Met de C 379 heeft NAD een nieuw instapmodel qua geïntegreerde versterkers. Net zoals de krachtigere C 389 en C 399 is dit een gestroomlijnd toestel dat uit de doos heel wat in z’n mars heeft. En dat kun je nog een BluOS-module toevoegen…
Wie goed oplette, zag misschien de C 379 langskomen in onze High End München 2024-verslaggeving als een van de producten die NAD op die beurs presenteerde. Maar zoals wel vaker gebeurt, kan er wel eens wat tijd zitten tussen een showonthulling en wanneer een apparaat effectief in de winkels ligt. We hebben dus even moeten wachten de nieuwe NAD-versterker kon getest worden, maar aangezien het hier aan 1.199 euro de goedkoopste geïntegreerde versterker van het Canadese merk betreft, was het zeker de moeite om hierop te wachten.
Naar goede NAD-gewoonte is de C 379 een heel volledig uitgeruste stereoversterker die voorzien is van een riant aanbod ingangen, incluis een draaitafelingang en een HDMI-eARC-poort. De ontwerpers zien het apparaat duidelijk in de woonkamer verschijnen, niet al te ver van de televisie. Geen slecht idee, want een versterker met twee degelijke luidsprekers klinkt vaak beter en dynamischer dan een soundbar. Zelfs eentje met een losse subwoofer.
Je kunt uit de doos muziek streamen via Bluetooth, wat dankzij ondersteuning voor de hoogwaardige aptX HD-codec beter klinkt dan meestal het geval is. Het bijzondere aan NAD-versterkers is natuurlijk dat je ze kunt uitbreiden via zogenaamde MDC-modules, kleine kaartjes die je achterin insteekt. Op deze weg kun je de C 379 voorzien van een BluOS-D-module. Upgrade je hem daarmee, dan krijg je een rits streamingopties, multiroomfunctionaliteit en zelfs kamercorrectie via Dirac. Dan wordt al een heel veelzijdige versterker opeens een ware alleskunner…
Instapper met heel wat aan boord
Dat de C 379 de kleinere broer van de C 389 en de C 399 is, zie je meteen. De drie versterkers gebruiken immers hetzelfde chassis en lijken heel sterk op elkaar. En eerlijk gezegd, op heel andere C-apparaten, zoals de C 658 DAC/voorversterker. Want als NAD een ding is, dan is het wel standvastig qua design, zowel in de Classic C-lijn als de Master M- premium familie. ‘Sober’ is het sleutelwoord in dit geval, zonder dat als licht vermomde klacht te bedoelen. Het is gewoon een stijlkeuze die sommigen zal bevallen, anderen weer niet.
Verwacht in elk geval aan een strak getekend apparaat waarbij een licht afgerond voorpaneel een lichte portie frivoliteit toevoegt. ’s Avonds in de woonkamer bij de tv heeft de C 379 net het juiste understated karakter om niet af te leiden van wat er op het scherm gebeurt. Een (dimbaar) display met witte letters op de voorkant geeft je daarbij informatie over de gekozen ingang en eventueel een track dat streamt. En ja, je kunt de C 379 volledig bedienen via het bescheiden aantal knoppen op de voorkant, of met een remote. Maar als je de BluOS-D-module hebt steken, zal je vast liever de BluOS-app openen en daar alles via regelen.
Om volledig te zijn, vermelden we wel dat NAD nog twee andere instapopties biedt: de NAD C 700 V2 en de C 3050 (de beperkte C 3050 LE-editie werd hier getest). De eerste is een compacte versterker met een groot scherm die iets meer kost maar wel BluOS al aan boord heeft. De C 3050 van 1.499 euro is dan weer een nostalgisch ontwerp met VU-meters dat onder de motorkap wel moderne versterking bevat en iets krachtiger is dan de C 379. Technisch delen ze wel veel, want je vindt bij beide de HybridDigital UcD-versterking van het Nederlandse Hypex. Dat is een geliefde techniek van NAD, die in hogere modellen wordt vervangen door Hypex’ Ncore of Purifi’s EigenTakt. Voor die laatste moet je wel bijna altijd naar de high-end M-reeks, zoals de geïntegreerde M33 (die je kunt zien als de superversie van de C 379) of de M23-eindtrap.
