Nadat alle vijf testkandidaten stuk voor stuk waren ingespeeld (een aardige klus) mocht de Ortofon OMB5E aftaster van de NAD C522 platenspeler zijn elektromechanische kunnen tonen want ook dat type behoort tot de analoge instappers. Er werden vele vinylschijven tevoorschijn gehaald tijdens de recensieperiode maar twee LP`s werden bij elke aftaster uitvoerig beluisterd; We Get Requests van het Oscar Peterson Trio en So van Peter Gabriel. De eerste schijf kan zowel qua verfijning als timbrale rijkdom en timing als een referentie worden beschouwd terwijl de tweede een behoorlijke uitdaging vormt voor budgetaftasters.
De C552/OMB5e is een vriendelijk, zelfs opgewekt klinkende combo wat in de frequentie-uitersten duidelijk beperkt is maar op ontspannen wijze te werk gaat. De OMB5e voelde zich goed bij een VTF (naalddruk) van 1,7 gram. Bij de Peter Gabriel track In Your Eyes liet de NAD combo een soepele presentatie van de baslijn horen terwijl Peter Gabriel`s zang wat ingehouden klonk. Het diep-grommende laag van deze track gromde weliswaar maar kwam tekort aan diepgang. Ook de Eric Bibb LP Rainbow People en We Get Requests kwamen laid-back maar zeker niet oninteressant naar voren. Goed om mee te ontspannen na een lange dag, echter geen gangmaker voor wie flink wil rocken.
Now for something completely different: de Grado Black (die inderdaad bij exact 1,5 gram optimaal groefspeurde), een oude bekende van ondergetekende. In Your Eyes klonk direct meer solide, met punchy percussie en expressiever klinkende zang. De weergave was nog altijd vriendelijk maar kwam nu ook goed tot leven. Bij zang was af en toe een lichte nadruk op `s` klanken hoorbaar maar daar staat een bewonderenswaardige muzikale zeggingskracht tegenover. Geen wonder dat de Grado/Rega match zo geliefd is (met name in het Verenigd Koninkrijk). Simpel geformuleerd; de LP So met een Grado Black = een muzikaal feestje. Bij You Look Good To Me van We Get Requests kwam het gebrom van de door bassist Ray Brown gestreken snaren lekker stevig naar voren. Het met vegers bespeelde drumstel pufte op verfijnde wijze terwijl het pianospel rijk en spoepel maar niet al te gearticuleerd klonk. De swing van de fameuze Jazz-sessie kwam uitstekend uit de verf waardoor deze doorgewinterde Jazz fanaat en vinylist echt genoot en dat zegt wat.
