Het lijkt nog niet zo lang geleden dat het doek van de 700 Series S3 werd getrokken. En toch verschijnen er al Signature-edities van bepaalde modellen. Je kunt er niet naast kijken, want de tweeter-on-top, kunstig geaccentueerd met een gouden ring, en twee luxueuze finishes. Maar hoe zit het met de klank?
Bowers & Wilkins
Sinds 1991 haalt Bowers & Wilkins af en toe de Signature-label boven. Oorspronkelijk bedacht als een soort tribute aan de overleden John Bowers, werd het later spaarzaam bovengehaald voor speciale edities van bestaande speakermodellen. Je kwam ze niet zo vaak tegen, die Signatures, maar gekenmerkt door een reeks hardwaretweaks en een exclusievere finish (en een hogere prijs) wisten ze altijd wel in de kijker te lopen.
De laatste jaren hebben we wel vaker Signature-edities zien opduiken, waardoor je nu zelfs in het assortiment Signature-edities van de 800 Serie D4 en van de nieuwe Series 700 S3 terugvindt.
De 705 S3 Signature is één van slechts drie speakers in deze exclusieve reeks. Aangezien de Serie 700 S3 acht modellen omvat, is het duidelijk dat er een selectie is gemaakt van welke de Signature-behandeling verdienden. Niet lukraak, want er zit een zekere logica achter. De 705 S3 is het hoogste boekenplankmodel, terwijl de 702 S3 de beste vloerstaander is – wat betekent dat beide voorzien zijn van de tweeter-on-top die het audiofiele equivalent is van een groot Bowers & Wilkins-etiket. Wat je overigens nergens op dit toestel zult zien, het is zo no-logo als maar kan.
Wat trouwens helemaal nieuw is, is dat Bowers & Wilkins een centerspeaker tot Signature-level verheft. Omdat er nu een Bowers & Wilkins HTM71 S3 Signature is, kun je voor het eerst een 5.x-surroundopstelling bouwen met Signature-speakers. In zo’n verhaal zou de 705 S3 Signature de achterste kanalen voor z’n rekening nemen. Dat kan, want echt enorm groot zijn deze weergevers niet. Voor stereoliefhebbers ook wel een troef, want in de woonkamer neemt zo’n paartje 705 S3 Signatures niet enorm veel plaats in. Er zijn zeker speakers bij de directe concurrentie die een tikje groter zijn – onder meer omdat ze de tweeter mee in de kast moeten proppen. Bij deze Bowers & Wilkins is dat niet het geval, de bovenliggende tweeter blijft een blikvanger van formaat.
Twee keer chique
De exclusiviteit van de 705 S3 Signature moet tot uiting komen in een betere klank, maar nog daarvoor zal de fraaie afwerking van deze speakers in kijker lopen. Bowers & Wilkins voorziet twee uitvoeringen om die moeten zorgen voor een zekere zwakte in de knieën (en die fans van het merk bekend zullen voorkomen): Datuk Gloss en Midnight Blue Metallic. De eerste is een donker hout met een hoogglansafwerking, gebaseerd op een fineer van ALPI. Die Italiaanse ecohoutspecialist werkt al geruime tijd samen met het Britse bedrijf, onder meer voor de riante California Burl Gloss-afwerking op de 800 D4 Signature.
De andere kleurstelling, Midnight Blue Metallic op de afbeelding hierboven, is een even vertrouwd zicht als de Datuk Gloss. Niet het minst omdat het de tweede optie voor de 800 Serie D4 Signature-modellen is. En het donkerblauw met de lichte fonkel werd in het verleden ook al eens van stal gehaald. Dit is onze persoonlijke favoriet; de naadloze afwerking is heel mooi en schenkt de speakers echt een modernere uitstraling. En dat contrast met de zilverkleurige textuur van de Continuum Cone-woofer werkt trouwens eveneens heel goed.
En dat is er nog de controversiële blikvanger. Bij beide uitvoeringen brengt Bowers & Wilkins gouden accenten aan: een vrij brede ring vooraan de tweeter-on-top en een subtielere ring rond de woofer. De eerste keer dat we de speakers gepresenteerd kregen, zaten we met de neus op de luidspreker. Op zo’n moment is de neiging groot om een nieuw toestel van dichtbij te inspecteren en alles virtueel onder een vergrootglas te bekijken. Toen kwam het goud een tikje kitsch over, te aanwezig. Maar als de speakers in de luisterruimte geparkeerd stonden op een meter of drie afstand, dan was het effect stukken subtieler én mooier. Maar het blijft een smaakding, uiteraard.
