Ondanks dat het merk Rogue Audio in ons land niet zo bekend is geniet het in de Verenigde Staten, de bakermat van dit merk, een veel grotere bekendheid. Rogue Audio richt zich exclusief op het ontwerpen en produceren van kwalitatief hoogwaardige buizenversterkers en dit doet ze niet zonder succes.
Eén van de succesfactoren van het bedrijf is dat het keer op keer muzikale buizenversterkers weet te ontwikkelen tegen betaalbare prijzen. Het is daarom in staat om korte metten te maken met de vooronderstelling dat goede buizenontwerpen kostbaar zijn en derhalve slechts weggelegd zijn voor de happy few op deze planeet. 
Dit zal zeker ook een belangrijke overweging zijn geweest voor kersverse Nederlandse importeur van dit merk, Crusade Audio, Rogue audio in haar productgamma op te nemen. Enig lef is daarbij zeker nodig, temeer ook omdat onze Europese markt al meer dan voldoende wordt bediend door (buizen)producten uit het verre Oosten. Wat het uitstapje van Crusade Audio naar de andere kant van de oceaan ons zal bieden op het gebied van kwalitatief hoogstaande muziekweergave zal blijken uit deze recensie.
Eerste kennismaking
Buizenbakken en platenspelers, allebei componenten met de nodige magie. Niks neerzetten, aansluiten, stroom aan en hup, in de luisterstoel ploffen en genieten maar.
Het uitpakken en opbouwen van de Metis en Atlas was al een hele happening op zich. Voordat ook maar één noot muziek uit de luidsprekers stroomt zou nog een hele berg arbeid verricht moeten worden. Eerst werd de Metis voorversterker uitgepakt en met de nodige zorg van de twee 6SN7GT buisjes voorzien waarna het beschermkapje geplaatst werd. 
Hetzelfde met de Atlas eindversterker. Eén voor één werden de buizen op de juiste plaats gemonteerd, zorgvuldig ervoor zorgend dat deze niet met de handen aangeraakt werden. Eerst de 8 kleine 12AX7 en 12AU7 buisjes die verantwoordelijk zijn voor de voorversterking, vervolgens de 4 eindbuizen, de bekende EL34 buizen uit de Philips-stal.
Mijn eigen Densen versterkers moesten vervolgens plaatsmaken voor de twee nieuwelingen die vrijwel rechtstreeks van het vliegveld vanuit Amerika hun weg vonden in mijn rack.
Dat laatste bleek geen sinecure te zijn, de ongeveer 25 kilo zware en robuuste Altas eindversterker eiste zijn plaats op ten koste van mijn Marantz CD 14 Cd speler die noodgedwongen een etage naar beneden moest verhuizen in het rack. De royaal overbemeten uitgangstransformatoren, die ook te vinden zijn in enkele duurdere ontwerpen van hetzelfde merk zullen zeker debet zijn aan het forse gewicht van deze versterker. De combinatie werd met elkaar verbonden door middel van Phantom Cable interlinks en voorzien van Siltech SPX30 stroomkabels. MIT T2 luidsprekerkabels worden gebruikt om de combinatie te verbinden met mijn ProAc Studio 150 luidsprekers. 
Maar dan zijn we er nog niet: voordat de combinatie kan gaan opbloeien en inspelen zal eerst de BIAS (ruststroom) van de Atlas op de juiste waarde ingesteld moeten worden. Daarbij geldt: eerst even 30 minuten wachten om de Atlas in de gelegenheid te stellen om op bedrijfstemperatuur te komen. De ruststroom kan bij de Atlas per buis ingesteld worden, hetgeen als groot voordeel heeft dat bij het vervangen van de buizen deze niet gepaard hoeven te zijn. Het inregelen van de juiste russtroom is iets wat zelfs gedaan kan worden door diegenen die niet beschikken over technische kennis en vaardigheden. Een duidelijke handleiding, alsmede een jaren-50 stijl ampèremetertje en een bijgeleverde schroevendraaier, te vinden achter de transformator aan de linkerkant maken de klus tot een bijzondere happening en geeft je ook echt het gevoel actief met de audio-hobby bezig te zijn.
Music at last … maar niet voordat het geheel voldoende ingespeeld was. De apparaten waren in het geheel niet ingespeeld en vandaar mijn keuze om eerst een paar weken te wachten voordat ik een gedegen kennismaking ga maken met deze bijzondere buizencombinatie.
