Als eerste sluit ik de M3 met Esotec tweeter aan om ze vervolgens wekenlang te laten spelen. Deze versie moet qua geluid het dichtst bij de uitvoering komen die ik in Hellevoetsluis gerecenseerd heb. Het gaat hier om een reeds ingespeeld paar en inderdaad herken ik direct de kenmerken zoals ik ze mij herinner. Het hoge `live` gehalte van de klank, samenhangend met de voor de M3 zo kenmerkende snelheid, openheid, dynamische kwaliteiten en hoog oplossend vermogen. Wetende dat een auditieve herinnering van meer dan een jaar geleden geenszins betrouwbaar is heb ik nochtans het idee dat de Morel tweeter een hard randje in het hoog creëerde dat hier bij de Esotec niet aanwezig is. De grootte van de luisterruimte heeft tot gevolg dat de eens zo extreem kritische plaatsing niet langer in die mate opgeld doet. Zolang ik voldoende afstand hou tussen de speakers en de achter hen liggende schuine wand kan ik ze parallel aan die wand over een bereik van enkele tientallen centimers verschuiven zonder dat zij hun focussering verliezen.

Later blijkt dit ook bij de `Anniversary` het geval te zijn. Uiteindelijk kies ik voor de - vrij grote - onderlinge afstand van 2 meter 60 waarbij tijdens het beluisteren van Sara K.de grootte van het beeld tot optimale wasdom komt. Een luidsprekerplaatsing die ook Janos Starker`s uitvoering van Dvorack`s cello concerto zeer ten goede komt en het schitterende koper van het door Antal Dorati gedirigeerde London Symphony Orchestra ook in dynamische zin welhaast realiteitsgetrouw portretteert. Datzelfde geldt voor Copland’s piano concert en de vele andere grote werken die ik beluister. Naast het magistrale beheerst de M3 ook het intieme; Patricia Barber is tastbaar aanwezig in de schitterende ballad "If I Were Blue". Ik draai "Snowing on Raton"en waan me weer even terug in de ‘Bat Cave’ van ‘013’ in Tilburg waar ik enkele weken geleden David Munyon zijn optreden met dit nummer hoorde beginnen. Madeleine Peyroux swingt en bezorgt me kippenvel in ‘Careless Love’. Ik geniet dermate van de weergave dat ik me pas bewust wordt van de noodzaak om ook de "Anniversary"aan te sluiten wanneer ontwerper Rob Meyst me per e-mail naar mijn voorlopige indrukken van beide speakersystemen vraagt.

Nog die dag wissel ik van speakers en laat ik de eerste schijven weer draaien. Al bij de eerste luistersessie - maar na de inspeelfase geldt dit nog in sterkere mate - komen in deze afstammeling de kenmerken van de bloedlijn tot uitdrukking die maken dat je als luisteraar één wordt met de muziek. Dezelfde transparantie en snelheid, met behoud van de magistrale verwerking van het laag en het soms bijna beangstigende dynamische bereik. In de daarop volgende weken trekken LP’s en (SA)CD’s in een lange stoet aan me voorbij waaronder dezelfde exemplaren die ik een jaar geleden gebruikte bij de recensie van de M3. Allen onderbouwen de eerste indrukken. En toch is er een verschil met de klank van de eerste generatie. In 2004 eindigde ik mijn conclusie als volgt; "Muziek luisteren met deze speaker zal u het gevoel geven bij een live concert aanwezig te zijn waarbij de uitvoerenden zich op slechts enkele meters afstand bevinden. Dat heeft twee kanten; enerzijds zorgt het voor een heerlijke ervaring, anderzijds is het een eigenschap die langdurig luisteren tot een vermoeiende bezigheid kan maken". Het lijkt of de ontwerper bij het vormgeven van zijn nieuwe concept met name gewerkt heeft aan die ‘eigenschap die langdurig luisteren tot een vermoeiende bezigheid kan maken’.

Doug McLeod en Janiva Magness klinken nu wat vriendelijker waardoor zij een hogere aaibaarheidsfactor krijgen. Zonder dat dit overigens het gevoel oplevert dat er details verloren gaan. Ook Sting klinkt wat ‘zachter’ en de gitaar in ‘Fragile’ is fractioneel minder puntig. Iets wat ook duidelijk wordt bij het beluisteren van de trompetten in Westminster Abbey.


Conclusie

In 2004 had de ook momenteel nog in productie zijnde versie van de M3 – die met de Morel tweeter – geen enkele moeite mij keer op keer in de muziek te trekken. De afgelopen maanden heb ik ervaren dat dit evenzeer geldt voor de twee typen die recent op mijn luisterzolder stuivertje wisselden; de niet meer leverbare M3 met Esotec tweeter en de actuele M3 ‘Anniversary"met bandtweeter. Ik zou dan ook met alle drie kunnen leven. Wanneer het op kiezen aankomt is er voor mij geen twijfel mogelijk. Hoe goed de "Anniversary"ook is, als luisteraar streef ik er naar om zo dicht mogelijk bij de live beleving te komen terwijl ik als recensent van zowel soft- als hardware gebaat ben bij het werken met componenten die met een niets ontziende eerlijkheid een zo hoog mogelijke resolutie laten horen. Het is dan ook de originele M3 die ik aan het eind van de recensieperiode voor ogen heb wanneer Jamie Cullum op zijn meest recente CD zingt ‘I Only Have Eyes For You’.

 

Prijzen
M3: standaard 2895 euro per paar
M3 Anniversary standaard 3595 euro per paar
RAL kleuren mat 3995 euro per paar
RAL kleuren hoogglans 4295 euro per paar

Distributeur / Fabrikant
Music-4-all
Oostersingel 2A
9711 XC Groningen
Tel. 050-3115774 
Internet: www.mc-systems.com
E-mail : info@mc-systems.com

De gebruikte foto`s zijn afkomstig van www.mc-systems.com en gemaakt door Werner Ero