Luisterplezier
De Dreamcatcher set werd beluisterd in mijn eigen installatie, die bestaat uit een Lexicon MC-12 voorversterker, Parasound HCA-2205AT eindversterker, MIT MI-330 Shotgun analoge interlinks (laatste generatie), MIT Digital Reference digitale interlinks en Nordost Blue Heaven/Flatline Gold luidsprekerkabels. Als bronnen dienden mijn trouwe Sony DVP-S7700 en Pioneer DVL-909. Dit alles geplaatst in een Finite Elemente Spider rack. Hoewel niet echt representatief is voor wat normaal zou worden gebruikt met de Dreamcatcher, laat deze set wel goed horen wat de aangesloten luidsprekers onder relatief optimale condities presteren.
Ik begon met muziek in 2 kanalen: "History" van Michael Jackson moet dienen als marteltest voor de kleine speakers. Het eerste dat opvalt is de zeer goede integratie tussen de front speakers en de subwoofer. Ook de timing van het geluid is zeer goed. Hierdoor krijgt de luisteraar geen moment het idee naar een satelliet/sub combinatie te luisteren. De maximale geluidsdruk die het syteem haalt is ook aanzienlijk: "Beat It" registreerde (voor korte tijd, ik spaar mijn oren…) ruim 100 dB(C) in mijn toch niet geringe kamer van zo`n 40 m2. Uw oren zullen het eerder opgeven dan de Dreamcatcher! Aan de volume- en dynamiektest is voldaan: de set speelt duidelijk luid genoeg voor iedere normale huiskamer.
Na dit elektronische geweld is het tijd om wat tot rust te komen met "Behind The Gardens..." van Andreas Vollenweider. Ik hoor een zeer holografisch geluidsbeeld met geluiden tot achter de luisteraar, waarin de speaker volledig verdwijnen. Detaillering is prima: ruis en andere zeer subtiel opgenomen geluiden worden compleet blootgelegd. Transiënten zijn levendig, snel en schoon, een resultaat van de stijfheid van de kastconstructie en afwezigheid van vertragend dempingsmateriaal aan de binnenzijde van de behuizing.
Bij wat geëxperimenteer kom ik er achter dat het aansluiten van de speakers met de kabels op de laag-sectie (met bijgeleverde bruggen) een beter resultaat oplevert dan aansluiting op de hoog-sectie: de ruimtelijke afbeelding wordt nog mooier en de klankbalans is beter. Het vervangen van de "blikken" jumpers tussen de laag- en hoogsectie, gebruikt door de meeste fabrikanten, door stukjes luidsprekerkabel zal ongetwijfeld een nog beter resultaat opleveren. Beter wellicht nog is het om de speakers te bi-wiren. Ik heb dit helaas niet uit kunnen proberen.
Ik grijp naar een volgende mooie opname. Dit keer Patricia Barber`s "Too Rich For My Blood" op Café Blue (in een door Mobile Fidelity zeer goed geremasterde versie op hybride SACD). Een zeer rijke en volle opname, die zijn gloed dient te behouden zonder dik te gaan klinken. In het begin van dit nummer klinkt de geplukte bas zo lekker, dat ik het nummer meerdere keren herstart om te genieten van de rijpe, maar transparante klank van het instrument. De stem van Barber klinkt op een randje in het hoog na, mooi neutraal en luchtig. Opvallend is de afwezigheid van enige kastkleuring of nasaliteit bij de weergave van akoestische instrumenten en stemmen. Hoewel een zeer goede openheid en transparantie in dit geval helaas iets ten koste gaan van wat harmonische schoonheid in het middenhoog, staan deze wel garant voor een eerlijke weergave. U zult zelden het gevoel hebben iets in de opname te missen. Zo`n onverbiddelijke weergave kan echter vermoeien, zeker als de combinatie met andere apparatuur niet optimaal is, of als de opname een bepaalde rauwheid in zich heeft: deze zal genadeloos aan het licht komen. We hebben het hier echter wel over een zeer betaalbare speaker-combinatie! Dat deze de kwaliteit van opnames of aangesloten randapparaat zo duidelijk kan laten horen, is een groot compliment.
Met andere muziek wordt steeds meer duidelijk dat de Dreamcatcher een zeer open, transparante, levendige, klankechte en gedetailleerde muziekweergave heeft, waarbij de subwoofer een verrassend diepe en tijdscorrecte basweergave heeft. De hoogweergave is naar mijn smaak iets te pittig en mist aan subtiliteit en "sweetness". Omdat er gebruik wordt gemaakt van kleine speakers, mist het systeem ook iets aan dynamische expressie en rust die een groot systeem kenmerken. De muzikaliteit van de weergave is echter onvolprezen: je vergeet te luisteren naar het geluid en geniet gewoon van de muziek. Zo hoort het!
