begeleiding heel zachtjes invalt, is vervolgens aan de beurt. Ook die is heel breekbaar en intens. Audio Note is in staat elk detail naar voren te brengen. Inclusief microfoonruis op het moment dat Ricky gaat zingen en de schuiven open gaan. Op momenten dat ze niet zingt is de achtergrond doodstil. Wat we beluisteren is muziek, alleen muziek. Ik bedenk bij mijzelf hoe goed Audio Note kan spelen als Peter Qvortrup niet in de buurt is. Dynamiek met grote sprongen, door lage vervorming strak in de hand gehouden. De set kan geweld makkelijk aan. We spelen zonder tweaks, alleen de apparatuur doet zijn werk, geen speciale voetjes, groene randjes of filters; eerlijkheid is troef. Dat is wel eens anders gehoord, zoals de keren dat Peter Q een demo gaf in Rotterdam en de ruimte bol stond van vervorming vanwege over de nek gedraaide 300B buizen. Waar een aantal AN liefhebbers overigens hemels bij zat te kijken. Geef mij maar deze set of de demo’s van Ed de Jong. Ik vergeet nooit meer een belevenis in Den Haag waar de auteurs van HiFi.nl de eer te beurt viel een Ed de Jong opstelling te beluisteren. We werden verpletterd door de schoonheid.
Zang en elektronische muziek gaan samen op een cd van Goldfrapp. Nico laat even horen dat buizen en moderne instrumenten uitstekend combineren. Her en der zit wat scherpte op de stem, komend van de rauwe opname, dat is allang duidelijk geworden. Met de symfonische muziek in de speler toont de set de volledig Audio Note synergie. Een samenwerking die je alleen ziet bij merken waar ontwerpers een heel strakke filosofie volgen. Een heel duidelijk beeld hebben wat ze willen bereiken en hoe iets muziek behoort weer te geven. Nog nooit had ik gehoord van Rachael Yamagata. Haar cd heet Elephants – Teeth Sinking In Your Hart. Het is een dubbel cd, waarvan de eerste geweldig is volgens Nico en de tweede een hoop herrie bevat. Wat hij mij laat horen is een vrouwenstem met piano in klassieke begeleiding. Mooi, maar ik kan van de muzikanten of de zangeres niet echt warm worden. Niet mijn genre ben ik bang. Leuker is Eddy Louiss, zijn cd Sang Mélé bevat het nummer Blues For Klook. Gebruikt en misbruikt op vele hifi shows. De bas komt echt de kamer in. Heftige drive en puntige definitie. Gierende gitaar, drum haast lijfelijk aanwezig. Regelrechte kracht, laat dat maar aan 845 buizen over, die single ended in klasse A samenwerken. Twee dingen vallen erg op: de dynamiek die onbegrensd lijkt te zijn als super positief punt. De bas, die af en toe opblaast, wat volgens mij te maken heeft met de kale akoestiek van de luisterruimte. Nico stoort het niet, zegt hij, die luistert al lange tijd niet naar de techniek, maar geniet van de muziek die uit de Audio Note set komt.
