Bob Kessels uit Oirschot
Als we Bob willen spreken, is hij net met vakantie vertrokken naar een zonnig eiland. Gelukkig wil hij ons nog wel op de hoogte stellen van zijn ervaringen, vanaf een zonnig terras.
Streamt hij allang muziek? Bob: “Ja, ik stream mijn muziek nu ongeveer een jaar of twee. Ik ben begonnen met een Spotify Premium account zoals de meesten. Dat is oké, maar op de wat betere hoofdtelefoons of audio installaties hoor je toch al gauw dat je wat mist. In huis stream ik op een Heos systeem. Op mijn werk heb ik het geluk om dagelijks te mogen werken met bijvoorbeeld de NAD Masters voor- en eind combinatie.” Hoe dat zit? Bob blijkt bij een bekende audiowinkelketen te werken. Bob vervolgt: “Daar maak ik ook veel gebruik van de Bluesound Node 2. Ik vind het ideaal om tegenwoordig lekker je favoriete muziek te kunnen streamen en toch niet in te hoeven leveren op kwaliteit.”
Dus alleen nog maar streamen? Bob: “Nee hoor, ik speel ook af en toe nog voor dj en heb thuis nog een kast vol lp’s staan, mappen vol cd’s liggen en een groot aantal WAV bestanden op mijn harde schijf staan (variërend van 16/44.1 tot 24/192 kHz). Met een goede draaitafel en een nog beter element (Ortofon) ben ik erg tevreden over de geluidskwaliteit die je dan uit een lp krijgt.
En hoe stream je tegenwoordig? Bob: “Via Qobuz. Ik kocht al via Qobuz mijn digitale muziek. Er is een groot aanbod en je kunt zelf kiezen of je mp3, cd-kwaliteit of high-res wilt downloaden. Ook hoef je niet altijd meteen een heel album te kopen maar kun je de tracks selecteren die je gaaf vindt. Daarnaast kun je ook nog je bestandstype (FLAC, WAV, etc...) kiezen. Enige verbeterpuntje hierbij is dat je altijd handmatig de titels aan moet passen, omdat ze anders onvindbaar in je lijst staan. Qobuz vind ik verder overzichtelijk en ze heeft een ruim aanbod. Wat ik zelf erg fijn vind is de Qobuz Ideal Discography. Hier kom ik als jonkie (26 jaar) soms oudere albums tegen die ik erg gaaf vind, maar nog niet kende, of nummers die ik wel eerder gehoord had, maar waarvan ik bijvoorbeeld de titel niet wist. Deze kun je dan direct weer toevoegen aan je eigen afspeellijsten.”
Mooi zo. Wat betreft de luistersessie, wat viel je op? Bob: “Tijdens de luistertest waren er eigenlijk een paar dingen die me opvielen, die ook bij meerdere opnames steeds weer terugkwamen. Zo klonk het bij de cd-kwaliteit opnames steeds wat opener, warmer en gedetailleerder dan bij de mp3 versies. De muziek kwam als het ware meer los van de speakers, de ruimte in. De bekkens van de drums waren veel sprankelender en je hoort kleine details die je in de mp3 versie niet hoort. Bij de high-res versies die ik al kende van Qobuz gaat het net weer wat verder, maar dit is erg afhankelijk van de originele opname en de installatie waarop je het beluistert, is me opgevallen. Is een instrument 40 jaar geleden in een crappy studiootje met een microfoon van twee tientjes opgenomen, dan zal het bij high-res niet veel beter klinken dan bij mp3, ongeacht het systeem. Dat maakt dan verder ook niet uit, want uiteindelijk gaat het niet alleen om die perfect weergegeven gitaar, maar om het gevoel wat je bij het nummer krijgt. Is het totaalplaatje wèl goed, dus een goede originele opname, goed gemixt en gemasterd, in een goede kwaliteit op een goed systeem; dan is het zeker een extra beleving. De muziek komt dan niet alleen los van je speakers, maar de band lijkt wel voor je neus te staan.”
“Bij de high-res versie van London Grammar lijkt net of de galm van de stem langs je oren strijkt als een zijden dekentje”
Wat vond je van de Qobuz top-20 lijst? Bob: “Die bestaat uit naar mijn mening alleen maar goede albums. De éen klinkt alleen heel anders dan de andere. Zo hoor je bij Get Lucky van Daft Punk bijvoorbeeld dat er veel minder dynamiek in zit dan bij een Freddy Freeloader van Miles Davis. Ik vind dit niet per sé minder goed, maar die Miles Davis plaat kan ik wel langer luisteren voordat ik er moe van word. London Grammar is erg gaaf om in goede kwaliteit te luisteren, het lijkt net of de galm van de stem langs je oren strijkt als een zijden dekentje. Het nummer Abie van Avishai Cohen Trio was helemaal genieten, elk instrument heeft zijn eigen plekje en zelfs in het drukste stuk van het nummer blijft alles zó gecontroleerd klinken. Alsof ze voor je neus staan. Mijn eigen muzieksmaak is overigens vrij breed: van electronic dance music tot klassieke stukken en van lekkere moderne jazz tot oude funk. Maar die Qobuz top 20 is een lijst met voor ieder wat wils. Ik heb van elk album meerdere nummers geluisterd en er echt van genoten. Ik mis wel wat moderne dance maar ik denk dat het overgrote deel van de Qobuz gebruikers hier minder waarde aan hecht. Ben je een liefhebber van jazz, klassiek, rock of pop en verlang je naar iets meer detail in je muziek dan heb je aan Qobuz zeker een goede dienst met een groot aanbod.”
