REVIEW

Musical Fidelity M1 DAC

Marc Brekelmans | 09 september 2010

Eind jaren `90 van de vorige eeuw was de combinatie van een cd-loopwerk en een losse digitaal/analoog omzetter (ook wel Digital to Analogue Converter of DAC genoemd) populair. De erkenning door veel fabrikanten van het fenomeen digitale jitter deed de losse DAC echter bijna de das om.

Maar de technische vooruitgang bracht ons streaming audio, en misschien nog belangrijker, een oplossing voor het probleem jitter. De Cambridge DacMagic en de Musical Fidelity V-DAC creëerden een compleet nieuwe categorie van zeer betaalbare dac`s. Het duurde dan ook niet lang voordat meerdere merken kwamen met een dergelijk apparaat.



Dat de Musical Fidelity V-DAC populair is mag niet verwonderlijk heten, voor net iets meer dan 200 euro koop je een erg goed klinkende (en metende) dac met een optische en een coaxiale digitale ingang. Daarnaast kun je ook je pc via de USB op de V-DAC aansluiten. Maar daar zit natuurlijk ook een keerzijde aan: de kast van de V-DAC is opgetrokken uit eenvoudig plaatstaal en de digitale ingangen zitten aan de voorzijde terwijl de analoge uitgang op de achterzijde gepositioneerd is. Nee, pronken met een fraai high-end apparaat is er met de rudimentaire V-DAC niet bij.

Nu introduceert het merk uit Wembley Engeland een dac die boven de V-DAC gepositioneerd wordt. Opvallend detail is dat de M1 – want zo luidt het typenummer – niet als een Musical Fidelity apparaat geafficheerd wordt, maar als Upsampling D/A convertor M1 by Musical Fidelity. Daar zal ongetwijfeld een diepere gedachte achter zitten.

De M1 is een zeer fraai apparaat in de inmiddels bekende M3 Series vormgeving, maar dan in een halve apparaatbreedte. De M1 meet 220 (B) x 100 (H) x 300 (D) millimeter en heeft een advies verkoopprijs van 549 euro. Standaard uitvoering is in stemmig zwart, maar zilver is tegen meerprijs leverbaar. Het dikke aluminium frontpaneel is aan de linkerzijde voorzien van een ietwat priegelige aan/uit knop. Een blauwe LED geeft aan of het apparaat is ingeschakeld. Onderop het frontpaneel en van links naar rechts uitgelijnd vinden we een indicator voor de inkomende samplefrequentie. Daarboven een groene LED die aangeeft dat er ge-upsampled wordt naar 24bit / 192kHz.

Aan de rechterzijde, en verticaal gerangschikt, vinden we de indicatoren voor de gekozen ingang. Met het knopje onder de rij lampjes kun je tussen de ingangen schakelen. En daar vinden we een paar `minpuntjes`. Bij het opstarten van de M1 schakelt deze namelijk automatisch naar de coaxiale digitale ingang. In mijn geval – met de Squeezebox Duet aangesloten op de optische ingang – betekende dit iedere keer de juiste ingang kiezen. Lastig, maar niet onoverkomelijk. Een groter gemis vind ik de mogelijkheid om het upsamplen uit te schakelen. Standaard zal de Delta-Sigma chipset namelijk alle(!) inkomende signalen upsamplen naar 24 bit / 192 kHz. Maar Antony Michaelson kennende zal hij betogen dat het een Upsampling D/A convertor betreft, waarmee die discussie ongetwijfeld zal doodbloeden.



Aan de achterzijde zien we een keur aan aansluitingen: aan de rechterzijde een setje gebalanceerde XLR-uitgangen met daarnaast de meer gebruikelijke RCA tulpuitgangen. Digitale signalen kunnen gebalanceerd (AES), coaxiaal (s/pdif), optisch (Toslink) of via USB (type B) aangeboden worden. Een goede IEC net-entree maakt de aansluitingen op de achterzijde compleet. De voeding van de M1 dac verdient overigens een extra vermelding. Deze is namelijk uitgevoerd met een choke filter zoals ook gebruikt in de indrukwekkende Titan eindversterker. Tamelijk uniek voor een betaalbare dac. De onderzijde van het bijna 3,5 kilo wegende apparaat is voorzien van geribbelde alu-voetjes met een rubberen dempend laagje. Het geheel ziet er, zoals we inmiddels van Musical Fidelity gewend zijn, fraai, degelijk en zeer verzorgd uit.


EDITORS' CHOICE