2 x 120 Watt
Bij de C 379 kun je rekenen op 2 x 80 watt aan continue vermogen. Een eigenschap van de HybridDigital-technologie van NAD is dat je op die pk’s kunt rekenen bij zowel 8 en bij 4 Ohm speakers, wat mooi meegenomen is. Met die hoeveelheid kun je al aardig wat aansturen, aangezien er wel wat headroom is voor dynamische pieken. Wie toch meer nodig heeft, moet niet ver zoeken naar een krachtiger alternatief: de C 389 klaar met 2 x 120 Watt, terwijl de C 399 2 x 200 Watt biedt.
Als het gaat om aansluitingen is de C 379 heel volledig. Naast de eerder vermelde HDMI-eARC en toegewijde phono-ingang zijn er twee paar analoge cinch-ingangen en vier digitale inputs (twee optisch, twee coaxiaal). Sluit je op die laatste iets aan, zoals een cd-speler of streamer, dan wordt de audiostroom door een degelijke ESS ES9028 DAC omgezet naar analoog.
Het aansluiten van twee subwoofers is mogelijk via een paar sub-outs, terwijl in de toekomst upgraden kan door – we zeggen maar iets – een fraaie C 298 eindtrap aan de pre-out te hangen. Of als je het betaalbaarder wil houden: een C 268-eindtrap. Op die momenten functioneert de C 379 als een voorversterker. Het aanbieden van een uitbreidingsscenario richting een poweramp is iets typisch voor NAD, je komt het niet op elke geïntegreerde versterker tegen. Mooi in elk geval dat er zo’n pad bestaat, want zo kun je upgraden zonder meteen heel het systeem te vervangen. Al zullen in de praktijk niet veel mensen het doen. Maar als je een audiotoestel koopt, is het sowieso wijs om niet alleen te kijken naar wat je nú doet. Een oogje op wat kan in de toekomst is altijd slim.
BluOS erbij of niet?
De C 379 die DALI Benelux (invoerder van NAD) opstuurde was een fonkelnieuw toestel zoals je hem in de winkel vindt. Om het verhaal compleet te maken kreeg, kwam de BluOS-D-module mee. Het is zoals gezegd een optioneel iets, maar het maakt deze versterker wel helemaal zeer veelzijdig. Over het installeren van de MDC-module moet je geen zorgen maken. Het is een fluitje van een cent.
Vermoedelijk zou je bij een gezamenlijke aankoop van de versterker met MDC-module wel makkelijk de dealer kunnen overtuigen om het voor je te doen, als je dat verkiest. Maar achteraf zelf doen omdat je even budgettechnisch wil wachten, moeilijk is het zeker niet.
Met de BluOS-D-module voeg je heel wat zaken toe. Dat én dat het helemaal in de behuizing past maakt het een interessante optie, zelfs met het prijskaartje van 499 euro. Je kunt uiteraard ook opteren voor een andere externe streamer, maar die gaat minder compleet zijn en een apart kastje aan je interieur toevoegen.
Wat de BluOS-D-module toevoegt is in de eerste plaats het BluOS-platform. Dat wil zeggen dat je de C 379 via de BluOS-app kunt bedienen, wat de deur opent naar het afspelen van muziek via een reeks streamingdiensten, internetradio en het beluisteren van eigen muziekbestanden. Omdat de MDC-module echt integreert in de versterker, geeft de app je ook volledige controle over andere ingangen. Er zijn bijvoorbeeld presets in de app (ook te selecteren via de remote), en je zou pakweg aan een preset een bepaald internetradiostation kunnen hangen, terwijl drukken op preset 2 omschakelt naar de platenspeleringang. Bovendien is BluOS een multiroomplatform. Heb je nog andere BluOS-apparaten in huis, dan zie je die ook in de app en kun je ze koppelen met de C 379. Omdat er zoveel merken zijn die BluOS gebruiken in hun producten, kun je zo makkelijk op eigen maat een muzieksysteem doorheen het huis bouwen. Het gaat van een goedkope streamer zoals de Bluesound Node Nano tot de premium Cyrus 40 ST-streamer, of van Sonos-achtige Bluesound-speakers over de fraaie PSB Alpha iQ tot high-end DALI Rubicon C-modellen.