Het wordt tijd om te testen hoe het systeem zich gedraagt met filmweergave. De fantastische 24 bits DTS soundtrack van de film "The Bone Collector" met zijn zeer holografische opening gaat in de DVD-speler en laat een heel mooi 3-dimensionaal homogeen geluidsbeeld horen, zonder "gaten". En wat een ongekleurde en gedefinieerde weergave van stemmen uit de center speaker! Snel "Desperado" in de DVD-speler, ook in DTS (Suberbit). Het zeer dynamische gitaaroptreden van Antonio Banderas en de schietscene in de bar klinken absoluut zonder onduidelijkheid: open en levendig, met een goede dynamiek.
Zo kijk ik op een avond met een vriend van mij naar "The Fast and the Furious". Een erg opwindende ervaring, door het schitterende geluid van de felgekleurde "street cars". Eigenlijk vergeten we compleet dat het niet mijn eigen MartinLogan speakers, maar de Totem speakers zijn die op dat moment spelen. In verbazing vraagt mijn vriend zich af of dit echt de Totems waren… Een extreem compliment voor de bijna 8 keer zo goedkope Dreamcatcher set, die wellicht absoluut gezien minder perfect klinken, maar je zo betrekken in de film, dat de daadwerkelijke geluidskwaliteit wordt vergeten en de pure beleving de overhand krijgt.
Het valt bij beluistering van nog meer films op dat de center speaker wel richtingsgevoelig is. Richt deze dus zeer precies op de luisteraar, anders zal de center minder goed integreren en wat dof klinken. Verder is de horizontale afstraling van de center niet perfect: de klankbalans verandert iets als de luisteraar links of rechts van het midden gaat zitten. Dit wordt veroorzaakt door de opbouw van de center met twee woofers, waardoor kamfiltereffecten tussen de twee woofers ontstaan. Hier hebben alle center speakers met twee woofers naast de tweeter last van. Kamfiltereffecten ontstaan als er een looptijdverschil is tussen twee mono bronnen: doordat ook de fase verschilt voor de 2 bronnen, vindt er uitdoving of juist versterking plaats van bepaalde frequenties (een vorm van interferentie). Dat deze constructie toch zeer veel wordt gebruikt, is heel simpel te verklaren: er is geen ruimte voor de drivers boven elkaar door de horizontale positie van de center speaker. Dus wordt er gekozen voor een symmetrische horizontale oriëntatie. Of misschien is een asymmetrische configuratie wellicht een slechter klinkend alternatief? De Dreamcatcher center doet het in ieder geval beter dan de gemiddelde center met een dergelijke configuratie, omdat de tweeter zo ver mogelijk boven de 2 woofers is geplaatst. Het bovenstaande is dus geen kritiek op de center zelf, puur op de beperkingen van de gebruikelijke center speaker configuratie. Binnen die beperkingen presteert de Dreamcatcher center uitstekend. Overigens kan de Dreamcatcher set ook met een 3e voor-luidspreker als center worden besteld, een goed alternatief voor pure multi-kanaals muziekinstallaties zonder TV of scherm.
Als laatste plaatste ik 2 mini monitors en de subwoofer in een stereo-opstelling, waarbij ik met twee zeer hoge kwaliteit vergulde Monster Y-connectoren de full-range L/R uitgangen van mijn processor verbond met zowel mijn eindversterker als de L/R ingangen van de subwoofer. Na veel geëxperimenteer kwam ik uit op een kantelfrequentie op de Dreamcatcher subwoofer van 70 Hz en een volume-instelling op "10 uur". Wederom was de integratie zeer goed, maar merkte ik bij bepaalde CDs met extreem veel en diep elektronisch laag (o.a. "Bending New Corners" van Eric Truffaz), dat er vrij snel zeer duidelijke poortruis optrad bij de monitors vanaf ongeveer 70 dB op de luisterpositie. Gebruikte ik het crossover in mijn surround voorversterker, trad deze poortruis pas op bij een geluidsdruk van 85 dB en werd deze bij verhogen van het volume niet extreem veel erger. Luistert u op niet al te hoog volume en naar muziek met weinig overdreven laag, is deze combinatie in een stereo setting echter nog steeds een aanrader. Probeert u gewoon zelf uit of de combinatie voor u luid genoeg speelt zonder vervorming.
