Traditionele Amerikaanse folkmuziek is een overduidelijke inspiratiebron voor Death Vessel, de naam waaronder Joel Thibodeau, al dan niet begeleid door anderen, muziek maakt. “New Folk”, is dan al snel het stempel. De fingerpicking gitaarstijl, gebruik van een breed scala aan akoestische instrumenten, waaronder banjo, viool en speelgoedpiano en de prachtige, loepzuiver gezongen melodieen, alles past in een rijke traditie, recht uit de prairie.

Het lijken wel eeuwenoude traditionals. Je ziet zo het woestijnlandschap opdoemen. De sfeer die opgeroepen wordt door de soundtrack van O Brother, Where Art Thou, of de platen van Gillian Welch. Maar er zijn ook momenten met sferische elektronica, en heftige uitvallen waarop er ineens Death Vessel plotsklaps transformeert in een elektrisch gitaarbandje.

De teksten zijn verre van traditioneel. Gelukkig afgedrukt in het boekje, blijven het intrigerend onbegrijpelijke zinnen.

Maar vooral is er een volstrekt unieke stem. Een prachtige, kwetsbare meisjesstem, die ontroert. Ik luisterde al weken naar dit fascinerende album toen ik bij het zoeken naar achtergrondinformatie ontdekte dat Joel geen vrouw is. Is ook geen vrouwennaam natuurlijk, Joel, maar je komt wel vreemder zaken tegen. Was even wennen aan het idee, maar wat maakt het ook uit. Thibodeau klinkt volstrekt natuurlijk, nergens geforceerd en vooral betoverend mooi. Genieten.


Aanvullende informatie:
11 tracks, speelduur 39:33
Label: Subpop 
Distributie: de Konkurrent