Als het gaat om hoofdtelefoons met noise-cancelling is er keuze zat. Maar geluidskwaliteit staat niet altijd op de eerste plaats. Dat moet anders zijn bij het topmodel van Bowers & Wilkins, dat nu in een sterk verbeterde S2-editie verschijnt. Maar kan dit luxebeest ook z’n belofte waarmaken?
Enkele maanden geleden gaf Bowers & Wilkins tijdens de introductie van de Px7 S3 expliciet aan dat ook het vlaggenschip van het merk in het najaar – nu dus – een update zou krijgen. Logisch, want de zaken die de S3-iteratie Px7 introduceerde maakte het opeens veel moeilijker om te kiezen tussen die draadloze hoofdtelefoon van 429 euro en de veel duurdere Px8. Op sommige vlakken stak die Px7 S3 immers het topmodel voorbij, onder meer qua ondersteuning voor betere Bluetooth-codecs.
De Px8 S2 die nu eind september werd geïntroduceerd is de inhaalbeweging die je kon verwachten. Inhalen én voorbijsteken, dat moet deze draadloze hoofdtelefoon met noise-cancelling van Bowers & Wilkins doen ten opzichte van de Px7 S3 én andere topmodellen van merken als Bose, JBL en Sony. De Px8 S2 is daarnaast een fikse uitdager voor de luxueuze Bluetooth-hoofdtelefoons van ‘echte’ hifi-merken. Denk aan de DALI IO-8 of de Focal Bathys MG pakweg, en misschien zelfs de T+A Solitaire T.
Met een adviesprijs van 729 euro is de Bowers & Wilkins Px8 S2 duidelijk hoger gepositioneerd dan de mainstreammerken, vergeleken met de high-end hifi-opties is het prijskaartje nog aan de scherpe kant. Kortom, dit nieuwe topmodel van de Britse luidsprekerbouwer nestelt zich op een heel interessant plekje in de markt. En dan hebben we nog niet over de functionaliteit en design gehad.
Wat is er nieuw?
In grote lijnen brengt de vernieuwingsoperatie van de Px8 S2 hetzelfde als die van de Px7 S3: een slanker maar niet revolutionair anders design én heel wat technische ingrepen. Het begint met de stap naar sterk verbeterde 40 mm Carbon Cone-drivers (itt tot bio-cellulose bij de Px7 S3) die aangestuurd worden door discrete versterking. Dit staat los van de Bluetooth-chipset en de DAC, wat voor een complexere audioketen zorgt die in ruil betere audiokwaliteit moet opleveren. Wie een sarcastisch geluidje laat bij de gedachte dat ‘audiokwaliteit’ en ‘Bluetooth-hoofdtelefoon’ ooit in dezelfde zin zouden kunnen staan, die moet toch even de nieuwste evoluties in dit segment opvolgen. De Px8 S3 is een van de eerste over-ears hoofdtelefoons met ondersteuning voor aptX Lossless, naast aptX Adaptive en AAC. Dat wil zeggen dat – als het brontoestel ook aptX Lossless ondersteunt – je draadloos lossless cd-kwaliteit te horen krijgt. Zonder de lossy compressie die meestal bij Bluetooth-streaming hoort.
Het zijn wel nog vroege dagen voor deze technologie; er zijn nog niet zoveel smartphones die het ondersteunen (en de iPhone al helemaal niet, plus Samsung lijkt het ook niet genegen). Maar er zijn verschillende goedkope adapters, waaronder de Creative BT-W6 of Sennheisers BTD700, die het makkelijk maken om aptX Lossless toe te voegen aan een computer, smartphone of tablet. Ja, zelfs een van Apple. Zelf gebruik ik de miniscule BT-W6 met een iMac, wat prima werkt. Via de bijhorende app en led op de adapter kan je makkelijk vaststellen welke codec gebruikt wordt. Tijdens het testen van de Px8 S2 brandde het ledje zoals verwacht geel, wat aptX Lossless aangeeft. Wie hi-res belangrijk vindt dan lossless, kan trouwens ook opteren om aptX Adaptive naar 96 kHz / 24-bit te brengen. Dat kan de Px8 S2 ook aan. Persoonlijk zou ik echter altijd voor lossless opteren.