AirPlay, Roon en meer
Maar ook zonder andere BluOS-toestellen in huis valt er veel te zeggen voor het platform. Via de BluOS-app krijg je een goede gebruikservaring, zowel op een smartphone als tablet. Verfrissend om te zien, want vaak die de telefoonapps minder handig om te gebruiken. Dat is hier niet het geval, zowel op een kleiner als groter scherm is de BluOS-app logisch opgebouwd en kun je snel muziek opsporen. Via de vijf hoofditems onderaan (telefoon) of links (tablet) navigeer je vlot naar je muziekcollectie of zoek je naar een bepaalde artiest. Via Muziek kom je ook heel snel bij het lijstje van ingangen, om bijvoorbeeld daar op een input te tikken waaraan een cd-speler hangt. Onder Thuis zit je dan weer snelkoppelingen om je meteen naar recent gebruikte ingangen of diensten te brengen, of onlangs afgespeelde muziek te tonen.
Er zitten dus wel wat streamingdiensten en opties in de BluOS-app. Toch brengt de MDC-module ook nog wat andere streamingopties. Aangezien BluOS Apple Music niet ondersteunt, is het wel handig dat de C 379 met de MDC-module AirPlay 2 erbij krijgt. Zo kun je die Apple Music-streams via je iPad of iPhone toch op de NAD-versterker afspelen. Tidal- en Spotify-abonnees kunnen dan weer de C 379 rechtstreeks in de app van die diensten bedienen. Ten slotte is er nog Roon. Toen de versterker op bezoek kwam om getest te worden, was die Roon Ready-erkenning al helemaal in orde. Werkte prima.
En natuurlijk is er ook Bluetooth, een optie die je ook zonder BluOS-module kunt gebruiken. Ook de basisversie van de C 376 kan daardoor streamen, al is Bluetooth qua kwaliteit en gebruiksgemak net iets minder. Maar toch, de aptX HD-ondersteuning betekent dat je vanaf een Android-telefoon een vrij mooie kwaliteit krijgt. En fijn bij de C 379: Bluetooth werkt in twee richtingen. Je kunt dus ook een Bluetooth-hoofdtelefoon aansluiten op de versterker, eens het te laat wordt om loeihard je technoplaylist af te spelen.
Een beter geluid in de kamer
En dan is er ook Dirac, een van de beste functies om akoestische problemen van de kamer te compenseren. In een modale woonkamer komen die wel vaker voor, dus het is wel een interessante toevoeging. Zeker bij een geïntegreerde versterker uit deze prijsklasse een ongewone extra. Je hoeft het natuurlijk niet te gebruiken, maar het is wel interessant. Dirac is heel krachtig, maar daardoor ook iets complexer om mee aan de slag te gaan. Vooral als je het ten volle wil gebruiken en zelf curves wil aanpassen op je laptop. Dirac via een mobiel apparaat is iets makkelijker, al zal het resultaat misschien niet even volmaakt zijn dan optimalisatie via de computer.
Langs de andere kant zal zelfs die ‘snelle’ Dirac-meting al problemen aanpakken. Als je de BluOS-D-module aanbrengt, krijg je een Dirac-licentie die correcties tot 500 Hz mogelijk maakt. Wil je over heel het frequentiebereik Dirac laten werken, dan moet je 99 dollar uitgeven aan een volledige licentie. Maar met die 500 Hz-licentie kun je al heel veel. Ik zou zeker aanraden om dat eerst te proberen vooraleer verder te investeren.
Power en dynamiek
De C 379 stond een aantal weken in de woonkamer, meestal verbonden met betaalbare Q Acoustics 3050c vloerstaanders en aangesloten op de LG-tv die aan de muur hangt. Met die BluOS-module dus, waardoor een toestel dus nagenoeg alles afdekte. Nu ja, een Pro-Ject The Classic-draaitafel moest er ook nog bij, want vinyl draaien is natuurlijk ook altijd fijn.
