In eerste instantie wordt de SCD-XA5400ES beluisterd in mijn eigen referentie set. Wanneer wederom het album Who’ll Speak For Love van Trijntje Oosterhuis beluisterd wordt zijn de verschillen zonneklaar.
Ten opzichte van zijn Blu Ray broer scoort de speler extra punten op gebied van detaillering en transparantie. De gitaar in On MyOwn kent weer luchtigheid gecombineerd met attack en laat de individuele snaren uitstekend horen.
Live In Paris van Diana Krall staat vol mooie stukken, toch is het altijd weer het nummer A Case Of You waar mijn absolute voorkeur naar uit gaat. Naast het feit dat het gewoon een erg mooie opname is weegt voor mij de emotie die Diana in het nummer weet te leggen nog zwaarder. Op dit punt haalt de SCD-XA5400ES net niet het niveau van mijn gemodificeerde vM SA230 referentiespeler. De stem van Diana klinkt prima en kent veel karakter en nuance maar mist net dat magische en ietwat ongrijpbare stukje gevoel. De vleugel wordt met veel gewicht mooi vol in de ruimte neergezet zonder zompig te gaan klinken. De zaalambiance is goed hoorbaar zowel in breedte als diepte. Enkele kuchende toeschouwers zijn met gemak individueel aan te wijzen en zorgen ervoor dat het live gevoel prima overkomt.
Pictures van Katie Melua is ook een album waarbij emotie in veel tracks doorklinkt. Helaas is tijdens het mixen van het album de bas wat extra aangezet. In combinatie met het ietwat volle geluid van deze Sony speler is het dan ook bij vlagen iets te veel van het goede in mijn luisterruimte. Wat ook opvalt, is de mooie open en transparante weergave van de hoge tonen. Ook met Katie is er net niet de emotionele klik wat waarschijnlijk te maken heeft met het feit dat de speler net wat minder vloeiend klinkt dan ik normaal gewend ben. Zwart wit gezien klinkt de XA5400 ES wat digitaler. Niet heel vreemd wanneer je bedenkt dat we praten over een prijsverschil van ongeveer 1000, - euro in het voordeel van de Sony speler.
Om de unieke feature van de speler, digitaal het (meerkanaals) DSD signaal van een SACD transporteren over HDMI, uit te proberen verhuist de speler naar een andere ruimte. Hier wordt deze aangesloten op de meegeleverde STR-DA5400 ES surroundreceiver welke voorzien is van de benodigde decoders om het DSD signaal om te zetten naar analoog. De gebruikte luidsprekers zijn Focal Chorus 705V monitors, ook wordt een AKG K272HD hoofdtelefoon ingezet voor een kritisch vergelijk. De speler wordt zowel analoog, met een Sharkwire SC-L03 interlink, als digitaal via HDMI aangesloten op de receiver. Helaas is het niet mogelijk tijdens de weergave te switchen tussen beide uitgangen, dit kan alleen wanneer de Disc niet speelt. Wanneer op de speler de optie HDMI geactiveerd wordt en op de receiver de juiste ingang geselecteerd is heb je binnen luttele seconden signaal. Op de receiver wordt de “Direct” optie geselecteerd voor een zo schoon mogelijke signaal doorgang.
Het eerste SACD schijfje wat in de (geruisloze) lade van de speler verdwijnt, is een oudgediende maar nog steeds geschikt om als referentie te dienen. De Philips sampler Live in Budapest van Ivan Fisher bevat klassieke muziek van diverse pluimage. Het koor wat te horen is in track 12 maakt indruk. De stemmen staan fraai los van elkaar in de ruimte. Het beeld is diep en luchtig met veel ruimtelijke informatie waardoor een hoog echtheidgehalte gecreëerd wordt. Opvallend is het strakke stevige laag, zelfs met kleine monitor speakers als weergevers. Switchen tussen de HDMI uitgang en de analoge aansluiting laat geen opvallende verschillen horen wat een plus is op het conto van de receiver die blijkbaar over een prima D/A conversie beschikt.
Onder leiding van Fritz de With, die voor de opname en mixage tekende, maakte zangeres Judith Nijland een album met covers van diverse artiesten. Close To You, wereldberoemd in de uitvoering van de Carpenters, laat beluisterd via de speakers wederom nauwelijks verschillen optekenen via beide uitgangen. Tijd om de Musical Fidelity V-Can hoofdtelefoonversterker aan te sluiten en de AGK K272HD hoofdtelefoon erbij te pakken. Nog steeds moet er aandachtig geluisterd worden om de verschillen te horen, maar deze zijn nu wel aan te wijzen.
Via de analoge uitgang van de SCD-XA5400ES zijn de bekkens net een fractie beter te volgen en klinken langer uit. Let wel, het gaat hier nog steeds om minimale verschillen. Ook van Fritz de With is de STS Digital Demo SACD 10Th Edition. Op track15 is een kinderkoor te beluisteren. Over HDMI klinken de stemmen minder transparant en lijken ook wat minder ijl. Dit zorgt er voor dat het als geheel wat minder natuurlijk overkomt. Track 6 is een liedje van The Beatles uitsluitend uitgevoerd op gitaar en slagwerk. Ook bij deze track gaat de voorkeur uit naar de D/A conversie van de speler in plaats van de receiver. De gitaar klinkt dan pittiger en puntiger. Ook de shaker die de percussionist bespeelt is nog net iets losser en opener te beluisteren.