AptX Lossless kun je dus niet zomaar gebruiken, maar de Px8 S2 biedt je nog een alternatief om audio in de hoogste kwaliteit te beluisteren. Sluit je een USB-kabel aan tussen de koptelefoon en een computer of smartphone, dan kun je tot 96 kHz / 24-bit streams rechtstreeks naar de DAC in de koptelefoon sturen. Dit is helemaal lossless, dus via deze weg haal je de allerbeste kwaliteit. Maar dan wel met een kabel, je boet een stukje vrijheid in.
De ruisonderdrukking van de Px8 S2 is van een nieuwe generatie, stelt de fabrikant. Zo krijgt deze S2-generatie een opstap van zes naar acht microfoons (vier per kant), een aantal dat je niet op al te veel NC-koptelefoons tegenkomt. Het belang? Hoe meer microfoons, theoretisch, hoe beter het ruisonderdrukkingalgoritme kan reageren op omgevings-geluid terwijl het muzieksignaal minder aangetast wordt.
Even weelderig als altijd
Leg de Px8 en de Px8 S2 naast elkaar en je ziet meteen de verwantschap. Bowers & Wilkins is doorheen de jaren heel consequent qua design, dus dat klopt zelfs als we de Px8 S2 naast een bekabelde P7 uit 2013 parkeren. Dat is zeker geen klacht, aangezien het merk op designvlak echt wel een knap statement weet te maken. Je spreekt hier over een elegante hoofdtelefoon die bol staat van kleine designdetails (zoals de fijne chamfer rond het driverhuis of het logo met reliëf) en gebouwd met riante materialen, zoals nappaleder voor de hoofdband, kussens en een deel van de behuizing. Net als pakweg bij een prijzig uurwerk krijg de Px8 S2 daardoor een uitstraling die weinig mainstream-rivalen bezitten. Er is niets mis met de bouwkwaliteit van pakweg de JBL Tour Pro M3 of Sony WH-1000XM6, maar ze bezitten niet het cachet van dit toestel.
Wellicht de grootste designverandering bij de Px8 S2 is dat het driverhuis uit metaal een groter ovaal is geworden. Zonder dat de koptelefoon en oorkussens toenamen in formaat, trouwens. De behuizing is tegelijkertijd minder hoog gemaakt, waardoor de hoofdtelefoon minder uitsteekt als je hem draagt. Als je graag iets discreet qua hoofdtelefoons zoekt, dan ga je dit wel op prijs stellen.
Een fraai designdingetje is de aangepaste beugelverbinding, die de hoofdband met de driverbehuizing verbindt. Het blijft uit een deel blinkend aluminium, nu met een open groef waarin je een kabel met ruwe textielmantel ziet liggen. De verbinding bestaat uit twee scharnieren, waardoor de oorkussens in veel richtingen kunnen bewegen. Zolang je tegen een iets hogere oordruk en bijhorende warmte kunt –typisch voor een hoofdtelefoon gemaakt om te pendelen en reizen - vind je makkelijk een comfortabele pasvorm.
De Px8 S2 is er trouwens maar in twee kleuren: Onyx Black en Warm Stone. De vorige generatie was er in meer tinten, incluis een McLaren-editie. Misschien is dat iets dat Bowers & Wilkins later zal introduceren.
Een slankere case en meer
Een hoofdtelefoon van deze prijsklasse verdient met respect behandeld te worden. Positief dus dat de fabrikant een fraaie harde case meelevert, incluis een magnetisch afsluitbare opbergvak binnenin. Een detail, maar wel handiger dan losse kabels die rondslingeren in de case. In dit geval krijg je een USB-laadkabel en een kabel die aan één kant in een USB-C-stekker eindigt en aan de andere zijde een 3,5-mm jack bezit.
Het dieet dat de S2-editie onderging heeft er ook voor gezorgd dat de bijhorende case iets dunner werd. De vorige stopte ik ook probleemloos in de rugzak, de nieuwe case zal er misschien net iets makkelijk inglijden. Aangezien vliegtuigmaatschappijen steeds strenger worden qua de tas die je mee in de cabine mag nemen, is dat wel een pluspunt.
