In gesprek met Franck Tchang

We worden uitgenodigd voor de lunch en we accepteren de uitnodiging met plezier. We hebben allebei hoofdpijn gekregen tijdens het luisteren en een stukje wandelen zal ons goed doen. Tijdens een verrukkelijke Vietnamese maaltijd met gestoomde vis en veel groenten vertelt Franck weer honderduit. Ondermeer over hoe hij op het idee van de resonatoren is gekomen. Hij heeft ooit een Japanse muziekliefhebber ontmoet die in zijn kamer diverse violen had opgehangen. De violen deden dienst als akoestische resonatoren om de muzikale kwaliteit van de kamer te verbeteren. Het resultaat was buitengewoon en zette Franck aan het denken. Met zijn juweliersachtergrond en de ervaring bij de Japanse muziekliefhebber gecombineerd, ontstond langzaam het idee voor de kleine kelkjes. Om het eenvoudiger te maken de kelkjes in trilling te brengen, te laten resoneren, kwam het idee om aan de halve bolletjes driehoekige uitsteeksels te maken als een soort vleugeltjes. In plaats van de voor de hand liggende hoek van 90 graden tussen de vleugeltjes, koos Franck voor de mogelijkheid die een grotere hoek tussen twee vleugeltjes biedt – en dus ook een kleinere hoek ernaast.

Om invloeden te beperken bij het plaatsen van de resonatoren, kwam hout als materiaal in zicht. Esdoorn is dan al snel een goede keuze. Het is te verkrijgen in een harde en een zachtere vorm en is bij gitaarbouwers  ook zeer geliefd. De koppeling tussen kelkje en esdoorn blik wordt gevormd door een drietand van zilver. Deze constructie maakt het ook mogelijk de mate van resonantie te beïnvloeden door het meer of minder uittrekken van de drietand uit het houten blokje. Als laatste tuning mogelijkheid kunnen er kogeltjes in het kelkje worden geplaatst die de resonantie veranderen.

Naast het maken van resonatoren voor audio gebruik is Franck ook bezig met het inzetten van zijn uitvinding op professioneel gebied. Diverse bedrijven gebruiken de Pro versies en Franck’s expertise om ruimtes met akoestische problemen te verbeteren. De Pro versies zien er anders uit. In plaats van het houten 5 x 5 cm blikje gebruiken de Pro’s een hardhouten blokje van 1 kubieke centimeter. De resonator is in deze uitvoering voorzien van een staafje dat in het voetje zit.

Terug na de lunch in het hoofdkwartier van Acoustic System doen we nog meer experimenten met de resonatoren. Toevoegen, verwijderen en tunen hebben allemaal hun effecten die tijdens het luisteren duidelijk naar voren komen. We brengen onze hoofdpijn ter sprake en Franck heeft een goed idee wat de oorzaak is. ‘s Morgens voordat we arriveerden had Franck een extra aantal resonatoren in de kamer geplaatst wat tot gevolg heeft dat er eigenlijk te veel informatiepunten in de kamer zijn gekomen. Net als met alle goede dingen, schaadt een overdaad.

Voordat we afscheid nemen van Franck – maar nog niet van Parijs – geeft  hij ons nog drie professionele resonatoren mee. Hij vraagt ons deze in de slaapkamer te plaatsen en hem te melden wat we ervan ervaren. We rijden met totaal 12 resonatoren naar ons hotel. Voordat we tijdens het diner onze ervaringen doorspreken, plaatsen we de drie professionele resonatoren alvast in de hotelkamer. Aan beide kanten van het hoofdeind komt een kelkje en op de kast tegenover het voeteneind, symmetrisch ten opzichte van de twee andere resonatoren.

Bij terugkomst na het diner voelt de kamer, of beter klinkt de kamer, anders. We verblijven regelmatig in deze zelfde kamer en het lijkt erop of de achtergrondgeluiden, de noise floor van de kamer minder zijn. Het constante geluid van de luchtbehandeling, de dreun van het verkeer buiten. Al de geluiden lijken verder naar de achtergrond te zijn gedrukt. De resonatoren voegen niet alleen geluid in de vorm van overtonen toe, ze verzwakken ook bepaalde geluiden of in ieder geval de ervaring van deze geluiden. Moeten we nog uitlegen dat we heerlijk rustig hebben geslapen en echt fris weer opstonden?


EDITORS' CHOICE