Daar bestaan er een heleboel van, en dus beperken we ons tot de meest voorkomende. Dat zijn MP3, AAC, WMA en OggVorbis. Wat deze bestandsformaten gemeen hebben, is dat ze de originele muziek in sterke tot zeer sterke mate comprimeren. Dat doen ze onder meer door een flink gedeelte van de oorspronkelijke muzikale informatie weg te filteren. Hier ga je dus concessies doen op het vlak van de geluidskwaliteit, in ruil voor een besparing in opslagruimte. De mate waarin het oorspronkelijke bestand gecomprimeerd wordt – en bijgevolg de mate waarin de geluidskwaliteit aangetast wordt – kan je vaak instellen in een aantal stappen. Er kan gekozen worden voor een vaste compressie instelling (CBR: Constant Bit Rate), en vaakook voor een flexibele instelling (VBR: Variable Bit Rate).
Voorstanders beweren dat je het verschil tussen een MP3 – gesteld dat de bitrate niet te laag is, bijvoorbeeld 256 of 320 kbps – en een cd niet kan horen. Tegenstanders beweren van wel. In werkelijkheid ligt het er vooral aan hoe goed het audiosysteem is dat je gebruikt. Als je naar een mp3-speler met oordopjes luistert, dan zal het verschil inderdaad nauwelijks opvallen. Dat gebeurt evenmin als je je muziek op een gewone geluidsinstallatie in de auto draait. Als je thuis echter een degelijk audiosysteem hebt, dan gaan de verschillen een stuk groter worden. Het klopt ook wel dat bij het ene muziekstuk de verschillen beter opvallen dan bij het andere, en dat één en ander ook te maken heeft met de kwaliteit van je gehoor.
Dus?
Aangezien de kostprijs voor opslaggeheugen alsmaar verder blijft dalen, is het al lang geen probleem meer dat je muziekbibliotheek wat groter is. Op een harde schijf van 2 Terabyte kan je bijvoorbeeld zo'n 4.000 complete albums kwijt in Apple Lossless- of FLAC kwaliteit.
Dat wil zeggen dat je dan de volledige cd-kwaliteit zonder concessies ervaart, terwijl de kostprijs voor je opslaggeheugen steeds minder dan € 100 bedraagt. Voor dat geld – en bij goed zoeken ook zeker fors minder – heb je namelijk al een externe harde schijf van 2 TB.
Welke hardware heb je nodig?
Eén van de redenen waarom het streamen van muziek wel eens als complex wordt beschouwd, zit hem in het feit dat er op het vlak van hardware zeer veel keuze is. Daar bedoelen we niet zozeer mee dat er veel apparaten op de markt zijn, maar vooral dat er heel veel soorten apparaten zijn. Met telkens weer andere functionaliteiten...
Pc & Mac
Een computer – een pc of een Mac – is in beginsel best wel een geschikt apparaat om je streaming noden te verzorgen. En vooral dan als het om een laptop gaat. Je kan met een computer immers onlinemuziek aankopen, je kan je eigen muziek via de ingebouwde drive – als die er is! – rippen, en je kan alles opslagen op de ingebouwde harde schijf of SSD.
Muziek weergeven gaat ook goed, zolang je de ingebouwde DAC maar vermijdt. Daar zal de weergavekwaliteit immers sterk onder lijden. De bediening is ook wat minder handig. Al is het maar omdat je je computer allicht niet de hele tijd op je schoot of naast je in de zetel wil hebben. En al helemaal niet als je je computer aan een bekabeld netwerk – aanbevolen! – hebt gekoppeld.
NAS
Het letterwoord 'NAS' staat voor Network Attached Storage. En dat zegt eigenlijk alles. Het gaat om een harde schijf – of om een combinatie van meerdere harde schijven– die in een behuizing wordt gestopt en die aan het netwerk kan gekoppeld worden. Op zo'n NAS kan je je complete muziekbibliotheek kwijt, die dan via het netwerk beschikbaar wordt gesteld aan alle netwerkspelers in de woning. De voordelen van een NAS tegenover een pc of Mac? Een NAS is goedkoper, biedt meer opslagcapaciteit – vooral de grote exemplaren waar je vijf of meer harde schijven in kwijt kan – en verbruikt minder stroom.