Bonnie ‘Prince’ Billy, alias muzikant en zanger Will Oldham, maakte vele jaren geleden veel indruk met z’n duistere ‘I See a Darkness’-release. De gelijknamige track ken je misschien wel dankzij een melancholische cover/duet met Johnny Cash. Tussen dat legendarisch album en Oldhams laatste ‘The Purple Bird’ zitten meer dan 25 jaar (en heel wat andere albums en collaboraties), waarbij het goede nieuws is dat de man tegenwoordig heel wat blijer klinkt. En ook heel diep in de Americana-traditie is gedoken. ‘Tonight With the Dogs I’m Sleeping’ is een prima voorbeeld, mooi neergezet door de C 379, met een fraaie mandoline die in de achtergrond tokkelt en een fietsbel die heel onverwacht uit de mix treedt. Het typische NAD-huisgeluid, met een rijk laag en een vloeiend maar niet overdreven midden, tekent present, wat de gezellige sfeer die rond deze track hangt geslaagd overbrengt. Het is wat warmer dan de Purifi-modellen die je hoger op in het assortiment ontmoet, wat deze versterker ook wel universeel maakt. Het is een gezellig boeltje ook bij ‘The Water’s Fine’, dat net zoals de andere nummers wel heel sterk de country ’n western-kant uitgaat.
Bonnie ‘Prince’ Billy werd gestreamd via Roon, maar het fijne is dat een muzieksysteem die aan de tv hangt weer een nieuwe deur richting muziek opent. De Apple Music-app draait zo op de LG-tv, en dat is interessant omdat die dienst ook een reeks concertregistraties aanbiedt. Van een optreden in Lissabon tijdens de recente Cornucopia-tour van Björk bijvoorbeeld. Zeer de moeite waard, want naar goede gewoonte is het een concert die sterk inzet op effecten en multimedia. Het wordt zo toch iets meer een ervaring, waarbij de C 379 moeiteloos de kekke composities die bol staan van samples en zanglijnen met diepgang de kamer in stuurt. Of ik het ooit meer dan een keer zou bekijken is een andere vraag, maar het is zo toch een andere beleving dan het concert (of het album) enkel via audio te streamen. Enig minpuntje: de C 379 laat je het volume bedienen via de tv-remote, maar het schakelt niet automatisch over naar de HDMI-ingang als je de televisie inschakelt. Andere NAD’s doen dit wel, dus mogelijk is dit iets dat nog door een firmware-update moet worden opgepakt.
Ondanks dat de C 379 de minst krachtige van de drie geïntegreerde C-versterkers van NAD is, toonde het zich ook bij actiefilms als ‘The Gorge’ of ‘Hacksaw Ridge’ in staat om de dynamische pieken van ontploffingen en crashes goed te brengen. De Q Acoustics zijn niet de moeilijkste om aan te sturen, dat helpt wel om mooie knallende prestaties. We hebben niet de indruk dat het de C 379 aan power ontbeert, al kan dat bij wat taaiere speakers wel anders liggen. De DALI Rubicon 2’s die ik op een later tijdstip bovenhaalden, werden anders ook wel probleemloos door de NAD aangestuurd.
Buiten dat je even moet zoeken naar de aardingsaansluiting – tip: het zit helemaal aan een kant, net onder de stroomaansluiting – maakt de C 379 het makkelijk om vinyl af te spelen. Mag niet ontbreken in de woonkamer, en dus sluiten we The Classic aan en draaien we nog eens de mooie DALI Thirty Five Years-release. Het is een compilatie (of zeg maar een allegaartje) van goede maar heel diverse opnames, waar ik meteen schakel naar zijde B en ‘Dancing Devil’ van Jacob Dinesen. Hij staat maar met een track op deze release, wat te weinig is om echt z’n knappe zangkunsten te appreciëren. Maar beter een dan geen, en vooral: de phono-ingang levert hier meer dan degelijke kwaliteit, met een vloeiende weergave van de ijle gitaarsolo en veel body voor Dinesens stem. Ook de man z’n akoestische getokkel klinkt heel natuurlijk, zonder kunstmatigheid.
Conclusie
De C 379 mag dan ‘slechts’ de instapper zijn in het versterkeraanbod van NAD, het is een toestel dat voor z’n prijs bijna alles biedt van zijn duurdere grote broers. De C 399 mag dan qua versterking een niveau hoger staan, de C 379 biedt wel heel veel voor z’n prijs. Dat maakt dat je niet gauw gaat denken: had ik maar de duurdere versie gekocht. De NAD C 379 is vooral een heel complete propositie, een versterker met spierballen die zowel je tv-audio als vinyl aankon. En met de BluOS-D-module erbij, spreek je over een alles-in-een versterker die nagenoeg alles doet.
NAD C 379
1.199 euro | www.nadelectronics.com
Beoordeling 4,5 / 5