De subtiele aanpak
Verwacht geen enorme technische veranderingen bij een Signature-editie. Het zit ‘em in de details, baby. Maar gegeven dat de 700 Serie bij de stap van S2 naar S3 best wel significante verbeteringen meekreeg – die dus ook op de Signature-editie aanwezig zijn – spreek je hoorbaar over een andere speaker dan de vorige S2-generatie.
De uitgesproken langere behuizing voor de tweeter-on-top is een van de belangrijkste zaken die S3 introduceerde, en komt direct van de 800 Serie. Het is stukken langer dan de eerder bolle achterkant van de S2-tweeter, wat het uitdoven van ongewenste geluidsgolven die uit tweeterrug komen in de hand werkt. Een zwaar ding, trouwens, want die behuizing is uit een blok aluminium van 1 kg gefreesd.
Kijken we naar de voorzijde van de tweeter (en haal je er eventueel een vergrootglas bij), dan is het patroon van de speakergrille ook helemaal anders. Dit lijkt sommige lezers vast een detail, maar Bowers & Wilkins introduceerde dit via simulaties geoptimaliseerd patroon al op de 800 Serie D4 en claimt dat het een grote impact heeft op het uitstraalgedrag. Over zaken gestolen – sorry: geleend – bij de 800 Serie gesproken: de kloeke bi-wiring klare luidsprekerterminals komen ook van de topmodellen.
Andere zaken die de Signature-versie kreeg ten opzichte van de 705 S3 zijn betere Mundorf-condensator in de cross-over (met ‘Angelique’ koperen aansluiten, en neen, we weten niet of dat de naam is van het eerste lief van meneer Mundorf) en een aangepast motorsysteem voor de 165-mm woofer.
Hoe impactvol is dit alles? Bij de 800 D4 konden we de gewone en Signature-modellen zij aan zij vergelijken, wat toeliet om precies aan te duiden wat er anders was. In het geval van die topmodellen was echt iets anders – niet per se beter – in het hoogdetail, dat net iets prominenter werd zonder analytisch uit de hoek te komen. Bij de 705 S3 Signature was die A/B-vergelijking niet mogelijk (de reguliere 705 is wel eerder op bezoek geweest), en de indruk is toch dat de aanpassingen in dezelfde richting gaan.
Kieskeurig
De speakers belanden in de testruimte na een eerste verblijf bij collega René. Hij testte de speakers op een reeks versterkers, stuk voor stuk apparaten met een uitstekende stamboom, in een ruimer systeem dat met veel ervaring is samengesteld. Maar – en dat voelt als een bevestiging dat betere Bowers & Wilkins-luidsprekers qua versterking soms heel kieskeurig kunnen zijn – na lang luisteren en discussie in de ruimere redactiegroep werd besloten om de speakers mijn kant uit te sturen voor een second opinion. In de review van de reguliere 703 S3 merkt collega Ruud dan weer op dat bekabeling een ding is bij die grotere broer een sterke invloed heeft. Het lijkt niet onlogisch dat dit ook bij de kleinere 705 S3 Signature speelt.
Marantz wordt tegenwoordig vanuit het Masimo-moederschip boven de merken naar voren wordt geschoven als de ideale partner voor Bowers & Wilkins-speakers. Toch bleek de nieuwe Denon PMA-3000NE zeker geen onaardige wederhelft voor de 705 S3 Signature toen we de versterker een tijdje op bezoek hadden. Wat mooi was bij het Denon-topmodel is dat er een stukje meer drive in het laag werd toegevoegd. Dat is zeker geen slechte zaak bij deze monitors. Ze kunnen wel wat qua basweergave, maar dat doen ze je niet zomaar cadeau. Een versterker met wat krachtreserves kan zeker geen kwaad.
‘Dog Days Are Over’ van Florence + The Machine is een vaste favoriet bij het hele huishouden. Het komt dus wel vaker langs in de testruimte, wat ook bij de 705 S3 Signatures best een feestje is. Het begint al bij de harpgeluiden en geklapt die goed loskomen van de speakers. Indraaien is wel een aanrader naar beeldvorming toe, dat komt de performantie van de tweeter-on-top ten goede. Hoe ver die toe-in moet gaan, hangt af van hoe je graag je sweet spot hebt. Helemaal ingedraaid is het toch eerder sologenieten op z’n audiofiels, in een woonkamer waar iedereen wel eens van de muziek wil genieten mag het wat minder schuin.
