Een tweede issue betreft de instellingen die gemaakt kunnen worden op de SPEC phono-amp. Voor mm-cartridges is er slechts één capaciteit beschikbaar en voor mc-cartridges slechts een tweetal weerstandswaarden. Als dat dus even niet matched met de gekozen cartridges, dan is er enig soldeerwerk nodig om het goed te krijgen. De Denon reageerde trouwens goed met de 200 Ohm-setting. Na het inregelwerk presteerde de draaitafel hiermee zoals analoog moet klinken. Dat is natuurlijk ook de verdienste van de Denon 103R. Deze cartridges zijn eigenlijk bedoeld voor de professionele markt en ontwikkeld voor de NHK. Denon leverde ook een aantal professionele tone arms, die uiteraard volledig matchen met deze cartridge.
Hoewel er cartridges te vinden zijn die op deeleigenschappen hier en daar een streepje verder gaan dan deze Denon, is de overall prestatie van wereldklasse en laat exact horen hoe analoog vanaf een plaat moet klinken (mits draaitafel, phono amp enzovoort…). Zo’n Denon is extreem lineair en heeft over het hele frequentiebereik dezelfde kracht en dynamische power. Dat hoor je bijvoorbeeld aan piano-aanslagen in de hogere registers. Die  klinken weergaloos goed en dynamisch. Veel uiterst kostbare mc-cartridges laten een soort softheid en vriendelijkheid in het hoog horen. Maar, zo klinken live stemmen en instrumenten echt nooit. Hoe hoort analoog dan te klinken? Dat is eigenlijk erg simpel. Bij uw volgende bezoek aan de plaatselijke hifi-uitbater, neemt u een snaredrum, een trombone en een Telecaster mee. U stelt deze instrumenten op tussen de luidsprekers van uw keuze en laat uw neefje daar volledig mee los gaan. Luister goed naar dit live-geluid en vergelijk dat met een plaat of cd via het hifi-systeem met dezelfde instrumenten. Als er helemaal geen verschil is staat u oog in oog met de heilige graal. In de praktijk is er natuurlijk een verschil.
Hoe minder groot dat is, hoe beter het systeem de werkelijkheid benadert. Een klap op een snare heeft een enorme voelbare impact en klinkt niet als een tik op een kartonnen doos. Een trombone heeft een fel maar rond geluid met een specifieke warmte en gloed en gigantische dynamics. Ook een Telecaster heeft een herkenbaar geluid met een enorme drive en power. Dat moet allemaal terugkomen vanaf de grammofoonplaat of de tape en in principe ook vanaf digitale systemen. De beste draaitafels benaderen zo’n geluidsbeeld en klinken dus erg realistisch. Heel anders dan overly warm, onbetrokken, muf, niet dynamisch en zompig. Nadat de SPEC was ingeregeld en de rest van het systeem ook in staat was tot een realistisch geluid, begon deze SPEC te shinen. Er is sprake van een zo neutraal mogelijk geluidsbeeld, waar de warmte uit de instrumenten komt en niet uit vervorming en problemen met de draaitafel.
Koper knalt er werkelijk uit met beangstigende dynamics en percussie staat levensecht in de luisterruimte. Het is ook opvallend dat vocals en instrumenten in het middengebied zo fraai en breed in de stage staan. Die stage is enorm breed en diep met geluiden die af en toe ver ‘buiten’ de luidsprekers treden. Zo’n live-geluidsbeeld trekt een luisteraar direct in het gebeuren en is enorm betrokken en bevredigend. Als een systeem je vastpakt en je dwingt om te blijven luisteren, dan zijn er een aantal zaken die echt kloppen. Over deze draaitafel valt verder te vertellen dat er een stuk rust en autoriteit in het geluidsbeeld is. Het is de bedoeling van SPEC om, zeker met de phono amp, een zo realistisch mogelijk geluidsbeeld neer te zetten. Dat is absoluut gelukt. Strikt genomen biedt deze phono-stage niet het laatste woord op het gebied van harmonische rijkdom, maar deze amp klinkt lineair, neutraal, dynamisch en absoluut heel erg realistisch. SPEC zou het aantal gebruiksmogelijkheden wellicht kunnen vergroten door een aantal extra schakelbare capaciteiten en weerstanden toe te voegen.
Wat is nou een voorbeeld van een plaat die extreem realistisch kan klinken? Neem bijvoorbeeld ‘Live at Sadlers wells, London’ van de Paco Pena Flamenco Company (Decca MOR528). Handclaps knallen hier met zo’n kracht en energie uit de draaitafel dat de ruiten rinkelen. Alleen al aan die handclaps hoor je of zo’n draaitafel echt deugt. Â
Conclusie
De SPEC GMP-8000 is ontwikkeld vanuit een dubbel designdoel. Enerzijds appelleert het ontwerp aan de hang naar luxury, status en uitstraling, zoals gangbaar in de far east en binnen andere groepen belangstellenden, die niet alleen de prioriteit hebben bij de beste geluidskwaliteit. Anderzijds kenmerkt deze draaitafel zich door intelligente ontwerpfeatures op technisch gebied, die kennelijk niet algemeen bekend zijn bij veel fabrikanten van draaitafels. Sommige van die features lijken dan weer een compromis tussen techniek en design, zoals het overbemeten plateau. SPEC bouwt op specificatie een armboard voor verschillende merken en typen 12-inch armen. Daar zou nog wat extra functionaliteit aan toegevoegd kunnen worden, teneinde méér flexibiliteit te bieden voor specifieke armen en cartridges in het licht van de alignment-procedures.
Een stroboscoop en/of fixed toerental-settings voor 33 en 45 zijn wellicht handig. De wilde vormgeving en de enorme afmetingen van de SPEC leiden af van het geluidsmatige eindresultaat. So be it. Dat hoort bij de Oosterse culturele erfenis. Maar, geluidsmatig maakt de draaitafel waar wat SPEC nastreeft. Namelijk een ongelooflijk realistisch en live-like geluid. Ook de REQ-S1-EX phono amp, als onderdeel van een totaalsysteem, maakt die belofte waar. Deze combi is in staat tot spectaculaire dynamics en kan instrumenten en stemmen levensecht en realistisch presenteren. Het laag is dan loeistrak en het middengebied vol en rijk. Binnen de geteste configuratie draagt de ingezette en voortreffelijke Ikeda IT407CR-1 daar ook het nodige aan bij, maar deze SPEC kan natuurlijk ook met andere 12-inches gecombineerd worden.
Elk geluidsbeeld dat afwijkt van die spectaculaire, neutrale, levensechte, betrokken, tastbare en dynamische presentatie, doet geen recht aan de intenties van de ontwerpers en fabrikant. Daarmee vertegenwoordigt deze SPEC-set de essentie van de Japanse Ultra Highend. Over de looks waren de meningen in de luisterruimte verdeeld. Maar die fenomenale realistische weergave werd door iedereen herkend en in hoge mate gewaardeerd. Het onderschrijft de kerngedachte in de luisterruimte. Over het uiterlijk van hifi-apparaten mag je van mening verschillen, maar over geluidskwaliteit valt echt niet te discussiëren.Â