Tot zover de uitleg over dit in theorie zo mooi uitgewerkte concept, maar hoe klinkt zoiets nu in de praktijk? Om dat haarfijn te demonstreren blijkt Robert al een mooie selectie van muziek en filmfragmenten klaar te hebben staan. Hoewel je het net zo gek kunt maken als je het zelf natuurlijk maar wilt, is voor de aansturing voor gewoon goede en nog steeds betaalbare sub topklasse componenten uit de Home Theatre 15 serie van het Japanse Rotel gekozen.
Bowers & Wilkins Architect Frame: meerkanaalsgevoel
Last but not least is ter completering van het ware meerkanaalsgevoel in deze ruimte tenslotte ook nog een extra paar in-ceiling plafondluidsprekers gemonteerd. ‘Ja’, maar denkt u nu vast terecht, ‘dan zit ik toch weer opnieuw met dat vooraf aangehaalde zelfde probleem, dat ik geen gaten en sleuven in mijn plafond kan en wil boren?’ Helemaal waar en ik vermeld dan ook expliciet dat dit bij deze Mutrox demoruimte wel mogelijk was. Verder hebben Bowers & Wilkins en Mutrox dit probleem natuurlijk ook al voorzien, waardoor binnenkort een keurig bij het frame passende opbouw plafondmodule beschikbaar zal komen! Wederom akoestisch perfect op zijn taak berekend en geheel in stijl met het principe van het frame zelf.
De opstelling in deze demoruimte is verder full blown. Dus ik ga luisteren naar de meest uitgebreide configuratie die met het Architect Frame maar mogelijk is. Maar dan nog, zou zelfs deze complete interieurvriendelijk oplossing daadwerkelijk in staat zijn mij nu eens zonder compromissen een werkelijk goede muziek en filmbeleving te bieden? We gaan het zien. Als eerste gaan we van start met het album Hit Man van de ontzettend getalenteerde producent, componist en arrangeur David Foster. Samen met zijn muzikale vrienden en de in dit gekozen nummer jazzzanger Michael Bublé, wordt hier een staaltje energieke muziek in DTS-HD neergezet zonder weerga.
Bowers & Wilkins Architect Frame: geluidsbeeld
Want niet alleen wordt de zaal van dit optreden zonder enige onderbreking heel geloofwaardig om mij heen geprojecteerd. Maar ook is meteen duidelijk dat hier nu eindelijk eens de weergave op hetzelfde niveau speelt als het vlijmscherpe en kleurechte grote beeld van de in dit geval 65” LG TV! Het volgende wat mij opvalt zijn de natuurlijke timbres, de lage vervorming en vooral de werkelijk puntgave super dynamische uithalen wanneer de volledige bigband uiteindelijk losbarst. Daarbij wil ik vooral ook de naadloze integratie van de subwoofer met de rest van het spectrum niet vergeten en de indrukwekkend goede balans tussen slagkracht en impact enerzijds en de fijnzinnigheid en detail anderzijds. Wauw!
Toch blijkt het zelfs nog beter te kunnen wat prompt wordt bewezen door het wederom live geregistreerde album van jazztrompettist Chris Botti in Boston. Deze registratie uit 2009 is opgenomen in de befaamde Symphony Hall in Boston en is een prachtig voorbeeld hoe mooi en indringend geregistreerde muziek over het Architect Frame kan klinken. Robert kiest hier het prachtige Leonard Cohen nummer Hallelujah en dat blijkt meteen een schot in de roos. Want behalve het sfeervolle en smaakvol in beeld gebrachte optreden is de zaalakoestiek nu werkelijk groots en tastbaar hoor- en zelfs voelbaar. Zelfs zodanig dat de beeld- en geluidsweergave compleet met elkaar versmelten, waardoor de emotionele lading van dit nummer volledig tot zijn recht kan komen.
Resumerend had ik gehoopt dat het Architect Frame inderdaad zou gaan doen waar het voor ontworpen is. Maar dat het zo ontzettend goed zou zijn en het behaalde niveau zelfs in de buurt van werkelijk serieuze home cinema’s zou kunnen komen had ik nooit verwacht.
