“De laatste tijd ben ik bezig om mijn muziekarchief op orde en compleet te krijgen. Ik had niet alles wat ik zelf gemaakt heb, dus heb op rommelmarkten plaatjes moeten kopen. Ik heb duizenden uren werk gestopt in de elfdelige box van CCC Inc. En heb daar speciaal weer een nieuwe platenspeler voor gekocht. Jarenlang waren die niet verkrijgbaar. Ik heb alle CCC-nummers gedigitaliseerd en gemasterd. Rampzalig hoe sommige platen klonken.”

Plat geluid
“Mensen geven hoog op over de elpee, maar ik heb daar geen nostalgisch gevoel bij. Het was vaak een regelrechte martelgang. Het was een constante strijd om het goed te laten klinken. En uiteindelijk viel het altijd tegen, het was nooit zoals je het in de studio had gehoord. Er moest een band gemixt worden op twee sporen, je ging ermee naar de snijder om het op de moederplaat, de matrix, te laten zetten. De snijder sneed ze met diamant. Hoe meer bassen, hoe meer de diamant sleet. Om de diamant te sparen, zat er vaak nauwelijks bas in en klinken veel platen uit die tijd veel te plat. Het was puur een geldkwestie. Muziek moet klinken zoals het bij de opnames klonk, maar dat was vaak helemaal niet zo. Vaak draaide de elpees ook nog ‘s te snel.”

Masterfreak
“Het is van levensbelang hoe iets klinkt. Geluid is het vervoersmiddel van de emotie die in het liedje zit. Pas als dat goed zit, komt het aan. Ik ben een masterfreak, master veel zelf in mijn studiootje. Muziek moet overal goed klinken. Op de duurste en goedkoopste spullen. Je kunt zo masteren dat dat kan. Het is de kunst om er de juiste frequenties en geluidskleuren uit te filteren. Er is digitaal veel meer mogelijk, maar dat is ook het gevaar. Iedereen denkt dat hij kan masteren. Waar vroeger de platen verpest werden bij het snijden, is dat nu vaak bij het masteren. In Amerika kunnen ze dat heel goed, klinken de producties bijna allemaal helder en open. In Nederland klinken ze vaak muffig en mollig.

Gelukkig gebeurde het masteren bij Doe Maar wel goed. De recente re-releases van Doe Maar op vinyl zijn gemasterd in Duitsland, waar ook Dire Straits hun platen masteren. Toch heb ik ook zelf de platen gemasterd, en vind ik mijn eigen versie stiekem nog iets beter. Omdat ik geluidstechnisch zo perfectionistisch ben, kan ik mijn laatste cd’s elke dag draaien en elke dag vind ik het weer mooi. Iets wat vroeger ondenkbaar was, dan had je altijd het gevoel van een gemiste kans: verdorie, dit had beter gekund!”