Op zich zou ik met het klankmatige resultaat van deze Source PC al heel goed kunnen leven, ware het niet dat Jesse me een aantal weken geleden belde en trots onthulde dat hij een totaal nieuwe modificatie van de geluidskaart klaar had, die echt veel beter klonk. Of ik interesse had om daar ook nog naar te luisteren? Gezien het uitstekende resultaat van de vorige aanpassing vroeg ik me af hoe groot die verbetering nog kon worden, dus ik stemde zeer nieuwsgierig toe.
Het inbouwen van de nieuwe geluidskaart zou een relatief eenvoudige ingreep moeten zijn. Oude kaart eruit, nieuwe erin. Ja, dat had ik gedacht. De nieuwe geluidskaart past namelijk niet op de plek waar de oude zit, omdat hij aan de onderkant van de print twee forse trafo`s herbergt (!). Deze bij Amplimo op specificatie gewikkelde trafo`s hebben een 1:1 verhouding, dus ze dienen voornamelijk als galvanische ontkoppeling van het uitgangssignaal. Hierdoor kon ook het aantal condensatoren in de analoge signaalweg tot nul worden gereduceerd, wat altijd een goede zaak is. Maar iedereen die wel eens met buizenversterkers of dikke McIntoshen gespeeld heeft weet dat uitgangstrafo`s ook van grote invloed kunnen zijn op de klank. Op de foto`s hieronder ziet u links de oude geluidskaart, en rechts de nieuwe.
Hoewel oningespeeld laat de nieuwe geluidskaart onmiddellijk een totaal ander geluid horen. De klank is ronder, de ruimtelijke informatie wordt veel meer als een grote bol rond de luidsprekers geprojecteerd, en er is nu wel degelijk breedte buiten de luidsprekers waar te nemen. Boz Scaggs` putdiepe bas ronkt nog wat lekkerder. Misschien net iets minder strak, maar wel dieper en substantiëler. Het spoortje schelheid (oeps, nu zeg ik het toch, maar nu pas hoor ik het verschil) is verdwenen, maar het belangrijkste is dat de luchtgitaar nu toch echt omgehangen en enthousiast bespeeld wordt.
Er is een bepaalde `zachtheid` over het geluid gekomen die mij zeer goed bevalt omdat hij me aan buizen doet denken. Muzikaliteit laat zich niet meten en ook nauwelijks in woorden uitdrukken, maar als ik een poging mag wagen: de nieuwe geluidskaart laat echt beter horen wat de artiest en de opnametechnicus bedoeld hebben. Het pakt me meer. En beleven is nu eenmaal het belangrijkste ingrediënt van luisteren.