Met de toegewijde stands van Bowers & Wilkins waarop de 705 S3 Signatures vastgeklonken worden is het experimenteren met toe-in in elk geval makkelijk. Heel wat minder opwindend maar wel tracks die het hart kunnen beroeren, dat vind je bij Spain en hun ‘World of Blue’. Hun minimalistisch slowcore smaakt niet iedereen, maar het is wel piekfijn opgenomen. De repetitieve gitaar+bas+drum intro bij ‘Phone Machine’ bijvoorbeeld, is heel tastbaar via de Bowers & Wilkins-speakers, incluis de metaalachtige twang van de bassnaren. Dat is weer het onthullende karakter van deze speakers, wat soms heel prikkelend is en je een gevoel geeft van dingen te (her)ontdekken. Dat heb je zelfs met sterk geproducete nummers, zoals ‘Touch’ op ‘Random Access Memories’. Bij sommige tracks op dit album liepen we wel tegen de limieten op als het volume loeihard werd gezet. Wat ons betreft was de 705 S3 Signatures op z’n best op een gewone of iets hoger luisterniveau, toch in onze opstelling.
Ook fraai was met de combi met de Lyngdorf TDAI-3400. Terwijl we op een vrijdagmiddag even uitblazen met het sloom gezongen ‘The Puppet and the Puppeteer’ van William The Conqueror, krijgen we van de 705 S3 Signatures de lichte galm van een grotere studioruimte aangeleverd. Dat soort details prikkelen je wel als je luistert met deze speakers. Ook met de vervormde gitaren in dit bluesrocknummer is niets mis, ze pronken echt met een korrelige structuur die aangenaam in de oren ligt. De nadruk ligt wel echt op dat instrument en de stem van zanger Ruarri Joseph, dat zijn echt aspecten die de Bowers & Wilkins geweldig brengen. Ook bij de andere tracks op ‘Excuse Me While I Vanish’ van deze band – niet uit de V.S, zoals je zou denken, maar uit Cornwall – laten de 705 S3 Signatures de typische merksterktes horen: een overtuigend stereobeeld, diepte en zuiverheid.
Die kwaliteiten nodigden uit om ‘III. Transformation Music’ uit de ‘Parsifal Suite’ met muziek van Wagner gebracht door het London Philharmonic Orchestra onder leiding van Andrew Gourlay luider te zetten, zodat die relatief kleine monitors deze opbouwende compositie kon neerzetten. Dat lukte vrij goed, al was er niet de omhulling die we wel met de 805 D4’s hadden meegemaakt. Maar slecht is het zeker niet.
De hoorns in de verte, de kerkklokken die mistroostig luiden, en dan het orkest dat als een gigantische machine figuurlijk uit de mist opduikt… het is een machtig werk dat je misleidt door een spanningsboog op te bouwen maar toch niet te eindigen in een grootse finale. Hoewel de impact van die hoorns op deze 705 S3 Signatures beperkt bleef omdat ze nu eenmaal niet ultradiep duiken, was het wel heel indrukwekkend hoe die bijzondere sfeer van dit deeltje Parsifal werd gecommuniceerd. Dat is een stukje verfijning die bepaalde kritische luisteraars zoeken in dit segment, en ook echt wel geleverd wordt door deze Britten.
Conclusie
De 705 S3 Signatures zijn speakers die fans van Bowers & Wilkins helemaal gelukkig zullen maken. Ze hebben echt karakter en etaleren sterktes die je dichter brengen bij de kleine details die op meer mainstream-weergevers verloren gaan. Zoals je altijd bij het Britse merk mag verwachten, weten ze heel goed een ultrabrede soundstage te creëren. En ondanks hun klein formaat, komt er toch behoorlijk wat basenergie uit deze boekenplankspeakers. De afstand naar de muur speelt hierbij wel een zekere rol. Toch hebben we niet het gevoel dat de afstand tussen de reguliere 705 S3 en deze Signature even groot is als bij de grotere 805 D4-broer en zijn Signature-evenknie. Matching met de rest van het systeem is hier crucialer dan normaal. Qua afwerking zijn het bij de mooiste monitors die je kunt krijgen op dit prijspunt, daar moet je dan weer niet aan twijfelen.
Bowers & Wilkins 705 S3 Signature Â
3.999 euro/paar | www.bowers-wilkins.com
Beoordeling 4 op 5