Tijdens een recente perstrip naar Canada (daarover lees je op HIFI.NL binnenkort meer…) bleek de meegeleverde USB naar jack-kabel wel heel handig om naar de audio via het in-flight mediasysteem te luisteren. Een andere optie voor onderweg is de Px8 S2 gewoon via USB op je laptop of mobiel toestel aansluiten. Zeker na het verschijnen van aptX Lossless levert dat minder voordelen op, behalve dat je dan wel hi-res tot 96 kHz/24-bit zonder verlies kunt doorsturen. In de USB-kabelmodus werken trouwens de knoppen op de Px8 S2 nog feilloos. Met een Macbook Air M2 kon ik zo probleemloos het volume aanpassen en muziek pauzeren. De USB-kabel gebruik je uiteraard ook om te laden. Dat moet je na dertig uur doen, als je noise-cancelling gebruikt. Dat is een heel competitief resultaat, vooral omdat een kwartier bijladen goed is voor zeven uur langer luisteren.
Focus op muziek in de app
Het instellen van de Px8 S2 verliep probleemloos op een varia van toestellen, waaronder een iMac (zowel rechtstreeks als via de BT-W6), een Samsung S24 Ultra en een iPad Air. Het enige bijkomende dat je moet doen ten opzichte van een reguliere Bluetooth-koptelefoon is het ‘aanmelden’ in de Bowers & Wilkins Music-app. Dat doe je door even de fysieke aan/uit-knop naar boven te tikken. Daarna krijg je in de app desgewenst een heldere uitleg over de functies en de bediening via de knoppen op de Px8 S2. Tussendoor: een schouderklopje voor de keuze voor fysieke toetsen. Ze zijn vlot te gebruiken en betrouwbaarder dan typische touchbediening.
In de app vind je heel summiere controls, dat hoort ook bij de filosofie van Bowers & Wilkins die grotendeels focust op muziekbeleving. Daarom dat je ook in de Music-app muziek en meer vindt. Je kunt een aantal streamingdiensten instellen (waaronder Qobuz en Tidal) en in de app podcasts en internetradio beluisteren. Dat staat echt centraal; als je de app opent zie je vooral muziek en playlists, de instellingen kom je pas tegen na een paar keer tikken.
Je kunt in de Bowers & Wilkins-app niet echt veel aanpassen. Schakelen tussen NC en Doorlating, bijvoorbeeld, of de klank beperkt aanpassen via de equalizer, dat is het zowat. Wel is het interessant om bij ingebruikname de bovenste knop aan de rechterzijde van de koptelefoon op Omgevingscontrole te zetten (in plaats van Spraakassistent) en de Automatisch Standby in te schakelen. Brildragers vinden het bovendien mogelijk beter om de draagsensor op Laag te plaatsen.
Op termijn komt hier wel wat bij, want tegen het einde van het jaar wordt een update verwacht die spatial audio en Bluetooth LE toevoegt. Maar zoals het nu zit kun je bijna alles gewoon via de fysieke knoppen op de Px8 S2.
Veel beter in balans
Aangezien het Dutch Audio Event aan de horizon opduikt, was de playlist op Qobuz samengesteld door de redactie de evidente keuze om te beluisteren via de Px8 S2. Dit eerst gewoon via m’n Samsung S24 Ultra, dat maximaal aptX ondersteunt. Zo kwam ik ‘Eleanor Rigby’ in de funky en vrij onherkenbare coverversie van Black Pumas tegen, wat de Px8 S2 strak en vooral heel aanstekelijk neerzette.
Even overschakelen naar de originele uitvoering (enfin, in de danig aangepakte 2022-remasterversie) zette de talenten van de Bowers & Wilkins nog meer in de kijker. Het Beatles-nummer werd heel omhullend en helemaal niet ‘in’ het hoofd afgespeeld, met net dat stuk vloeiend midden en detail dat vaak ontbreekt bij de tuning van Sony of die geïnspireerd door de Harman-curve. Geslaagd waren ook de basprestaties. Er is zeker geen gebrek aan laag bij de Px8 S2, het is vooral veel meer in balans en gedetailleerde dan meestal het geval is.
