Initieel was het mijn idee om ook de Bose Solo op te nemen in een directe vergelijking met de Denon DHT-T100 en de Canton DM-50 speakerbases. Hoewel de Bose-versie van de TV-speakerbase wel in dezelfde prijsklasse opereert als de Denon en de Canton, is een vergelijk niet eerlijk. Want zowel de Canton als de Denon streven de Bose Solo mijlenver voorbij als het gaat om mogelijkheden en instellingen.
Allereerst passen op de Bose Solo slechts TV's met een formaat van maximaal 42 inch of 18 kilo gewicht. Daarnaast kan de gebruiker van de Bose Solo niet kiezen voor instellingen voor surround, stereo en is er geen equalizer aanwezig. Ook bij stereo-geluid luistert de Bose-eigenaar dus naar een ruimtelijk effect, wat bij bijvoorbeeld nieuwsuitzendingen of praatprogramma's minder wenselijk is. En ook Bluetooth is niet aanwezig op de Bose Solo, terwijl zowel de Canton DM 50 als de Denon DHT-T100 dat wel bieden. Teveel redenen om de Bose uit te vlakken uit het speakerbase-vergelijk.
Omschakelen
Bij het testen van beide modellen verwachtte ik een flinke mentale omschakeling te moeten maken, omdat ik gewend ben aan een volwaardig meerkanaals opstelling voor home cinema. Voor het gemak werd mijn receiver op passief gezet, zodat al het geluid naar de televisie zou worden geleid. Ik gebruikte hiervoor een AudioQuest Forest HDMI-kabel, die met een erg hoge prijs-kwaliteitverhouding prima functioneert voor het doorgeven van alle signalen. Voor het digitale signaal vanaf de televisie naar de soundbases maakte ik gebruik van de meegeleverde optische kabel die bij de Canton werd geleverd. Deze was net wat beter afgewerkt dan die van Denon, hoewel de gemiddelde gebruiker van één van beiden het verschil niet zal merken. Laat staan een aftermarket kabel aan zal schaffen.
Na een inspeelperiode van twee weken om en om werd het tijd voor een echt vergelijk tussen de Denon DHT-T100 en de Canton DM 50. Allereerst de stemgeluiden. Vaak worden uitzendingen zoals het nieuws of praatprogramma's door soundbars met een surroundstand ook verplicht weergegeven met een echo. Met de keuze Dialog weet de Denon het hier klankmatig van de Canton te winnen, hoewel op luider niveau de DM 50 prettiger is om langer naar te luisteren, omdat de DHT-T100 wat aan de heldere kant is.
Wat gezien de driverbezetting en het opgegeven frequentiebereik wel frappant is, is dat de Denon van zichzelf een wat voller laag biedt. Gelukkig kan zijn Duitse collega dan weer worden aangepast met de equalizer. Het bedienen van beide soundbases met de afstandsbediening is kinderlijk eenvoudig, maar de afwerking van de Canton afstandsbediening zorgt wel voor wat extra gemak. Geen nood, daarvoor hebben de fabrikanten een leerfunctie voor ingebouwd, zodat ook andere afstandsbedieningen kunnen worden toegepast.
Dan film en series. Belangrijk, want daarvoor zullen deze TV speakerbases het meest worden gebruikt. Op Film 1 speelt op dit moment de indrukwekkende film The Hobbit: An Unexpected Journey. Het filmische verhaal dat natuurlijk is gebaseerd op de werken van J.R.R. Tolkien neemt de kijker weer mee terug naar het sprookjesachtige Midden Aarde, waar de Hobbit Bilbo Baggins op een spannend avontuur gaat. Natuurlijk met veel geweld, spektakel en ook de elfen, dwergen, Orks en andere wezens zoals het briljante wezentje Gollum. De actie die in de film heerst wordt door beide speakerbases goed vertaald en ik kan me levendig voorstellen dat veel huishoudens het prima met één van beide geluidsoplossingen zouden kunnen stellen. Wat spelen met de afstand tot de achterwand levert niet heel erg veel veranderingen op voor de basweergave. De surroundfuncties van beide speakerbases doen hun werk meer dan afdoende; er is daadwerkelijk sprake van een breed en diep geluidsbeeld, hoewel de Denon DHT-T100 met de stand Film Breed het meest weet te imponeren.
