De filters die in de NA-11S1 zitten kun je niet vanaf het front van het apparaat bedienen, maar zowel op de eigen afstandsbediening als in de Marantz Remote App zit een duidelijk vindbare knop. Er zijn vier standen, Filter 1, Filter 2, Noise Shaper en DC-filter. Filters 1 en 2 worden in de gebruiksaanwijzing van de NA-11S1 niet specifiek genoemd, navraag levert de nog steeds niet al te concrete informatie op dat filter 1 een betere ruimtelijke weergave zou bieden en dat filter 2 een meer analoge karakteristiek heeft. De verschillen zijn subtiel maar duidelijk hoorbaar. Mijn persoonlijke voorkeur ging uit naar filter 2 vanwege de net wat betere muzikale samenhang die dit filter geeft. De toevoeging van Noise Shaping wordt gebruikt om de lineariteit van kleine signalen en de ruiskarakteristiek van het totale muzieksignaal te verbeteren. De techniek hierachter is vrij complex en wie daar echt interesse in heeft mag het opzoeken in Google, mij gaat het er om of het hoorbaar is.

Opnieuw: subtiel maar duidelijk. Vooral bij akoestische instrumenten komen zeer kleine details als vingers op snaren of mechanische bijgeluiden beter naar voren. Is dat dan toch niet het najagen van de ultieme resolutie? Ik vind van niet. Het draagt voor ondergetekende in positieve zin bij aan de beleving. Wie er niet van gediend is kan de Noise Shaping trouwens gewoon uitschakelen. Het DC-filter tenslotte is bedoeld om extreem lage geluiden (lager dan 1,7 hz) uit het signaal te filteren. Bij 0 Hz bestaat het signaal uit gelijkstroom (DC) en dat wil je niet in je versterker of door je luidsprekers hebben. Hier hoef je bij de meeste geripte cd’s trouwens niet bang voor te zijn, maar het kan nuttig zijn bij het afspelen van DSD bestanden, zeker de onbewerkte en uiterst dynamische opnames die in toenemende mate van internet kunnen worden gedownload.

DSD, met de NA-11S1 als D/A-converter.
En daarmee is het toverwoord gevallen. Dit is de overtreffende trap van alle features die de NA-11S1 rijk is. DSD is het bestandsformaat dat gebruikt wordt voor Super Audio CD’s. Het hoe en waarom zal ik jullie opnieuw besparen, maar DSD klinkt van alle digitale bestandsformaten het meest analoog. Daarom is het ook zeer geschikt voor de archivering in hoge resolutie van analoge mastertapes, iets waar Ken Ishiwata tijdens de presentatie van de NA-11S1 zich al zeer positief over uitliet. Nu is het gebruik van DSD bestanden niet zomaar een kwestie van downloaden en afspelen. Je hebt er een Player App op je computer voor nodig die in staat is het DSD bestand te verwerken en op de juiste manier (via USB) aan de d/a converter in de NA-11S1 aan te bieden. Gebruikers van een PC kunnen hiervoor het beste voor ongeveer 40 euro het programma JRiver kopen, Mac-gebruikers hebben de keuze uit programma’s van Amarra, Pure Music of Audirvana (prijzen variëren van ongeveer 4 tientjes tot meer dan 100 euro) en rond de tijd dat deze recensie verschijnt zal er ook een eerste werkende versie van JRiver For Mac verkrijgbaar zijn. Het is even vogelen met instellingen, maar als je de setup eenmaal hebt afgerond is het genieten geblazen. Ik heb daar tijdens de presentatie bij Marantz al een aantal zeer fijne voorbeelden van gehoord, maar thuis had ik de gelegenheid om een direct vergelijk te maken tussen 'gewone' PCM (oftewel een geripte cd) en DSD. Daartoe zette ik mijn Macbook Pro voor de verandering eens en keer naast mijn hifiset, en sloot hem met een AudioQuest Carbon USB kabel aan op de NA-11S1.

De muzikale keuze viel op het album In The Land Of Grey And Pink van Caravan. Een heerlijk voorbeeld van de progressieve muziek uit de Canterbury Scene, een Britse muziekstroming die ontstond in de vroege jaren 70 waarin popmuziek, jazz en rock vaak op humoristische wijze tot een geheel worden gesmeed. Ik heb op mijn NAS zowel de originele cd-persing als de (door Steven Wilson geremasterde) Deluxe Edition uit 2011 staan. Van die laatste kies ik de track Nine Feet Underground, een dik 22 minuten durend epos dat op de originele elpee de gehele b-kant vult. Heerlijke muziek, breed uitwaaierende toetsenpartijen van Richard Sinclair, fijne solo's op saxofoon en fluit door gastmuzikant Jimmy Hastings, een veelkleurige, grotendeels instrumentale trip. Welke versie als basis is gebruikt voor de DSD download die ik heb is niet duidelijk. Wel duidelijk is dat deze versie met twee vingers in de neus rondjes fietst rond de toch al erg goede remaster van Wilson. Alles wat een echt goede opname tot een succes maakt is groter. De dynamiek, de ruimtelijke weergave, het realisme van de klankkleur, de druk in het laag, de definitie van het laag...moet ik doorgaan?

Conclusie
Het is natuurlijk afhankelijk van de kwaliteit van de opname, maar ik denk dat je in het algemeen kunt stellen dat een DSD versie altijd zal winnen van een PCM versie van dezelfde bron, ook al is dat een Hi-res versie. Wat heeft een gemiddelde gebruiker daar aan? Misschien niet zo veel. Het aanbod van DSD bestanden is nog vrij beperkt (maar groeiende) en dat maakt het voornamelijk een pluspunt voor audiofielen die echt het onderste uit de kan willen hebben. Maar dat is dan ook precies de doelgroep waar Marantz zich met de NA-11S1 op richt. De prijs van 3999 euro is niet mals, maar als je dat in perspectief ziet met wat je er voor krijgt is het begrijpelijk en verantwoord. De NA-11S1 is om te beginnen fantastisch mooi gebouwd, en de grote aandacht die aan de integriteit van het digitale en analoge signaal is besteed plus de mogelijkheid om DSD af te spelen dwingen ook bewondering af. Dat, met de mogelijkheid om hem als externe d/a converter te gebruiken, maakt de prijsstelling op dit moment redelijk uniek. De kleine ongenoegens van de wat onflexibele bediening via UPnP zijn mijn kleine ongenoegens, gevoed door een bepaalde onwil om genoegen te nemen met minder dan ik gewend ben. De Marantz Remote App werkt echter goed en is stabiel, dus nieuwe gebruikers zullen er weinig tot niks van merken.

De markt van High End streaming werd tot nu toe gedomineerd door twee Britse merken die (terecht) een fantastische reputatie hebben op dit gebied. Wat mij betreft is daar met de komst van de Marantz NA-11S1 een speler van formaat bijgekomen. Hij is heel, HEEL erg mooi. "Partir, c'est mourir un peu" zeggen de Fransen. Ik vond dat altijd een vrij pathetische, zij het poëtische uitdrukking. Maar als ik naar de lege plek kijk die de inmiddels weer ingepakte NA-11S1 achterlaat snap ik wat ze bedoelen…

HiFi.nl plus- en minpunten
+ Erg mooi gebouwd
+ Fantastische geluidskwaliteit
+ Kan DSD bestanden afspelen

- Vooralsnog relatief klein aanbod van DSD materiaal
- Niet de meest flexibele bediening via UPnP interface