REVIEWLinn

Eenmaal op gang

René van Es | 16 april 2012 | Fotografie Fabrikant | Linn

Toen de Linn eenmaal wilde communiceren, kreeg hij achter zich te maken met een HAT LA II voorversterker, een Audia Flight 50 eindtrap en PMC fact.8 luidsprekers. De bekabeling, zoals interlinks, luidsprekerkabels en netsnoeren, komen bijna allemaal van Crystal Cable. De stroomvoorziening is opgebouwd rond Kemp filters voor bronnen en voorversterking. Een extra voorziening voor de voorversterker is een eigen netspanning-regenerator, eveneens van HAT (Het Audio Team). Als zijweg koos ik ervoor om de Linn vanuit de S/PDIF-uitgang aan te sluiten op een Metrum Octave DAC, die muziekbestanden (opgeslagen in FLAC-formaat) tot 96 kHz accepteert. De Linn Majik DS gaat hoger, tot een resolutie van 192kHz/24bits.

Die lichte beperking van de Octave is voor iemand als ik, die slechts een drietal albums in bezit heeft met die hoge 192 kHz samplerate, niet noemenswaardig. Wat wel grote importantie heeft, is de geïntegreerde oplossing die Linn biedt. Immers, bij de "Logitech-met-externe-DAC" zal het signaal in de Logitech Squeezebox worden omgezet van een stroom ethernetpakketjes naar een S/PDIF-signaal, in de DAC wordt het S/PDIF-signaal ontvangen en omgezet naar analoge informatie. Die S/PDIF-koppeling kan een belangrijke bron van jitter zijn. Tijdgerelateerde fouten die het signaal versmeren, zorgen voor digitale vervorming, een harde S-klank en meer narigheden. De Linn Majik DS pakt dat anders aan. Ethernetpakketten aan de ingang worden intern vertaald en direct via een I2S-bus aangeboden aan de D/A-converter, waardoor in de gehele schakeling de kloksignalen gescheiden blijven van de data. Hierdoor hebt u, in ieder geval theoretisch, veel minder last van jitter.

Waar zich dat in uit, leest u verderop in de luistertest. Het laat u gelijk zien waarom de Linn moet worden ingezet als streamer/DAC en waarom het vrij zinloos is om voor een Linn te kiezen als u die alleen wilt hebben als “vertaler” van ethernet-FLAC naar S/PDIF-PCM. Bovendien is de Linn Majik DS in dat geval een erg kostbare of zelfs te kostbare oplossing met zijn prijskaart waarop 2368 Euro prijkt. Mijns inziens is het Logitech/DAC-pad dan een veel logischer keuze. Waarmee ik niet wil zeggen dat de Linn het omzetten niet uitstekend zou doen, want hij doet het helemaal goed.

Genoeg over aansluiten, techniek en apparatuur. De Linn Majik DS is er om naar te luisteren en dus schudden we de NAS wakker en streamen van alles tussen 44.1kHz/16bit en 192kHz/24bit door de ethernetverbinding naar de Linn. Johan Tiel Groenestege van Hanze Hifi wist me te vertellen dat ik op een andere manier zou gaan luisteren en het kunstmatige van de CD eindelijk zou kwijtraken, nu er in de signaalweg geen S/PDIF-connectie meer zit. Ik heb dat weggelachen, overtuigd van de kwaliteiten van mijn D/A-converter. Maar na een week intensief omgaan met de Linn begrijp ik zijn punt. Op dit moment speelt bijvoorbeeld Christy Baron van haar CD I Thought About You. Muziek die ik goed ken en heel vaak puur voor mijn plezier draai. Wat me erg is gaan opvallen, is het “schone” element in de muziek. Alsof een derde manier van weergeven is ontstaan, die het midden houdt tussen CD en LP. Een manier van luisteren die doet denken aan het Soundsmith Strain Gauge pickup-element, dat ook zo’n tussenvorm weet te produceren, die ineens doet begrijpen in welke richting we het beleven van muziek eindelijk een stap verder weten te brengen.

Overigens is dit een enorm compliment voor de Linn, want voor mij als verwende analoogliefhebber is de Strain Gauge ongeveer de hemel op aarde. Daarmee is de Linn niet ineens het summum voor streamen. Mijn eigen setup doet andere dingen die ik erg op prijs stel en waar de Linn op die punten van verliest, maar het gaat in dit geval om de puurheid van de weergave. Een manier van weergeven die erg verslavend is. Details genoeg, stereobeeld nog uitsluitend afhankelijk van hetgeen in de FLAC-file zit, geen spoor van slissen in het hoog en een heel onderscheidend laag. De nadruk zit vooral in het middengebied, waar een liefhebber van vrouwenstemmen (zoals ik) het erg van op de heupen krijgt.

De laagweergave is een stuk minder krachtig dan hetgeen mijn DAC weet aan te bieden en lijkt vanuit de Linn ook minder diep te gaan. Zaken die je wel opmerkt als je aan het recenseren bent, maar die in de dagelijkse praktijk niet opvallen of vergeten worden vanwege de andere essentiële aspecten in het weergeven, beter gezegd: het genieten van muziek. Met de muziek van Christy Baron kijk je via de Linn tussen de muzikanten door, hetgeen wezenlijk anders is dan een gesloten muziekmuur. Het sleutelwoord is transparantie.

MERK





EDITORS' CHOICE