Om een voorbeeld te geven: wanneer de beelden zich in een grot met veel watergeluiden afspelen, is het de Denon die druppels echt losjes in de ruimte weet te projecteren. Ook vocalen tijdens de surroundweergave zijn belangrijk. Die wil je niet op een andere plek horen dan vanuit daar waar ze moeten komen. Beide apparaten weten hier ruim voldoende te scoren en doen niet veel voor elkaar onder. De diepte van stemmen ligt bij de Canton DM 50 net wat meer naar achter dan bij de Denon, zonder teveel weg te vallen uit het totale geluidsbeeld. Wanneer ik echter muziek luister vanaf mijn PVR, in dit geval Elbow live, dan weet de Denon middels de muziekinstelling net wat natuurlijker te klinken. De stem van Guy Garvey ligt in vergelijking met de Canton lijkt meer achter een gordijn te blijven kleven, een soort van ingetogen weergave. Niet irritant, maar wel merkbaar wanneer de twee componenten naast elkaar worden vergeleken.
Datzelfde blijkt uit de weergave via Bluetooth. Met mijn iPhone als weergever kan ik beide apparaten koppelen en gewoon omwisselen. Diverse muziek wordt afgespeeld om de twee apparaten klankmatig te vergelijken. Vergeet niet dat veel mensen met een nieuwe televisie hun speakerbase ook zullen gaan koppelen via Bluetooth. Het is op beide apparaten mogelijk om meerdere apparaten draadloos te koppelen, zolang er maar één tegelijk speelt. Het geweldige nieuwe album Fanfare van Jonathan Wilson speelt digitaal, omgezet in Apple Lossless natuurlijk. Wie van Wilson zijn muziek houdt kan ik overigens melden dat de vinylversie van zijn nieuwe album, dat ik eerder recenseerde, nog een stuk beter klinkt dan de digitale versie. Maar dat terzijde. Met Wilsons muziek toont de Canton zich als een gedegen weergever die het moet hebben van warmte en een wat ingetogen geluid. Vermoeien zal deze DM 50 niet, ook niet met het geluidsniveau op een wat hogere stand.
Hoewel ik een lichte aanpassing van het laag middels de equalizer nodig acht voor een prettige weergave (dit is gelukkig ook aanwezig) weet de Canton de Denon te overtreffen op een hoger geluidsniveau. Maar dan wel op standje 'party'. Op een normaal geluidsniveau is het weer de Denon die dankzij een wat grotere afbeelding en de hogere mate van helderheid in het weergegeven geluid toch de voorkeur verdient. Het laag is weliswaar wat minder doortekend dan bij de Canton, maar weet wel natuurlijker over te komen. En dat komt, samen met de net wat bredere soundstage (voor zover we daar bij deze apparaten over kunnen praten), het totaalbeeld bij stereo weergave van muziek via Bluetooth gewoon ten goede.
The last man standing?
Tsja, dan heb je twee apparaten in huis die beide exact doen wat ze beloven. Want zowel de Denon DHT-T100 als de Canton DM 50 weten het geluid van de televisie te verbeteren. En flink ook. Zelfs de luxere Philips TV's uit de 8- en 9-serie hebben het nakijken wanneer je ze samen met deze speakerbases zou beoordelen. Beide fabrikanten hebben goed bekeken wat er exact nodig is om in deze tijd voor relatief weinig geld een compleet geluidssysteem aan de man te kunnen brengen. Dat houdt in dat de toevoeging van Bluetooth en de mogelijkheid om een subwoofer aan te sluiten aanwezig moeten zijn, samen met het kunnen gebruiken van een andere afstandsbediening, zoals die van de televisie zelf. Ook de mogelijkheid voor het aansluiten van digitale en analoge randapparatuur is door zowel Denon als Canton toegevoegd.
Wat me in eerste instantie bevreemdde is het feit dat beide apparaten geen HDMI gebruiken om de signalen te kunnen doorvoeren of verwerken. De reden hiervan ligt echter voor de hand: het toevoegen van een HDMI board (een aparte printplaat met digitale verwerking voor beeld en/ of geluid) zou de kostprijs van de apparaten met minimaal de helft verhogen. Wat echter wel op beide apparaten toegevoegd had mogen worden is NFC, de makkelijke techniek die paring via Bluetooth mogelijk maakt door middel van het even aanraken van een mobile device tegen de speakerbase.
