Op de VPI Classic Direct Drive draaitafel staat een 3D geprinte arm van kunststof die aan de achterkant een vierkante vorm heeft en aan de voorkant rond eindigt. De wanddikte varieert over de lengte van de arm. Het resultaat is een lichte, stijve arm zonder resonanties. De effectieve massa is met 5 à 6 gram extreem laag. Aanvankelijk was het plan om tijdens deze show een Clearaudio Goldfinger Statement PU element te gebruiken. Nadat het element gemonteerd was bleek echter dat het transportschade opgelopen had; één kanaal werkte niet. Aansluitend werden diverse andere elementen geprobeerd waarna uiteindelijk besloten werd om het Colibri element van Aalt Jouk van den Hul te gebruiken.



Harry vertelt dat één van de voordelen van deze arm is dat de VTA op eenvoudige wijze aangepast kan worden, ook tijdens het spelen. Ik weet dat met het op extreem nauwkeurige wijze plaatsen van de naald in de groef klankmatig veel winst kan worden behaald. Wat ik niet wist is dat, aldus Harry, daardoor de door de fabrikant als optimaal aangegeven naalddruk veranderd kan worden, met als resultaat een nog verder gaande verbetering van de geluidskwaliteit. In het geval van dit element hebben we het dan over een aanbevolen naaldkracht van 1,5 gram, terwijl die naaldkracht nu teruggebracht kan worden naar 0,9 gram.



In geval van een Clearaudio element geldt volgens hem precies het tegenovergestelde; hier geeft ingeval van een optimale naaldpositie een iets grotere naalddruk juist een geoptimaliseerd klankmatig resultaat. Hij heeft ontwerpers daar al meerdere malen op gewezen maar zij willen daar geen ruchtbaarheid aan geven. Opzich kan ik mij daar iets bij voorstellen. Tenslotte zijn er slechts weinigen die hun systeem dermate kunnen optimaliseren dat zij ook daadwerkelijk gebruik kunnen maken van dit gegeven. Ik ga hier wat uitgebreider op in omdat het mijns inziens een goede illustratie is van de minutieuze wijze waarop Jan en Harry hun analoge systemen klankmatig optimaliseren. Tegelijkertijd bedoel ik dit dus niet als een uitnodiging om zelf te gaan experimenteren met de naalddruk, buiten de door de ontwerper van het element genoemde grenzen. Integendeel.
Tijdens de demo wordt de VTA door Harry steeds opnieuw aangepast aan de dikte van de gebruikte LP. Hij vindt het heel vervelend dat hij het Clearaudio element niet kan gebruiken, want volgens hem wordt het geluid dan nog eens met een factor drie verbeterd. Ik kan me er niet zo veel bij voorstellen, maar ik kom graag opnieuw luisteren wanneer er later dit jaar opnieuw een demo met deze set zal worden gegeven, ditmaal met het geplande en inmiddels opnieuw bestelde Clearaudio-element.



Maar laten we de rest van deze set eens bekijken. De draaitafel staat op een ondergrond die in mijn ogen optimaal is. Ik heb het dan over een Minus K platform zoals dit gebruikt wordt in bijvoorbeeld laboratoria, als basis voor een sterke microscoop. Ieder Minus K platform is afgesteld op het specifieke gewicht dat het moet dragen c.q ontkoppelen. In dit geval is dat het gewicht van de zwaardere SME draaitafel die daar eerder op stond. Nu de VPI draaitafel die plek ingenomen heeft, moest er enig gewicht worden toegevoegd en dat is de reden dat er een marmeren plaat onder de draaitafel ligt.

Maar daarmee zijn we er nog niet. De motor van de draaitafel is er één die ontwikkeld is voor het gebruik in onderzeeërs. Deze motor is dus geruisloos en heeft geen last van cogging. Het aandrijven van het plateau gaat dus niet schoksgewijs, met alle gevolgen van dien,  maar in één vloeiende beweging. En ook met deze constatering hebben we nog steeds niet alle kwaliteiten van de draaitafel beschreven.  De standaard voeding van de motor is namelijk vervangen voor een exemplaar van Harry’s hand die draait op accu’s. En dan niet zo maar accu’s maar de meest laagohmige accu’s die er te krijgen zijn, met alle voordelen van dien.

Okay, je mag dus stellen dat er alles aan gedaan is om het signaal van het element op een zo optimaal mogelijke wijze, zonder storende resonanties etc., zo schoon mogelijk de draaitafel te laten verlaten. En dan. Dan zorgt Crystal Cable Absolute Dream bekabeling voor het signaaltransport naar de Soulution 750 Phono voorversterker, gevolgd door de Soulution 721 voorversterker en de werkelijk schitterende Soulution 711 eindversterker. Bijna zou ik de luidsprekers vergeten; de Sasha 2 weergevers van Wilson Audio. Eén van de aanwezigen vraagt naar het financiële plaatje dat aan dit geheel hangt en ik moet onwillekeurig denken aan die gevleugelde woorden; Wanneer je vraagt naar de totaalprijs van deze set dan kun je hem niet betalen. Jan Splinter maakt ter plekke een grove berekening en komt uit op een totaalbedrag van een slordige twee ton.