Merrill Audio Element 114: behuizing en aansluitingen
Alle eindversterkers van Merrill Audio zijn uitgevoerd met een roségouden front en platen aan de bovenkant en zijkanten, die echter niet het hele oppervlak bedekken. De rest van het oppervlak van de bovenkant en zijkant en ook de achterkant is uitgevoerd in glanzend nikkel. Zo ook eindversterker Element 114. Ja, het spiegelt behoorlijk en het is zeer gevoelig voor vingerafdrukken. Het is een “love-it-or-hate-it”-ontwerp. De Element 114 heeft geen bedieningselementen, zelfs geen hoofdschakelaar. De gebruiker kan niets instellen, hetgeen overigens normaal is voor een eindversterker.
Centraal op het front bevindt zich een OLED-aanraakdisplay dat, indien de versterker is aangesloten op het stroomnet, de productnaam en het logo van de fabrikant laat zien. Het display kan worden gedimd door de rechterbovenhoek aan te raken. Een veeg over het scherm laat de firmware-versie zien. Meer valt er niet te bedienen aan de Element 114. De Element 114 zou wat ons betreft ook prima functioneren zonder het OLED-aanraakscherm. Een aan/uit-indicatieledje zou volstaan.
Merrill Audio heeft de Element 114 voorzien van voetjes van Isoacoustics type GAiA III die de versterker effectief ontkoppelen van de ondergrond. Voor het invoeren van muzieksignaal is een enkel paar XLR-aansluitingen geplaatst voorzien van zilveren pinnen die bedekt zijn met een laagje rhodium. De zeer degelijk uitgevoerde luidsprekeraansluitingen van WBT zijn gemaakt van koper en ook overdekt met een laagje rhodium. Ze accepteren bananenstekkers, vorkjes of blank draad. De voedingstroom komt binnen via een 20A-aansluiting van Furutech.
Merrill Audio heeft geen aanduidingen op de achterzijde geplaatst ter onderscheiding van rechts en links. Geen ramp, maar Merrill Audio lijkt de aanduidingen domweg vergeten te zijn. De importeur had het reeds opgemerkt en nagevraagd bij de fabrikant: de linker XLR-aansluiting correspondeert met de linkerluidsprekeraansluiting.
Merrill Audio heeft overigens speciale unieke schroeven gebruikt om de behuizing dicht te schroeven. Foto’s van de binnenkant zijn nergens te vinden en ook niet te maken zonder de schroeven en/of de behuizing te beschadigen. Merrill Wettasinghe praat liever over klank dan over techniek en pottenkijkers zijn niet gewenst.
Verder laat vrijwel iedere zware eindversterker een zacht 50 Hz-brommetje horen. Zo niet de Element 114. Wie zijn oor op de bovenkant legt, hoort helemaal niets. Alle onderdelen die kunnen trillen zijn kennelijk goed vastgezet. De warmteontwikkeling is laag. Meer dan lauwwarm wordt de Element 114 niet, ook niet als een tijdje wat luider wordt gespeeld.
Of de Element 114 mooi is om te zien, mag eenieder voor zichzelf bepalen. Feit is echter dat de aansluitingen en de behuizing een zeer degelijke indruk wekken. We hebben nog niet eerder een eindversterker gezien/gehoord die zo stil is als de Element 114. De volkomen afwezigheid van een 50 Hz-brom is een verrassing.
Merrill Audio Element 114: eigenschappen en techniek
De basis van de Element 114 is een klasse D versterkercircuit dat wordt gevoed vanuit een op maat gemaakte LLC resonante voeding met een aangepaste transformator. De Element 114 is volgens Merrill Audio “load-invariant”. Dit betekent dat de Element 114 vermogen levert aan alle complexe belastingen waarbij het vermogen verdubbelt als de impedantie halveert. Concreet levert de Element 114 200 Watt per kanaal aan acht Ohm, 400 Watt aan vier Ohm en 800 Watt aan twee Ohm. De uitgangen zijn beveiligd tegen het voor luidsprekers gevaarlijke clipping. De opgegeven S/R-verhouding is 110 dB.
Merrill Audio Element 114: gallium-nitride transistors
Halfgeleidermateriaal is grofweg in het midden van de twintigste eeuw uitgevonden. De eerste transistors (en diodes) waren gemaakt van germanium. Germanium werd enige tijd later opgevolgd door silicium. Het gaat te ver om alle halfgeleidermaterialen te bespreken. Feit is echter dat de stof gallium nitride (GaN) aan het eind van de twintigste eeuw werd ontdekt als zeer geschikt halfgeleidermateriaal. Het duurde nog circa tien jaar voordat gallium nitride transistors op grote schaal werden geproduceerd. Gallium nitride transistors kunnen werken met hoge voltages en zeer hoge frequenties. Ook zijn ze beter bestand tegen hoge temperaturen en gaat minder energie verloren.
Met behulp van gallium nitride transistors en geavanceerde PCB-ontwerptechnieken wordt de dode tijd tot nul teruggebracht, hetgeen volgens Merrill Audio elke vorm van vervorming wegneemt. Wat is dode tijd? Merrill Audio verklaart: “Deadtime is de tijd die de MOSFET of transistor nodig heeft om te ontladen of te laden wanneer de status verandert. Aangezien er geen dode tijd vervorming is, heeft het zelf ontwikkelde ontwerp genaamd ZXOL ook nul feedback”. ZXOL staat voor een nuldoorgang en openlusontwerp.
Gallium nitride transistors kunnen frequenties in het gigahertz spectrum verwerken (ja, ze zitten ook in magnetrons) en Merrill Audio heeft gallium nitride transistors gekozen vanwege de schakelsnelheden die deze transistors moeiteloos kunnen verwerken.
We gaan voorversterker Christine van dichtbij bekijken.