Op de keper beschouwd moet ik bekennen dat de afwerking van de Canton DM 50 de meerprijs ook rechtvaardigt. De luxere (lees: zwaardere) uitvoering van zowel de speakerbase als de meegeleverde afstandsbediening geven ook echt een wat beter gevoel. Ook is er de keuze voor meerdere kleuren. Daarnaast is het display, dat alleen oplicht wanneer de DM 50 een signaal ontvangt, toch ook best prettig. Klankmatig is de Duitse opponent in deze shootout wellicht de meest neutrale, maar ik kan me voorstellen dat deze eigenschap voor vooral een wat ouder publiek wel wenselijk is. Ook de keuze tussen enkel stereo en surround zorgt ervoor dat men niet teveel hoeft te 'leren' om het apparaat te kunnen bedienen. En de toevoeging van een equalizer maakt het echt mogelijk om geluid aan de persoonlijke voorkeur te kunnen aanpassen.De aan de onderkant geplaatste woofers zouden in het geval van sommige lichtere meubels voor resonanties kunnen zorgen, hoewel ik daarvan geen last heb gehad met een massief meubel.
Maar wat betreft het aantal mogelijkheden op surroundgebied zal juist de Denon DHT-T100 de meeste mensen aanspreken. Toegegeven, de afstandsbediening oogt en bedient een stuk simpeler dan die van Canton, de speakerbase heeft een minder degelijke afwerking en op een luider niveau kan de Denon wat overhelder werken. Maar gezien het toch wat aantrekkelijker prijskaartje en het gemak van weergave, samen met de mogelijkheid om de Denon andere afstandsbedieningen te kunnen leren zonder tussenkomst van de originele afstandsbediening, is het voor de liefhebber van films, series en concertregistraties wel heel erg fijn om meer surroundtoepassingen te kunnen gebruiken. Erg prettig is het automatisch inschakelen van de Denon DHT-T100 wanneer een signaal vanaf de digitale ingang wordt ontvangen. De Canton DM 50 kan dan weer dezelfde functie hebben via de leerfunctie voor de afstandsbediening. Zet je dan de TV aan, schakelt de Canton middels deze macrofunctie ook in. Afgezien van een nachtstand is het niet verder kunnen regelen van het geluid wel een gemis. Wat in het voordeel van de Denon DHT-T100 werkt ten opzichte van de Canton DM op de Denon 50, is dat de aansluitingen makkelijker te bereiken zijn. Zeker wanneer ook de analoge ingang wordt gebruikt.
We praten dus over wikken en wegen, waarde lezer. Beide apparaten hebben duidelijke voordelen en richten zich op net een wat andere markt. Wie gaat voor de meest eenvoudige bediening en de meest hoogwaardige afwerking in de prijsklasse zal dus voor de Canton kiezen. Puur op mogelijkheden in weergave en de toegankelijkheid daarvan zal de Denon echter meer potentie hebben. Lees gerust: een jonger publiek aanspreken. De keuze voor de verbetering van geluid hangt dus af van de persoon die die verbetering zoekt. Wat betreft deze twee kan ik derhalve melden dat mijn persoonlijke voorkeur bij de Denon ligt, en dan voornamelijk vanwege de ruimere surroundmogelijkheden en de wat meer levendige weergave. Maar hoe dan ook, beide TV speakerbases doen dat waarvoor ze gemaakt zijn. Elk met een eigen doelgroep.
HiFi.nl plus- en minpunten
Denon DHT-T100
+ Veel surroundmogelijkheden
+ Goede prijs-kwaliteitverhouding
+ Open weergave
- Geen display
- geen NFC
- Afstandsbediening en behuizing hadden luxer gemogen
Canton DM 50
+ Degelijk afgewerkt
+ Display
+ Makkelijke bediening
- Geluid in stereo is wat minder open
- Geen NFC
Canton DM 50: 429 euro
Verkrijgbaar in Zwart, Wit en Zilver satijn lak
Denon DHT-T100: 299 euro
Verkrijgbaar in zwart
Gebruikte hardware Weergave
Digitaal:
Stroomvoorziening:
Kabels:
|
