"Het probleem was: Philips had nog nooit zulke grote en complexe chips gemaakt. Maar wij vonden het wel een afgang, als ingenieurs, dat we bij Sony hebben moeten aankloppen voor hun chips. Die gingen dan onze spelers in op een extra printplaatje, om het werkend te krijgen. Dat ding heette het SoPhi Board. Aardig van Sony, zeg jij. Maar ook bittere noodzaak, anders hadden wij niet eens kunnen introduceren. En het heeft nog een poos geduurd hoor, voordat we de productie op peil hadden!"
"Op dat moment vielen voor het eerst de schellen van mijn ogen. Daarvoor was ik verliefd op dat Natlab, maar opeens zag ik in dat we als bedrijf niet meekonden. Wij konden niet concurreren met een Japans bedrijf. Sony was op tijd klaar, en ze hadden een veel interessantere speler. Dat was heel tekenend."
Gevraagd wat hij vindt van hoe het nu gaat bij Philips, en in het bijzonder bij het Natlab, reageert Schouhamer Immink voorzichtig: "Ik ben er allang weg, en ik spreek bijna nooit iemand die er nog werkt. Maar van een afstand is mijn indruk dat het absoluut niet goed gaat."
Ten tijde van het interview is Schouhamer Immink net terug van de Consumer Electronics Show, de grote vakbeurs in Las Vegas. Aan deze CES is een bijeenkomst gekoppeld van ingenieurs die in de consumentenelektronica werkzaam zijn. Schouhamer Immink had daar een voordracht gehouden.
"Op de CES was Philips niet te bekennen. Wel een klein paviljoentje van NXP trouwens. Terwijl LG, en met name Samsung, groots uitpakten. Hun stands waren enorm. Panasonic had een relatief kleine stand, Sony een nog kleinere. Maar goed, hun verliezen lopen in de miljarden. Dan begrijp je wel dat die jongens op een kwartje aan het kijken zijn."
"Sony is volkomen opgebrand. Daar is geen twijfel aan. Sony had de natuurlijke opvolger kunnen maken voor de Walkman en de Discman. Die slag hebben ze niet kunnen maken."
Steve Jobs heeft ooit gezegd dat Apple de Japanse firma`s uit de markt voor draagbare muziekspelers had weten te drukken omdat de Japanners niet met de geëigende software konden komen. Schouhamer Immink toont zich sceptisch over die theorie: "Sony heeft altijd een grote computerafdeling gehad, onder leiding van Toshi Doi. Die heeft ook de Aibo gedaan. Dus dat ze geen software kunnen maken, dat lijkt me niet. Ze kúnnen het sowieso. Het zal eerder een kwestie zijn geweest van niet willen, of te laat reageren. Dat is Japan: als de hoge baas het niet weet, gebeurt er niks."
De vraag of hij veel cd`s draait, beantwoordt Schouhamer Immink ontkennend. "Ik luister graag naar muziek, maar dat is meestal op de radio. Klassieke muziek, opera, sommige populaire muziek. Het maakt me niet zo vreselijk veel uit. Al werkt veel popmuziek me op de zenuwen, dan moet het meteen uit."
"Ik heb absoluut geen binding met het hifi-wereldje. Ik ben geen hifi-liefhebber. Ik ben niet een audio-buff die maar voortdurend met z`n gouden stekkers in de weer is. In mijn huiskamer staat een Sony microsetje. Dat is een leuk ding! De cd-speler wordt verticaal geladen. Je doet het plaatje erin, je drukt op de afstandsbediening, en dan zie je de cd door het glas op z`n plek zakken."
"Heel lollig. Ik vond hem leuk vanwege dat liftje. Hoe dat cd`tje er elke keer in en uit gaat, is elke keer weer een showtje. Typisch Sony."
"En dat geluid... het is allemaal hetzelfde joh. Ik heb dat setje vooral om naar de radio te luisteren. Af en toe, als de radio echt helemaal niks is, zet ik eens een cd`tje op. Ik heb er niks mee..."
