Van ons hotel in Leipzig is het nog drie kwartier rijden naar het gelijknamige dorpje Geithain en eenmaal daar aangekomen lijkt de tijd werkelijk te hebben stilgestaan. Ik doel dan op de tijd nog voor het communisme, want ook Geithain blijkt al sinds 1186 op de kaart te staan. Als tegenstelling tot het bijzonder actieve Leipzig, is Geithain echt zo’n verstild dorpje. Een dorp waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan en overal nog een serene rust heerst. Wanneer we langzaam rijdend de omgeving in ons opnemen, zien we een postbode die op zijn dooie gemak langs de huizen sloft, een stel duiven zit zacht koerend genoegzaam in de schaduw van een brede dakgoot, in de verte loeit een koe en het wasgoed aan de her en der gespannen waslijnen beweegt langzaam in een immer herhalend loom ritmisch patroon. Nog een paar bochten om en plotseling staan we voor een langgerekt bedrijfspand. ‘We zijn er’ zegt Stephan, terwijl hij zijn auto op de vrij nauwe parkeerplaats zonder schade probeert in te parkeren. Aan de gevel hangt een klein wit bord met daarop Musikelectronic Geithain gmbh en een wat grotere rode pijl die richting voordeur wijst. Wanneer we de vrij smalle leistenen trap oplopen wordt de deur al uitnodigend geopend en worden we bijzonder hartelijk verwelkomd door Geithain bedrijfsleider Olaf August.

Wanneer we vervolgens door allerlei gangen en ruimtes naar wat duidelijk de grote luisterruimte is lopen, vallen we van de ene verbazing in de andere. Wauw wat een prachtig zichtbare historie en geschiedenis! Dat belooft veel goeds voor later. In de grote luisterruimte staan naast alle actieve luidsprekers van het assortiment ook de nodige stoelen en tafels en krijgen we eerst koffie en thee aangeboden. Olaf blijkt een bijzonder vriendelijke en hartelijke persoon te zijn die wegens de inmiddels hoge leeftijd van oprichter Joachim Kiesler, bijna alle taken van hem heeft overgenomen. 

Geschiedenis
Maar vóór alle uitleg over de modellen, krijgen we eerst een uitgebreide bedrijfstour. Een rondleiding die al vanaf het eerste moment heel anders is dan bij alle andere fabrikanten waar ik tot op heden ben geweest. Iets wat vooral te maken heeft met zowel de enorme diversiteit van de Geithain producten door de jaren heen, als natuurlijk de overgang van een communistische naar een vrije markteconomie. Het Geithain bedrijfspand of beter gezegd middeleeuws bolwerk, blijkt daardoor continu voor een bron van verbazing te kunnen zorgen. Want naast de functie van ontwerp en productiefaciliteit, blijkt er enorm veel uit het verleden bewaard te zijn gebleven. Een verleden wat loopt van mei 1960 wanneer oprichter Joachim Kiesler samen met twee horlogemakers de ‘PHG’ (Fernsehen, Rundfunk, Uhren) opricht en later in 1972 zal uitgroeien tot 30 medewerkers. De eerste zes jaar is de coöperatie alleen nog maar actief als service faciliteit, maar vanaf 1966 start Joachim ook met eigenontwikkelingen.

Deze eerste serie zelfontwikkelde creaties omvat een transistor microfoonversterker (1966/67), een zes kanaals mixversterker (1969) en een geheel zelf ontwikkelde eindversterker bedoeld voor theaters, lokale culturele centra en bioscopen. In 1970 volgt een opmerkelijke zijsprong in de vorm van de ontwikkeling van een elektronisch concert- en kerkorgel. Een zeer succesvol project waarvan er uiteindelijk 150 zijn gebouwd en die in de toenmalige Oostbloklanden, veel lof oogstte. Na nog meer mix- en eindversterker ontwerpen in de zeventiger jaren, kom ik in 1980 een zeer opmerkelijk product tegen. Het is het beroemde bolletje op de hoedenplank autoluidspreker en feitelijk het eerste luidsprekerproduct wat MEG (Musikelectronic Geithain) ooit heeft ontworpen. Wegens de grote vraag is de massaproductie op een gegeven moment door de Arnstadt Communication Equipment Factory in zeer grote getale (9 miljoen!) vervaardigd. Het is tevens ook de eerste luidspreker die in de DDR het befaamde ‘Q’ kwaliteitslabel kreeg toegekend en dat was de eerste keer ooit voor deze productcategorie! Na het enorme succes van ‘het bolletje’ lag de focus vervolgens volledig op luidsprekerontwikkelingen en wordt in 1984 het meest succesvolle model van MEG allertijden geïntroduceerd. Het is legendarische BR25 2-weg basreflex luidspreker. Een model wat mede door wederom het Q-label zo extreem populair word, dat de vraag de personeelscapaciteit van MEG in hoge mate overstijgt. Om die reden verkoopt MEG uiteindelijk de rechten van de BR25 aan VEB Straton Fürstenwalde en is uiteindelijk tot de politieke veranderingen van het model, het ongelofelijk hoge aantal van 650.000 stuks verkocht!

Vijftig procent van dat aantal is trouwens ondanks de Koude Oorlog naar West Duitsland geëxporteerd, waarmee het zelfs één van de best verkopende luidsprekers in de Duitse geschiedenis is. In 1985 ontwerpt MEG voor de eerste keer een monitorluidspreker bedoeld voor de controle ruimtes van radio- en TV stations en wordt ook de coaxiale puntbron configuratie voor een eerste keer toegepast. Ook deze RL 900 blijkt een groot succes en wordt geleverd aan zowel alle radio en TV stations in de DDR, als een keur aan culturele instellingen als bijvoorbeeld het Leipzig Gewandhaus concertgebouw, het Dresden Semperoper Opera gebouw en het Berlijnse Schauspielhaus theater. Na de Duitse hereniging in 1990 en de val van het ijzeren gordijn, wordt de markt voor MEG nog veel groter en ontstaat er wereldwijde export. Inmiddels worden de professionele producten van deze grote, kleine firma in een groot aantal studio’s met succes en naar volle tevredenheid gebruikt.

Rondleiding
Na deze inleidende geschiedenis is het de hoogste tijd voor fabrieksrondleiding. We verlaten de luister- en ontvangstruimte en zien in de verschillende gedeelten van het bedrijf prachtige voorbeelden van bovenstaande geschiedenis opduiken. De microfoonversterker, mixer, eindversterker, het theater-/kerkorgel, het bolletje, de BR-25 luidsprekers en nog veel meer komen in willekeurige volgorde langs. Als eerste komen we op de reparatieafdeling waar met veel liefde, zorg en geduld ook de oudste Geithain producten nog kunnen worden gerepareerd! Hier dus nog geen weggooiproducten, maar producten die bijna voor de eeuwigheid gemaakt lijken te zijn. Na de reparatieafdeling begeven we ons vervolgens voor meer dan een uur door een waar labyrint aan grote en kleine ruimtes en letterlijk in ieder hoekje en gaatje van immense pand, staat wel een machine of wordt een bepaald onderdeel vervaardigd. Indrukwekkend! Veel nog met de hand, maar ten allen tijde met de grootste mogelijke zorg en aandacht. Toch wordt er zeker ook aan hightech ontwikkelingen gedaan en is deze oudgediende luidsprekerbouwer allesbehalve oubollig en ouderwets.