REVIEWNAD

NAD stereoset

Ted Joos | 30 september 2003 | NAD

De tweede avond

NAD C320BEE / C420 / C521 I & Dali Suite 1.7De tweede luisteravond, laat ik van start gaan met Luka Bloom’s eerste officiële live registratie Amsterdam. Exploring The Blue opent met zijn typische strakke gitaargeluid en al helemaal beluisterd met de installatie die hier voor me staat. Dit geluid bevalt me erg goed. Ik denk zelfs even te horen dat Mr. Moore (zijn echte naam, broer van de beroemde Ierse folksinger Christie Moore) extra zijn best doet vanwege de live registratie die plaatsvindt.

Bij het beluisteren van You bekruipt mij sterk het gevoel dat er wat aan spontaniteit ontbreekt. Ik zou toch zweren dat ik dat bij voorgaande optredens mooier heb ervaren. Ok, de performance is goed maar er mist toch wat diepgang.

Make You Feel My Love grijpt me vast en laat me niet meer los. Wat een heerlijk nummer. Dit nummer is hij duidelijk nog niet beu gespeeld en dat is te horen, want hij brengt het met zeer veel gevoel en emotie. De gitaar klinkt donker en dik en de pracht van de eenvoud overheerst. Fertile Rock behoort waarschijnlijk tot zijn meest populaire live songs aangezien het publiek wordt toegelaten uit het spreekwoordelijke dak te gaan. Automatisch draai ik de volume knop verder open en de kamer wordt gevuld met de scherpe snaren en de felle zang, dit overigens volledig met elkaar in evenwicht.
De diepe slag van de lage snaren is lekker voelbaar en de goede kastconstructie van de speaker voorkomt vervelende resonanties.

NAD C320BEE / C420 / C521 I & Dali Suite 1.7Samenvattend kan ik stellen dat het hier gaat om een zeer (soms te) gecontroleerde live registratie. Het publiek is naar mijn idee ook wat te ver naar de achtergrond verschoven, waardoor je soms bijna lijkt te vergeten dat het om een live album gaat en dit is niet bedoeld als compliment.

Tori Amos zit plotseling in de huiskamer bij het inzetten van haar vocalen op A Sorta Fairytale en het ritme van de drums neemt me mee op reis. Na ongeveer 2 minuten neemt de song een melodieuze wending en gaat langzaam richting de subtiele climax om daarna fijntjes af te bouwen. Het is inmiddels half twaalf en de buren zijn vermoedelijk even niet blij met mij.
Ik sluit deze dag dan ook maar af met het sentimentele You Cloud. “… if the rain has to separate from itself does it say pick out your cloud… ?”

Een kortere luister avond

Geopend met Ben Harpers When She Believes. De trekharmonica klinkt mooi helder gedetailleerd en de plaatsing is duidelijk, evenals de subtiele strijkers en de brushes. Ben’s stem is direct en naar mijn idee wat te dun weergegeven. Ook op Amen Omen is er absoluut geen gebrek aan detail en goede plaatsing, alleen de stem klinkt ook hier weer wat te hard.

De black princes Lauren Hill weet mijn emotionele snaar weer te raken wanneer ze een gemeend lief liedje inzet, speciaal geschreven voor haar zoontje Zion. Je hoort een zachte brom van Carlos Santanas gitaarversterker en... one day ya understand .... Zion. De diepe lage klappen gaan ver door en ook op luider niveau blijven de lage tonen erg bevredigend. Dit is erg mooi.

Het laatste avondmaal

NAD C320BEE / C420 / C521 I & Dali Suite 1.7Het Come Find Yourself album van the Fun Lovin Criminals is inmiddels een klassieker en the smooth version van I Can’t Get With That heeft een prachtige stage. Het geheel is duidelijk in evenwicht. Bij het vallen van het muntje is de weergave mooi diep en het laag is heerlijk strak en vet, om maar een paar jeugdige termen te gebruiken. Elk instrument heeft zijn plaats en kun je zo vastpakken, waarbij de trompet zorgt voor de diepte in het nummer. Scooby Snacks is nog steeds zeer geliefd bij de actieve concertbezoekers en natuurlijk niet onterecht.
Voor iedereen die Pulp Fiction heeft gezien zijn de samples een goede reden tot uitbundig vermaak. De samples klinken ‘filmisch’... are you cool? .... I am cool…

En weer Tori Amos die ik in de speler plaats. Deze keer betreft het de cd Boys For Pele. Op Horses klinkt Tori’s stem loepzuiver. Echter, het geheel blijft ook wat dun terwijl de piano mooi doorklinkt zonder vervelende resonanties ... and threads that are golden don’t break easily ... Op Mr. Zebra valt voornamelijk op hoe mooi het koper klinkt en ook zeer dynamisch wordt weergegeven. Caught a light sneeze is echt een nummer wat je vanwege het vette laag hard wil draaien. Dit pakt erg goed uit. Het laag loopt niet door tot de allerdiepste regionen, maar blijft vooral wel erg strak. Little Amsterdam laat horen hoe mooi de details zijn maar helaas ook de wat te harde stem van onze roodharige zangeres. Dit is helaas met de toonregeling niet te corrigeren, want dan vallen de details te veel weg.

Not the red baron doet mij toch verbazen. Het sterke midden van de Dali’s laat namelijk onze Nederlandse piloot soms erg duidelijk horen en toont hoe ver de set kan gaan in detail en de plaatsing ervan.

MERK

EDITORS' CHOICE