En dan heb je de keuze. Ga je voor de 'gevestigde' merken of kies je een keer wat anders. Afgelopen jaar heb ik een prettig contact gehad met Rik Bach, ontwerper en producent van Bach luidsprekers. Al enkele jaren weet Bach zijn assortiment te ondersteunen met flink doordachte bekabeling. Hij werkte graag mee en voorzag mij van enkele van zijn luxe kabels.
Een kostbaar pakketje bereikte mijn huis, waarin twee SilverGold interlinks zaten. Deze kabels zijn voorzien van meerdere litze opgebouwde zilver-goud adertjes voorzien van teflon- en vertind koper afscherming. Dit om het skineffect te minimaliseren. Voorzien van rhodiumplated met carbon cinch-connectoren en een rubberkatoen mantel die mechanische trillingen absorbeert en antistatisch is. Als luidsprekerkabel was het pakket voorzien van de Bach Master (meer informatie op de website). Een luxe ogende kabel, van bifilair geëxtrudeerd vertind koper in teflon en een rubberkatoenen mantel.
Rik maakt gebruik van een kern met een diameter van 5,3 mm per ader en aan weerskanten fraaie rhodium plated draaikoppeling banaanstekkers. Bach heeft positieve ervaringen (lees: metingen) verkregen met de eveneens vertind koperen afscherming per afzonderlijke ader. Koper als mantel? Ja. Per speakerkabel zit een aparte aardedraad, die met een eveneens geaard stopcontact worden verbonden middels een speciaal geprepareerde meegeleverde kabel.
Als kers op de taart leverde Bach ook nog enkele voedingskabels mee, de Special en de Master. Dezelfde opbouw als de speakerkabel, met een gewikkelde aardedraad en een tegendraads gewikkelde fase en nul-kabel. De Bach Master geniet ook nog eens een eigen koperen afscherming en een eigen rubberkatoenen behuizing. De stroomkabels hebben luxe rhodium plated aluminium/ carbon connectoren.
Dan écht Bach - en meer
Dat er veel tijd in onderzoek, ontwerp en ontwikkeling van Audionet apparatuur (en Bach bekabeling) is gestoken staat nog steeds niet garant voor de ultieme muziekbelevenis. Om maar in hetzelfde naamsegment te blijven: de Audionet DNC speelt (na wederom een kleine periode van inspelen) Bach via Bach. Johann Sebastian, wel te verstaan. Van de door Sigiswald Kuijken/ La Petite Bande uitgevoerde Matthäus Passion is één van de fraaie delen het Verrat Des Judas. De set toont autoriteit. Volledige beheersing van alle registers, ruimte en detail, zonder enige vorm van kleuring. De laagweergave is enorm strak, het middengebied komt mooi los en de akoestiek van de opname-omgeving is hoorbaar. Audiofiel? Jazeker, maar wel met overtuiging.
Ook jazz is een geliefd genre onder liefhebbers van hifi. Er zijn meerdere geweldige opnames te verkrijgen, zowel op cd als via de HD downloadsites. Onlangs woonde ik in onze hoofdstad een intiem concert bij van Patricia Barber in het Bimhuis. Haar nieuwe album Smash werd daar deels ook ten gehore gebracht, maar ook oudere tracks. Via haar website heb ik één van haar eigen maandagavondoptredens gedownload, Monday Night: Live At The Green Mill part II. De Audionet-set speelt de track On The Road Again.
De levendigheid van het echte concert wordt flink benaderd, hoewel een één op één vergelijking natuurlijk nooit opgaat. De snelheid van drums, het plukken aan de snaren en de vocale kunsten van de artieste klinken erg direct, met een hoge mate van macro- en microdynamiek. Opdringerig is de set echter niet (voor de 'upgrade' naar Bach bekabeling was dit wel het geval), maar wel rijk en gedetailleerd. De set neigt een beetje naar analytische weergave, maar weet wonderwel de aandacht te vestigen op elk detail zonder luistervermoeidheid te veroorzaken. Waar vooral de Audionet eindversterker in excelleert, is de controle over het laag. Bassen rollen nog steeds fraai mijn ruimte in, maar zijn droog en uiterst snel. Geen 'vette' aanzet, maar snelheid.
Ook meer populaire muziek vindt veelvuldig zijn weg naar de streamer. The Eagles' evergreen Hotel California blijft een guilty pleasure en de 24bit/192kHz versie biedt fraai vergelijkingsmateriaal. Ook hier excelleert de set qua timbre, snelheid en controle. Gitaren voorzien van een fraai uitstervende galm van de klankkast, bassen vol, enorm strak en krachtig en een stage waar menig versterker jaloers op mag zijn. De muziek weet te overheersen, waar veel componenten in deze klasse de luisteraar het idee geven naar een ontlede (en dus vermoeiende) opname zitten te luisteren, in plaats van een geheel.
Ook elektronische muziek van onder andere Bliss, The Flashbulb en zelfs Yello laat eenzelfde indruk achter. Lo-fi opnamen (van onder andere Mayhem, Beck, Immortal en Satryricon) klinken op een ongekleurd weergavesysteem met zoveel detaillering ook echt lo-fi. Moet je als luisteraar dus wel kunnen waarderen. Verder wist de set enorm te imponeren met vocale- en pianomuziek.
