Artikelen van Jan de Jeu
Organum Dominicum
Gepubliceerd op 11 november 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | "The Dutch German Legacy" verwijst naar een periode waarin Nederlandse organisten en componisten, aangetrokken door grote Romantici als Brahms en Reger, naar Duitsland en Oostenrijk trokken. Enkelen, zoals de componisten Jan Willem Brandts-Buys, Gerard Bunk en Samuel de Lange jr., bleven daar ook wonen en werken. |
| lees verder>> |
Paul Stephenson - These Days
Gepubliceerd op 11 november 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | De foto`s die het booklet van deze schijf sieren laten zien dat de pet uit de tijd van "Light Green Ball" – de eerste uit 2002 daterende Stockfisch CD van Paul - inmiddels verwisseld is voor een hoed en dat ook de bril nu een meer eigentijds karakter heeft. Daarmee gepaard gaand lijkt ook de schuchterheid voor een deel uit de blik van de zanger verdwenen te zijn. |
| lees verder>> |
Sarah Vaughan; S/T
Gepubliceerd op 28 oktober 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | Net zo goed als er in de jazz maar één Billie en één Ella is, volstaat ook het noemen van de voornaam Sarah om direct te weten over wie het gaat. Als geen ander weet "Sassy" – zoals ze ook wel liefkozend genoemd wordt – teksten tot leven te brengen, ongeacht of het om een ballad of om een pop tune gaat. Daarbij gebruikt ze haar stem als een instrument; één van de redenen waarom ze zo goed tot haar recht komt in samenspel met uitzonderlijk virtuoze solisten zoals in dit geval Clifford Brown op trompet, Paul Quinichette op tenor saxofoon, Herbie Mann op fluit en begeleid door Jimmy Jones’ trio met Jimmy Jones op piano, Joe Benjamin op bas en Roy Haynes op drums. |
| lees verder>> |
Howlin’ Wolf; The London Howlin’ Wolf Sessions
Gepubliceerd op 14 oktober 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | In 1971 komt de Amerikaan Chester Burnett – beter bekend als “Howlin’ Wolf”- naar Londen om daar in de Olympic Sound Studios “The London Howlin’ Wolf Sessions” op te nemen. Hij is daarmee niet de eerste rasechte blues man die dat doet en hij zal evenmin de laatste zijn. Met het succes dat de diverse blanke Britse bluesbands – John Mayell & The Bluesbrakers, Fleetwood Mac etc. - in de zestiger jaren hebben is het niet verwonderlijk dat de diverse platenmaatschappijen brood zien in het combineren van grote oude zwarte Amerikaanse meesters met eigentijdse jonge blanke idolen. Op enkele uitzonderingen na lopen deze samenwerkingsprojecten echter op grote fiasco’s uit. |
| lees verder>> |
Holly Cole Trio; Don’t Smoke In Bed
Gepubliceerd op 14 oktober 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | De CD versie van dit album is in 1993 op de markt gekomen en bij mijn weten is het de eerste CD die de bekendheid van het trio destijds uitbreidde tot ver over de grenzen van hun vaderland Canada. Eraan voorafgaand heeft de groep nog twee CD`s gemaakt; in 1991
de door verzamelaars inmiddels hoog gewaardeerde CD "Christmas Blues" en in 1992 "Blame It On My Youth". In die tijd wordt het trio, naast Holly, gevormd door pianist Aaron Davis en bassist/percussionist David Piltch. Alle latere CD`s staan uitsluitend op naam van miss Cole en David Piltch werkt nog slechts incidenteel met haar. Aaron maakt echter tot op heden nog steeds deel uit van de begeleidingsgroep van deze diva die niet alleen jazz, maar ook blues, country en pop tot haar repertoire rekent. |
| lees verder>> |
Harry Belafonte, Miriam Makeba; An Evening With Belafonte / Makeba
Gepubliceerd op 14 oktober 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | Harry Belafonte leert Miriam Makeba in september 1958 kennen tijdens een bezoek aan London waar hij op dat moment is voor het maken van een aantal televisie opnamen voor de BBC. Zij behoort dan tot een groep politieke vluchtelingen die hem om hulp vragen. Later laat hij Makeba meezingen op zijn fabuleuze LP "Return to Carnegie Hall". Het duurt echter tot 1965 – twee jaar nadat Makeba voor de United Nations een getuigenis aflegt over het Apartheid beleid van de Zuid-Afrikaanse regering - voordat hij samen met haar dit album opneemt in RCA Victor’s Studios in New York. |
| lees verder>> |
David Munyon; More Songs for Planet Earth
Gepubliceerd op 7 oktober 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | Vaak worden er door platenmaatschappijen tijdens opname sessies voor een album meer songs opgenomen dan er op de desbetreffende schijf een plek kunnen vinden. Veelal verdwijnen dat soort takes dan om - als ze al niet helemaal vergeten worden - pas veel later weer ‘ontdekt’ te worden. De hier gepresenteerde selectie heeft echter maar een relatief korte periode stof verzameld. |
| lees verder>> |
Irene Reid- Thanks To You
Gepubliceerd op 23 september 2004
Auteur: Jan de Jeu
 | Zingen doet Irene Reid al haar hele leven. Eerst in het kerkkoor van de Baptist Church in Savannah, Georgia en in het sextet op High School waar zij klassieke liederen ten beste geeft. Later, nadat haar moeder overleden is en zij naar New York vertrekt om daar bij een tante te gaan wonen, komt zij in aanraking met jazz. In 1947 wint ze, net als Ella Fitzgerald en Sarah Vaughan dat aan het begin van hun carrière deden, het Amateur Night contest in het Apollo Theater. |
| lees verder>> |
