De M-Audio Flying Cow is het aloude zusje van de SuperDac, dat behalve aan D/A-conversie ook A/D doet. Het is een apparaat uit 1999, en dat is enigszins te merken aan de specificatie: de Flying Cow kent geen ondersteuning voor 96 KHz. 48 KHz is het maximum, zij het wél bij 24-bits.
Nu mag dat op voorhand geen diskwalificatie heten, integendeel. Upsampling tot 96 KHz is geen tovermiddel en ook geen absolute must ; eerder een tuning-maatregel die in de meeste gevallen enig voordeel zal opleveren. Zo levert de interne upsampling van mijn Philips op de eigen DACs inderdaad een luchtigere, minder "digitale" klank op, maar kost de upsampling ook druk en precisie in het laag. Wie rekent op een compleet herboren installatie dankzij, pak hem beet, de Behringer Ultramatch, zal bedrogen uitkomen.
De bouw van de M-Audio is om blij van te worden: behalve dat er op de topplaat een grote vliegende koe is afgebeeld, is de behuizing is van vrij dik staal. Wél schort het de Flying Cow aan ingangen: optisch ontbreekt. De bezitter moet het doen met coaxiaal en AES/EBU (symmetrisch). Ook heeft de Flying Cow geen aansluiting voor een koptelefoon.
De klank van de Flying Cow laat zich het best omschrijven als rustig. Wat iets ander is dan saai: de weergave is "simpelweg" vrij van effecten en overdrijvingen. Wél mist hij de snoeiharde dynamiek van de Behringer, maar dat maakt hij goed door scherpte achterwege te laten. Op zijn beurt weet de Behringer weer een bredere bühne uit de speakers te toveren, die ook nog verder naar voren reikt. De M-Audio bouwt het geluidsbeeld vanuit de diepte op: niet alleen in ruimtelijke zin, maar ook tonaal. De Vliegende Koe weet een respectabele hoeveelheid bas aan mijn kleine B&W 303’s te ontlokken.
Tenslotte heb ik nog beproefd of het zin heeft om naar 48 KHz/24 bits te upsamplen. Een verschil brengt het zeker, zij het dat het effect geringer is dan bij upsampling naar 96 KHz. Wél hoorde ik een luchtiger, ontspannener klank, die ook een minder "digitaal" karakter heeft. Ook reageerde de Flying Cow enthousiast op de overschakeling naar een AES/EBU-kabel (Mogami) in plaats van een coaxiale.
Mijn oordeel zal ik dan ook baseren op de klank met de Behringer als upsampler voorgeschakeld en symmetrisch-digitaal verbonden. Helaas voor M-Audio is er zelfs dan een verschil in kwaliteitsniveau tussen de Flying Cow en de Behringer-als-DAC. Bij ingetogen live-muziek van kleine formaties –niet het zwaktste punt van de Flying Cow– weet de Behringer meer atmosfeer, meer "lucht" uit de speakers te toveren, en verder komen dynamische sprongen daar met groter gemak uit. Anderzijds is de M-Audio zonder meer een aanrader voor wie een klank zoekt die nooit op de zenuwen werkt, maar geen geld (over) heeft voor de Apogee Mini-DAC. Tonaal lijken die twee sterk op elkaar. Laat er geen misverstand over bestaan: ben zeker niet depressief geworden van dit vliegende koetje. Een mooi en sympathiek product.
