De afwerking is van een buitengewoon hoog niveau. Het houtfineer dat je ziet is ook echt hout, geen plastic laagje. De sleuven die verticaal langs de voorste hoeken van de kast lopen, verbergen op subtiele wijze de baspoorten, en de achterkant laat een zeldzaam fraaie aansluitterminal zien met maar liefst vijf (!) klemmen. Twee voor de plus, twee voor de min, en één voor de aarde. Jawel! En als je wat langer naar de kasten kijkt, blijken ze helemaal niet zo massaal te zijn als je in eerste instantie dacht. Er gaat een soort bedaarde ‘chique’ van uit die ik associeer met Engelse landhuizen, tweed en Burberry, Port en Blue Stilton. In een klassiek interieur kent deze vormgeving geen gelijke, maar ook in een modern interieur kan het een geweldige blikvanger zijn. 
(Foto: Jiri Büller)
We praten tijdens het opbouwen van de geluidsinstallatie over de technische specificaties van de luidsprekers. Zoals gezegd zit hier zo’n kostbare AlNiCo-magneet in, maar daar houdt het niet mee op. De onderdelen van het filter zijn van de allerhoogste kwaliteit. Zo worden er Hovland- condensatoren toegepast, en de bekabeling is ook een verhaal apart. Voor de laagunit past Tannoy Acrolink toe. Daarin zit uiterst hoogwaardig PCOCC-koper. Dat staat voor Pure Copper Ohno Continuous Casting, een procédé dat is ontwikkeld door professor Ohno van het Chiba Institute of Technology in Japan. Door een speciale gietmethode ontstaat in feite één lang koperkristal, wat een lagere elektrische weerstand en dus een hogere geleiding veroorzaakt.
De tweeter is door middel van een puur zilveren kabel met het filter verbonden. Die tweeter verdient overigens wat extra aandacht. Midden in de woofer/middentoner zit een soort trechtervormige koperen beker met gaatjes in de bodem. Hierachter bevindt zich de feitelijke tweeter. Deze hoornconstructie zorgt voor een hoge gevoeligheid, waardoor zelfs op zeer laag volume nog veel detail te horen zal zijn. Dat geldt overigens ook voor de rest van het frequentiespectrum. Want ook wanneer er zeer zacht gespeeld werd, was er voldoende laag in de weergave, en was het zo belangrijke middengebied rijk genoeg om een volledig driedimensionaal beeld neer te zetten.