Bij een technotrack als ‘Escape’ van Kx5 of ‘Hollow’ van Björk merk je dat meteen: de diepe tonen die het gezang van Hayla onderbouw zijn ongelooflijk zuiver. Dat is ook wel een plus bij nagenoeg alle stijlen die heel ritmisch zijn, zoals de geweldige afrobeat van ‘No Confusion’ van Ezra Collective. Wat heen en weer vergelijkend met de Px8, is het op vlak van dat laag dat de verschillen echt zitten. De totale balans is beter bij de S2 – bij de eerste heb je iets te scherp hoog – en de controle over lage bassen veel beter. Bovendien zijn de controls veel handiger geplaatst. Kortom, de Px8 S2 toonde zich zonder twijfel de betere van de twee. Zo’n verschil is er niet altijd.
Ik was wel benieuwd naar het verschil tussen aptX Lossless en luisteren via de USB-kabel. Het zegt veel over wat de nieuwe codec kan bieden dat afwisselend tussen die twee op de iMac er eigenlijk geen noemenswaardige verschillen te bespeuren waren tijdens het beluisteren van Max Richters ‘Sleep Circle (Faded’ en ‘Ode’ van de Brad Mehldau Trio via Apple Music. Dat is wel anders als je schakelt tussen een reguliere Bluetooth-verbinding via AAC en de kabelmodus; dan waren die dromerige tracks van Richter net iets fijner en spatialer. Ook het nerveuze hihat-getik bij de openingstrack van het jazzalbum was in dat geval een stukje natuurlijker. Dat gezegd zijnde, leverde de Px8 S2 ook bij de ‘slechte’ Bluetooth-verbinding een audiofielere ervaring, rijk aan hoogdetail en met een ruimer geluidsbeeld.
Een sterk punt aan de Px8 S2 is dat de noise-cancelling zo goed als geen impact heeft op de weergave. Ook niet als het relatief stil is rond je, pakweg als je thuiswerkt of op een kantoor. De ruisonderdrukking van de Px8 S2 is adaptief – zonder opvallend te schakelen, wat je soms bij andere NC-hoofdtelefoons wél hebt.
De kans was dus groot dat de noise-cancelling inderdaad naar een lage stand schakelde (en dus minder artefacten produceerde) toen ik in het thuiskantoor testte dan tijdens een lange vlucht richting Montreal. Maar als je omringd wordt door de herrie van jetmotoren is een mogelijke daling in geluidskwaliteit niet te merken. De Px8 S2 presteerde in die moeilijke situatie trouwens uitstekend. Qua het wegdrukken van lawaai niet op het niveau van Sony, maar zeker een topprestatie die probleemloos toeliet om aan een normaal volumeniveau de ‘Ballerina’- en ‘Minecraft’-films mee te pikken. Of dat wijze keuzes waren – een wel, een niet – laten we even in het midden.
En, aangezien Bowers & Wilkins zegt dat er ook aan de microfoontechniek is gesleuteld, hoe zit het met bellen? In een stille omgeving is de spraakkwaliteit ronduit geweldig, en buiten met wat wind blijft verstaanbaarheid zeer goed. De stem blijft heel hoorbaar, zij het iets dunner klinken. Na enkele seconden verwerking wist de Px8 S2 ook heel luid omgevinggeluid grotendeels weg te werken. Zeer bruikbaar, luidt de conclusie.
Conclusie
Het is geen kleine upgrade die Bowers & Wilkins hier presenteert. Z’n prijs betekent dat je hier spreekt over een luxebeest, wat je ook helemaal ziet aan de bouwkwaliteit en afwerking. Maar net als bij de sprong van Px7 S2 naar S3 is wat ons betreft vooral de grote stap op vlak van geluidskwaliteit het belangrijkste. De Px8 S2 is een van de beste draadloze hoofdtelefoons op de markt, die dankzij de USB-modus en de toekomstgerichte aptX Lossless ook ware hifi-kwaliteit kan bieden. De noise-cancelling is van een hoger niveau en je kunt hem prima gebruiken om te bellen, wat deze Bowers & Wilkins een uitstekende koptelefoon voor onderweg en op kantoor maakt.
Bowers & Wilkins Px8 S2
729 euro | www.bowers-wilkins.com
Beoordeling 5 op 5
