Karan KA i180

Jan de Jeu | 16 januari 2002 | Karan Acoustic

Het ziet er allemaal zeer fraai en degelijk uit. Ook de afwerking is eersteklas. Toch vind ik het centraal plaatsen van het power cord en het splitsen van de plus en de min bij de line aansluitingen niet een onverdeeld gunstige oplossing. Juist omdat de meeste fabrikanten er voor kiezen om een netkabel aansluiting zo ver mogelijk naar de zijkant te plaatsen is het middengebied in de meeste gevallen gereserveerd voor de luidsprekerkabels en de tussen de diverse componenten aangesloten interlinks. Afhankelijk van de plek waar het aansluitpunt voor de interlink zich op de bron bevindt, is de kans bij verbinding met een KA-i180 groot dat je geconfronteerd wordt met het feit dat een interlink tegen het powercord aanligt en hoewel waarschijnlijk beiden afgeschermd zullen zijn, wil denk ik iedereen zo veel mogelijk voorkomen dat de één te dicht bij de ander komt, laat staan dat ze elkaar raken. Verder is het nog zo dat, omdat de beide aansluitpunten van een interlink op de KA-i180 zover uit elkaar liggen, je in de praktijk vaak een langere interlink nodig zult hebben dan bij een versterker van een ander merk.

Veel van de onderdelen die in de topversterkers van Karan Acoustics gebruikt worden vind ik ook in de gebalanceerde topologie van deze KA-i180 terug. Bijvoorbeeld de Sanken transistors met RET ( Ring Emitter Transistor ) technologie. Deze transistors bestaan uit meerdere kleinere transistors die in de vorm van een ring geplaatst zijn. Ook de speciaal voor Karan Acoustics in Duitsland vervaardigde ringkern transformator van 600 VA voldoet aan dezelfde normen; niet alleen met volledige dielectrische isolatie tussen primaire en secundaire winding, maar ook tussen de secundaire windingen onderling. Verder is hij met het oog op een consistent termaal gedrag ingekapseld in resin en magnetisch afgeschermd ter voorkoming van strooivelden. Capacitors zijn eveneens afkomstig uit Duitsland en wel van Roederstein. Intern is in de KA-i180 zo weinig mogelijk kabel gebruikt maar waar dat het geval is, is dit gedaan met Transparant Cable®. De fabrikant heeft de specificaties conservatief gesteld. Het uitgangsvermogen is volgens die specificaties 180W per kanaal bij 8 Ohm en 300W bij 4 Ohm. Frequency response 0-300000 Hz-3dB 20-20000 Hz-0.1dB. De dempingsfactor is beter dan 2000:1. Input sensitivities:RCA line150mV/47KOhms, XLR line 75mV/47KOhms. De prijs is 4900 Euro.

Opstellen en aansluiten

De Ka-i180 stuurt in dit geval mijn Sonus Faber Concerto’s single wired aan middels StraightWire Encore. Als frontends fungeren mijn CEC / Northstar combo en mijn Clearaudio opstelling. Interlinks zijn voor de digitale bron afkomstig van Oehlbach en Audioprism terwijl het analoge deel bekabeld is met Clearaudio Sixstream en Straightwire Encore. Kabels van de door de fabrikant geadviseerde merken Transparant en van den Hul heb ik op dat moment niet voorhanden. Wederom is gebruik gemaakt van de Van Medevoort polechecker voor het instellen van de fase. De combinatie heeft continu aan het stroomnet gehangen en met kritisch luisteren is pas begonnen nadat de configuratie al ongeveer een week gespeeld had. Hoewel de versterker in de fabriek al ingespeeld is heeft hij toch hoorbaar geprofiteerd van deze week inspelen. Het grootste deel van de tijd dat ik de beschikking had over deze Joegoslavische versterker heeft hij een plaatsje gevonden bovenop mijn eigen USM Haller audiorack. Gedurende een korte periode heeft hij op een antiresonantie plaat van een Duits Creaktiv audiorack gestaan dat tijdelijk in mijn vijf bij vijf meter metende, slechts door gordijnen gedempte, vrij harde woonkamer stond. De opgetekende luisterervaringen hebben betrekking op de situatie waarin gebruik gemaakt werd van mijn eigen rack.


EDITORS' CHOICE