De Metis voorversterker
Meteen bij het uitpakken van deze 8 kilo zwaar wegende voorversterker is de hoge afwerkingsgraad te zien. Het geborstelde aluminium front van 1 cm dik geeft het geel een robuuste en degelijke indruk. Om geen afbreuk te doen aan de geluidskwaliteit is duidelijk gekozen voor een minimalistische opzet. Slechts drie draaknoppen zijn te vinden aan de rechterkant op het fraai vormgegeven front, een volumemeter, een input-select knop en, opmerkelijk, een balansregelaar. Iets dat we niet vaak terugvinden op hedendaagse versterkerontwerpen. Dit terwijl in veel huiskamers het aanbrengen van kleine balanscorrecties tussen de luidsprekers geen overbodige luxe is. Om in Griekse mythologische termen te blijven, het aantal ingangen is zogezegd vrij Spartaans.
Al te veel bronnen kunnen niet aangesloten worden op de Metis (Phono, 2 maal AUX en 1 maal CD) hetgeen diegenen die beschikken over meerdere broncomponenten zoals een CD-speler, DVD,speler, tuner en wat dies meer zij zeker zal nopen op zoek te gaan naar een andere voorversterker. De Metis is echter niet bedoeld om het hart te vormen van een zeer uitgebreide muziekinstallatie als dat ten koste gaat van de geluidskwaliteit. Beter beperkt maar goed dan overcompleet met compromissen moet men bedacht hebben bij het ontwerpen van de METIS. Het ontwerp zal dan zeker ook diegenen aanspreken die beschikken over minder, maar daarentegen hoogwaardigere broncomponenten.
Aan de voorkant, ongeveer in het midden van het front, is, en dat zien we helaas ook niet meer zo vaak, een hoofdtelefoonuitgang te vinden. Aan de linkerkant is de aan-uit knop te vinden, aan de rechterkant geflankeerd door een blauwe led die oplicht als het apparaat aan staat. Aan de achterkant is een variabele en vaste uitgang te vinden, alsmede een IEC aansluiting waarmee het mogelijk wordt om een kwalitatief goede netkabel aan te sluiten.
Tegen meerprijs van 105 Euro wordt een fraai vormgegeven afstandsbediening bijgeleverd. De robuuste en zeer fraai vormgegeven afstandsbediening is, net als het front van de METIS vervaardigd uit geborsteld industrieel aluminium hetgeen een zeer solide indruk geeft. Slechts twee knoppen zijn erop te vinden waarmee het volume harder en zachter kan worden gezet. Enige handigheid is echter wel vereist, anders kan men slechts kiezen uit de standen “te hard” en “te zacht” aangezien iets te lang drukken op een van de twee toetsen resulteert in een enorm verschil tussen hard en zacht. Het minimalisme van de METIS is duidelijk vertaald naar de afstandsbediening hetgeen duidelijk verwachtingen schept ten aanzien van de geluidskwaliteit.
De Atlas eindversterker
Door zijn platte verschijning ziet de Atlas er veel minder indrukwekkend uit dan veel van zijn vakbroeders. Schijn bedriegt echter, met name door de forse voedingstransformator en de royaal overbemeten uitgangstransformatoren, die ook te vinden zijn in menig duurdere buizenontwerpen van hetzelfde merk (zoals de Rogue 90 eindversterker), weegt de versterker toch maar mooi 25 kilo schoon aan de haak. Niet voor niets heeft men gekozen de uitgangstransformatoren royaal overbemeten uit te voeren. Dit om te voorkomen dat de transformatoren verzadigen als er in drukke passages in de muziek veel vermogen wordt gevraagd. Een slimme keuze zal blijken tijdens de luistersessie. Het uitgangsvermogen bedraagt 55 Watt per kanaal. 
Op het font is slechts de aan-uit knop te vinden geflankeerd door een blauwe LED die oplicht als de versterker wordt ingeschakeld. Aan de bovenkant zijn een 12 tal buizen te vinden, zijnde de 4 x EL 83 eindbuizen, 4 x 12AX7 en 4 x 12AU7 buisjes die verantwoordelijk zijn voor de voorversterking. Zoals reeds al aangeven ook een fraai vormgeven ampèremeter waarmee het mogelijk is de ruststroom in te stellen van de eindbuizen. Hiertoe dient eerst met de hand een klepje te worden verwijderd waarna vervolgens met de bijgeleverde schroevendraaier de ruststroom middels een viertal potmeters in te regelen valt.
De achterkant is voorzien van een tweetal vergulde ingangsconnectors, een tweetal robuuste vergulde luidsprekeraansluitingen en een IEC connector waarmee de ATLAS kan worden voorzien van een kwalitatief hoogwaardige netkabel.
Music, Meastro!
Omdat beide versterkers beiden koud uit de doos kwamen nadat ze speciaal waren ingevlogen vanuit de Verenigde Staten was het zaak om de combinatie de tijd te gunnen voldoende in te spelen vooraleer deze aan een nauwgezette luistertest te onderwerpen. Mijn eerste vluchtige kennismaking met de combinatie een paar weken eerder was, zoals te lezen op mijn aantekeningenblaadje, : “een typische buizenbak!”. Laid-back, “Locker” zoals onze Oosterburen dat zo mooi omschrijven. Rustig, vloeiend en beheerst. Maar ook een wat wollig, minder gedefinieerd laag, zeker niet de articulatie die mijn Densen versterkers aan de dag kunnen leggen. De vergelijking zou echter volledig mank lijken te gaan daar de combinatie in de verste verte niet ingespeeld was. 
Daarom werd de combinatie twee weken in de gelegenheid gesteld ingespeeld te raken. Vooraleer te beginnen aan de luistertest werd de ruststroom van de Atlas opnieuw gekalibreerd. Niet overbodig zo bleek, van twee van de vier eindbuizen moest de ruststroom licht worden aangepast. Tijd om te luisteren. Maar niet nadat de combinatie eerst dertig minuten de tijd heeft gehad om op bedrijfstemperatuur te komen.
Nadat de tuner een hele tijd als signaalbron diende om de versterkercombinatie in te spelen werd de ingangsschakelaar in de stand “CD” gezet. Op de achtergrond is dan, zij het zwak, echter nog het geluid te horen van de tuner. Dit valt natuurlijk op te lossen door het uitschakelen van de tuner, een betere isolatie tussen de ingangsbronnen zou echter wel wenselijk zijn.
