De ingebouwde DAC is voorzien van een asynchrone sample-rate converter met upsampling die het signaal tevens ontdoet van jitter. De USB ingang werkt weliswaar adaptief, maar het inkomende signaal wordt, net als alle andere inkomende signalen, ontdaan van vrijwel alle jitter door het meteen vanuit de ontvanger naar de asynchrone sample rate converter te leiden. Zeer belangrijk in dit proces is een door Lead Audio zelf ontwikkelde superklok die uiterst nauwkeurig werkt waardoor de jitter onder de 100ps blijft. Dat is laag. Niet ultiem, maar toch zeer netjes.

Er zijn in totaal zeven digitale ingangen. Via de coaxiale digitale inputs kunnen signalen tot 24 bit/192 kHz worden aangeboden, de optische ingangen kunnen 24/96 aan, de USB ingang op dit moment ‘slechts’ 16/48. Er is echter een programmeerbare IC (EPROM) aan boord die kan worden omgeschakeld om de USB ingang ook 24/96 signalen te laten verwerken. Of dit als upgrade zal worden aangeboden of zal worden toegepast in een later model - er is sprake van een LA-300 met ingebouwde room-correction - weet ik niet.

Er is ook een analoge (als Aux gemarkeerde) ingang aanwezig. Het signaal dat daar binnenkomt wordt door een Wolfson WM8775 A/D converter gedigitaliseerd en vervolgens naar de asynchrone digitale sample rate converter geleid. Op deze manier zou je, bij wijze van spreken, zelfs een platenspeler via de LA-200 kunnen laten spelen als je een losse phonotrap op de Aux ingang aansluit.

Om naar de hoofdtelefoon te kunnen luisteren moet het signaal natuurlijk eerst weer analoog worden gemaakt. Een Burr Brown PCM17896 DAC chip zorgt voor deze omzetting. Voor de versterking van de hoofdtelefoonuitgang wordt een schakeling met in totaal vijf LME49723 opamps gebruikt. Het fijne is dat de gebruiker alle bijzondere techniek in feite kan vergeten omdat hij probleemloos zijn werk doet achter het overzichtelijke frontje van de LA-200. Hierop zit een continue-draaiknop voor bronkeuze, een rood ledje geeft de gekozen input aan.

Daarnaast zijn er een kleine aan/uit knop, een volumeknop en een draaiknop waarmee vier opties kunnen worden gekozen: Low, High, Direct en Headphones. Low dempt het geluid enigszins, terwijl High het juist een beetje opkrikt (zonder het risico van clipping overigens). De stand Direct geniet volgens de gebruiksaanwijzing de voorkeur in de meeste gevallen, en Headphones spreekt voor zich. Deze bronkeuze schakelt overigens de luidsprekers uit, zodat je huisgenoten niet gehinderd worden door je muziek.

De LA-200 is volgens mij niet in de eerste plaats voor de veeleisende audiofiel gemaakt. Ik zie eerder een kwaliteitsbewuste doorsnee gebruiker voor me die een broertje dood heeft aan moeilijk gedoe bij het aansluiten op de computer. De LA-200 is geruststellend simpel wat dat betreft. Er zijn geen extra drivers nodig, zowel PC- als Mac-gebruikers kunnen opgelucht ademhalen. De te volgen procedure is eenvoudig: LA-200 en computer uitzetten, dan LA-200 weer aanzetten, daarna pas de computer en dan wachten op de melding dat het nieuwe apparaat gebruikt kan worden. Vervolgens in het geluidsmenu van de computer het apparaat Soren1 kiezen als voorkeursapparaat (in de PC te vinden onder Geluiden in het configuratiescherm, in een Mac bij Systeemvoorkeuren/Geluid) en klaar is Kees.