Om tot een juist oordeel te komen besluit ik om stapsgewijs te werk te gaan. Ik begin met het aansluiten van de SA-11S1 op mijn bestaande set. Hiervoor moet mijn Cambridge Azur 640C V2 cd-speler tijdelijk het veld ruimen. Met een Siltech SQ88 G5 Classic MK2 interlink wordt verbinding gemaakt met de vM MA240 versterker. Verder bestaat de set uit een vM PA535 3-kanaals eindversterker, Clearaudio Champion draaitafel met Shelter 201 element en een vM PHM3 phonotrap. Luidsprekers zijn Audiovector M3i Super speakers die het signaal in een tri-wire configuratie aangeleverd krijgen met Inakustik LS1002 luidsprekerkabels, afgewisseld met en een set B&W685 monitor speakers.
De SA-11S1 krijgt stroom via een Supra Lorad netsnoer. Er is voorzien in een aparte stroomgroep voor de audio en video waarbij de digitale en analoge bronnen van elkaar gescheiden zijn. In de meterkast is een AHP klankmodule geplaatst in plaats van de standaard schakelautomaat. Zowel de SA-11S1 als de beide vM versterkers zijn ontkoppeld van de glazen platen van het Alphason audiorack met Quadraspire QX25 voetjes. Later wordt de ST-15S1 tuner aan de set toegevoegd met een Sharkwire SC-L03 interlink en uiteindelijk worden de vM versterkers buiten spel gezet en mag de PM-11S1 het werk overnemen. Het wordt tijd om te gaan luisteren wat deze imposante apparaten aan geluidskwaliteit in huis hebben.
Luisteren
Vanwege de vele instelmogelijkheden is het een hele toer om relaxed naar de SA-11S1 te gaan luisteren. De eerste uurtjes ben je alleen maar bezig om uit te vinden welke van de drie filterstanden het prettigst luistert en of er verschil is tussen DC filter aan en uit. De verschillen zijn minimaal en zullen per set en gebruiker een ander resultaat geven. Zelf heb ik gekozen voor stand 1 (standaard) voor het filter en DC filter uit. Alle luisterervaringen zijn vanuit deze situatie genoteerd. Omdat de speler duidelijk als SACD speler in de markt wordt gezet besluit ik te beginnen met een aantal van deze schijfjes. Eerste is: “Omarm” van de Zeeuwse popgroep Blof.
Bij de track “De mooiste verliezer” lijkt zanger Pascal Jacobs daadwerkelijk in de ruimte te staan. Eén clichématige opmerking die in veel recensies gebruikt wordt maar “levensechter” dan dit heb ik het thuis nog niet gehoord. Zijn stem klinkt precies zoals ik hem al diverse malen live gehoord heb. Rondom de stem is veel lucht waardoor hij vrij in de ruimte lijkt te staan. Wanneer de grote trommels aangeslagen worden maken de woofers van mijn Audiovector speakers overuren. Staat de Cambridge 640C V2 al bekend om zijn uitstekende laagweergave de SA11S1 gaat hierin nog een paar stappen verder. Het is diep, krachtig en vol met snelheid. Ik blijf hangen in het Nederlandstalige genre met het album “Eiland in de verte” van Boudewijn de Groot. “De vondeling van Ameland” is een wat vreemd lied over een vondeling die uiteindelijk verdwijnt in de golven van de zee. Tijdens het beluisteren van het lied lijkt Boudewijn bijna fysiek in de luisterruimte aanwezig te zijn. De tekst krijgt alle aandacht zonder dat de muziek ondergeschikt gemaakt wordt. Zo valt het me bijvoorbeeld op dat er in de begeleiding ook een harp bespeeld wordt. Over naar een sampler van het Nederlandse Label Channel Classics. Dit label maakt zich al jaren sterk voor het medium SACD en is zeer de moeite waard. Van Vol.2 kies ik de track “Hijo de la luna” uitgevoerd door “The Gents Vocal Ensemble”.
Het koor wordt grootst in de ruimte geplaatst. Het beeld is breed en diep en de opnameruimte is voelbaar. Moeiteloos weet de SA-11 de solostem links in het geluidsbeeld los te maken van de rest van het koor. Naast SACD speelt de SA-11 uiteraard ook normale CD schijfjes, laten we eens luisteren wat de speler dan waard is.
Ik besluit niet te kiezen voor een audiofiele of mooie opname maar pak een oud album van Robbie Williams. Op “The ego has landed” staat, althans voor mij, één van zijn mooiste liedjes “Angels”. De SA-11 stelt me niet teleur. Het geluid is open en transparant, bekkens en snaredrum klinken bijzonder echt. Wat het meest opvalt is echter de stem van Robbie. Deze is veranderd van schijnbaar oppervlakkig in genuanceerd. Juist doordat de stem zoveel meer karakter krijgt en de SA-11 zelfs de kleinste verandering laat horen krijgt het nummer een nog emotionelere lading. Hier is muziek voor bedoeld, emotie losmaken! De SA-11 doet dit met verve. Eenzelfde ervaring heb ik bij het beluisteren van Sting’s “Fragile”, de titel zegt alles over de weergave. Het lied klinkt breekbaar en vol gevoel. De gitaar heeft snelheid en body en de stem van Sting gaat recht het hart in.
