Als liefhebber van fraai design verbaas ik me regelmatig over de ondoordachte wijze waarop ontwerpers van High End apparatuur omgaan met de visuele aspecten van een ontwerp. Met name in de groep luidsprekers kom ik regelmatig exemplaren tegen met een vormgeving die gekenmerkt wordt door saaiheid, onderling niet harmonierende proporties of zelfs regelrecht afstotende lelijkheid.

Slechts zelden ervaar ik dat klank en vormgeving van een weergever in staat zijn om in gelijke mate mijn zinnen te strelen. Een luidspreker die tot het selecte groepje behoort dat daarin uitstekend slaagt is de in maart 2004 door mij gerecenseerde MC-Systems M3. In de periode dat de M3 destijds in mijn woonkamer stond was al duidelijk dat er in het kader van het 20-jarig bestaan van MC-systems gewerkt werd aan een Anniversary uitvoering van deze imponerende schoonheid.



Inmiddels staan er in mijn nieuwe grote luisterruimte al enkele maanden vier ranke in glanzend slijplakzwart uitgevoerde M3’s waarvan er twee de toevoeging ‘Anniversary’ dragen. De standaard M3 is er één van het oertype met daarin niet de Morel tweeter die tegenwoordig ingezet wordt, maar de Dynaudio Esotec die aanvankelijk gebruikt werd. Rob Meyst, bevlogen ontwerper uit het Groningse land heeft er in toegestemd om beide uitvoeringen van zijn geesteskind enige maanden bij mij te laten logeren teneinde een goede vergelijking mogelijk te maken.


Zoek de verschillen

Op het eerste gezicht is er nauwelijks verschil tussen beide versies te ontdekken. Exact dezelfde belijning van de 30 kilo wegende kast die met een hoogte van 112 cm, een diepte van 32 cm en een breedte van 18,5 cm een inhoud van 34 liter heeft. Het rendement is met 91 dB (2,83 V op 1 m) gelijk gebleven. Gehandhaafd zijn eveneens de uitsluitend voor banaanstekers geschikte luidsprekeraansluitingen – een keuze die ongetwijfeld gemaakt is op visuele gronden maar waar ook klankmatig goed mee te leven is - en de aan beide zijden over vrijwel de volledige diepte lopende, net boven de plint gesitueerde, ontluchtingssleuven die voor een belangrijk deel verantwoordelijk zijn voor de uitstekende laagweergave van deze speaker. Ook de twee units die aan het oog onttrokken worden door speakerdoek van gelijke kleur lijken identiek. Pas wanneer dit doek verwijderd wordt blijkt dat de Morel tweeter van de huidige standaard versie vervangen is door een (gemodificeerde) ribbon. Hierdoor loopt het hoog nu door tot 40 kHz (-3 dB). De midden/laag weergever is - compleet met faseplug - dezelfde; een op specificatie door Vifa geproduceerde 17 cm papieren conus die voor de `Anniversary` uitvoering enkele aanpassingen kent waaronder een speciale coating. Weliswaar wordt hierdoor de massa enigszins vergroot maar doordat er nu verbeteringen in het frequentieverloop ontstaan heeft de ontwerper het filter - dat opnieuw in een aparte ruimte onderin de kast geplaatst is - verder kunnen vereenvoudigen. Aan de achterzijde is aan de verzonken bout te zien dat ook nu de mid/laag unit middels een zandgevulde metalen buis aan de achterwand gekoppeld is met als doel reactieve krachten van de unit op te heffen. Op deze reeds jaren beproefde wijze wordt voorkomen dat de Vifa conus contact maakt met het front en wordt trilling vermeden waardoor ongewenste kleuring geen kans krijgt.



Het enige echte uiterlijke onderscheid tussen de M3 en zijn jubileumversie valt de meeste bezoekers van mijn luisterruimte niet eens op. Het schuin liggende deel tussen de tweeter en de midden/laagtoner is bij de jongste telg uit MC-Systems` High End luidsprekerlijn niet vlak maar bollend uitgevoerd hetgeen volgens Rob Meyst het afstraalgedrag van de tweeter verbetert. Van een afstandje valt verder op dat dit meest recente geesteskind van Rob inclusief vier Soundcare spikes geleverd wordt terwijl het al jaren bestaande model twee standaard spikes aan de voorzijde en één exemplaar middenachter heeft. Die spikes kunnen overigens ook bij de M3 op verzoek tegen meerprijs vervangen worden door drie of vier van de Soundcare varianten.


De luisterruimte

Mijn eerdere beoordeling van de M3`s gebeurde in een betonnen doos; een woonkamer annex luisterruimte van circa vijf meter breed en vijf meter lang waarvan de wanden niet geheel parallel aan elkaar liepen. In mijn huidige woning beschik ik voor het eerst over een aparte luisterruimte in de vorm van een grote, hoge, voor dit doel aangepaste zolderruimte met vier schuine wanden. De vloer is van hout en tegen het dakbeschot zijn, in het kader van warmte-isolatie, gipsplaten met daarachter steenwol aangebracht. Rekening houdend met akoestische aspecten als absorptie, diffusie en reflexie zijn waar nodig gordijnen, vloerkleden, reflectieve- en absorberende platen geplaatst. De apparatuur staat verdeeld over platforms en een rack van eenvoudige komaf met uitstekende geleidingskarakteristieken. De Clearaudio draaitafel met VPI arm en Clearaudio Victory H dan wel Discovery MC element is middels Clearaudio Sixstream verbonden met de Sphinx phonotrap welke op zijn beurt de DK Design VS-1 Reference versterker bedient middels Synergistic Research. De Marantz SACD speler levert klank via een Synergistic Research interlink terwijl de CEC/Northstar combinatie de voorkeur geeft aan de Siltech G3 HF9. Als luidsprekerkabel wordt de originele Siltech Classic ingezet. DK en Marantz ontvangen stroom via Synergistic Research, bij de overige apparaten met een euroconnector gebeurt dat via Siltech.