Bij de eerste blik op deze demoset kan ik een licht gevoel van teleurstelling niet helemaal onderdrukken. Stiekem had ik namelijk gehoopt op weergevers van Wilson Audio. Niet alleen omdat die luidsprekers tot de absolute wereldtop behoren, maar ook omdat met grote vloerstaande luidsprekers van dat niveau de kwaliteiten van de elektronica als door een vergrootglas worden uitgelicht (en er eerder een bijzondere opstelling met Wilson Audio te vinden was, red.). Maar mede omdat de set in eerste instantie is neergezet ten behoeve van T+A dealers is er bewust voor gekozen om de twee nieuwe apparaten te koppelen aan luidsprekers die eveneens behoren tot de T+A stal.
Rob vertelt dat het hier het op één na grootste model uit de Criterion TCD luidsprekerlijn van T+A betreft; de 210 S. T+A demonstreert het systeem vaak met deze speakers, waardoor er bij Audiac voor dezelfde opstelling is gekozen. De 210 S is vloerstaande transmission line die voor de midden/ hoog weergave twee 17 cm middentoners en een dome tweeter in d’ Appollito configuratie gebruikt. Voor de laagweergave zijn daaronder twee 22 cm woofers geplaatst. De prijs per stuk ligt op 3000 euro en de gedachte dringt zich aan mij op dat deze luidsprekers tijdens de demo wel eens een beperkende factor zouden kunnen vormen. Die gedachte wordt nog sterker wanneer Rob mij vertelt dat de luidsprekers nog niet helemaal ingespeeld zijn.
Hij laat me een mooie metalen afstandsbediening zien die met de geïntegreerde versterker meegeleverd wordt. Wanneer beide apparaten tegelijk worden aangeschaft kan de gebruiker kiezen voor de FD 100 afstandsbediening die met de MP 3000 HV meegeleverd wordt. Tijdens de demo wisselen we deze afstandsbediening af met een iPad waarop de gratis T+A app geïnstalleerd is. De app werkt ook op een iPhone en in juli zal de app voor android beschikbaar komen. In diezelfde maand komt ook de nieuwe software uit waarmee enkele tijdens de demo optredende schoonheidsfoutjes (bijvoorbeeld een hoorbare tik bij het overschakelen naar een hogere resolutie) tot het verleden zullen behoren.
Rob begint de demo met ‘Living in Exile’ van Bliss, een nummer dat hij selecteert met de iPad en betrekt van een in het netwerk van Audiac opgenomen NAS. Wanneer hij even de kamer verlaat om onze koffiekopjes te vullen geeft hij de iPad aan mij door. Ik maak van de gelegenheid gebruik om korte fragmenten van uiteenlopende muziekstijlen op te roepen. Tenslotte klinkt Bliss al snel fraai op een goede set, maar hoe klinken oude bigband opnamen van bijvoorbeeld Duke Ellington. Of symfonische werken, uitgevoerd door gerenommeerde orkesten en dirigenten uit een recent verleden.
Hoog en midden zijn mooi homogeen maar aan het laag is duidelijk te horen dat de luidsprekers nog niet volledig ingespeeld zijn. Ik mis met name de losheid in de weergave. Rob is ondertussen weer in de kamer teruggekeerd. Hij gaat vertellen over de T+A set terwijl op de achtergrond muziek speelt. Tot we overstappen op de CD speler, hij de CD Frozen Roses van Ljiljana Buttler in de lade legt en wij alleen nog maar luisteren. Een mij totaal onbekende dame, afkomstig uit een Oost-Europees land, met een stem die ik eerder mannelijk dan vrouwelijk zou willen noemen. Nu blijkt ook dat de speakers beter tot hun recht komen wanneer het volume wat verder open wordt gedraaid.
De kwaliteit van de CD-speler is boven alle twijfel verheven. Dat blijkt nogmaals wanneer Rob een schijf van Gregory Porter ten gehore brengt. De prachtige sonore stem wordt mooi los in de ruimte geprojecteerd. Ook ‘Assassin’ van het Joash album ‘Don’t fear it, fight it’ wordt overtuigend en in mooie samenhang neergezet. De rest van de tijd draaien we vanaf de NAS met behulp van de iPad. Op mijn verzoek klinkt ‘Just a little lovin’ van Shelby Lynne door de ruimte. Een prachtige vrouwenstem die mij altijd weer weet te raken. Opvallend vind ik de pre-echo die ik op een bepaald moment hoor en die ik tot nu toe koppelde aan de in mijn bezit zijnde vinyl uitvoering waar pre-echo natuurlijk een bekend fenomeen is. Ook Rob blijkt dit gehoord te hebben, en wel voor de eerste keer. Terwijl hij dit nummer, afkomstig van deze NAS, toch al menigmaal gehoord heeft op de meest uiteenlopende sets. Opnieuw wordt duidelijk dat het hoog en midden in het grote beeld mooi tot hun recht komen. Groots en met een hele mooie timing klinkt de filmmuziek van Eraldo Bernocchi, terwijl ‘Boomerang’ van Marcus Miller lekker strak, mooi doortekend, en heerlijk pakkend klinkt. De vleugel van Mari Kodama, een klarinet concert van Mozart; de T+A set geeft geen krimp. Tegen de tijd dat de blues van Lucky Peterson, gevolgd door ‘Fever’ in de uitvoering van Elvis Presley door de ruimte klinken, luister ik alleen nog maar voor mijn plezier.
