Van recenter datum is het album Sometimes I Wish We Were An Eagle van Bill Callahan. Ik kies voor de eerste track op het album: Jim Cain. De donkere stem van de praatzingende Bill Callahan wordt mooi vooraan in het geluidsbeeld geprojecteerd, alsof hij een paar meter voor de luidsprekers staat en mij persoonlijk toezingt. Het met akoestische gitaar, keyboard en strijkers gevulde arrangement wordt door de Rega haarfijn ontrafeld en ieder instrument krijgt zijn plekje in het geluidsbeeld. Maar zonder daarbij te vervallen in overmatig analytisch gedrag. De muziek heeft de hoofdrol, niet de elektronica.
My Body Is A Cage van Peter Gabriel’s cover album Scratch My Back luister ik in 24bit/48kHz. Een bestand dat ik heb gedownload van de Bowers & Wilkins Society of Sound website. Het nummer is oorspronkelijk van Arcade Fire en is door Gabriel van een compleet nieuw arrangement voorzien. Gabriel’s stem staat daarin centraal, ondersteund door vleugel en een compleet orkest. Het klinkt tegelijkertijd sober en uitbundig. Maar het is vooral spannend. Ook hier laat de Rega zijn goede weergave van stemmen weer blijken. Peter Gabriel staat als het ware tussen de luidsprekers met de juiste hoogte en afmetingen, en de intimiteit van de opname komt uitstekend tot zijn recht. Kleine details in de stem zijn uiterst goed hoorbaar zonder onnodig de aandacht op zichzelf te vestigen. Er staat een mens van vlees en bloed voor je te zingen. Maar het geheel kan ook spetteren en je bij de muziek betrekken als het hele orkest losbarst en de strijkers aanzwellen in een enorm Tutti. Prachtige bombast.
Vanaf een MacBook Pro speel ik het album Ella & Louis van Ella Fitzgerald and Louis Armstrong: een 24 bit / 96kHz bestand. Ik sluit de MacBook via een USB-kabel aan op de Rega DAC en druk op play…. automatisch controleer ik de de lichtjes die de inkomende frequentie aangeven. En die geven aan dat er een signaal met 44.1/48kHz op de USB-ingang staat. Terwijl het toch echt een 96kHz bestand is. Een blik in de handleiding brengt duidelijkheid: de USB-ingang limiteert de ingangsfrequentie tot maximaal 32bit/48khz. Echte hi-res bestanden kunnen uitsluitend via de digitale optische of coaxiale ingang aangeboden worden. Erg jammer en wat mij betreft een minpuntje voor de Rega DAC. De weergave via de USB-ingang valt desondanks niet tegen: de trompet van Armstrong is fel maar niet scherp en laat de unieke tonaliteit van het instrument horen. Ook de weergave van Ella Fitzgerald’s stem is weer erg fraai. Wel hoor je in deze configuratie een licht aangezette s-klank op de stem van Armstrong.
Genoeg mooie muziek, het wordt tijd voor ouderwets lekkere rock. Ik kies voor Baba O’Riley van The Who. Dit tegenwoordig vooral van CSI NY bekende nummer is met de Rega DAC een feest om naar te luisteren: de drums knallen, de gitaren scheuren en het zeer kenmerkende repetitieve keyboard intro werkt haast hypnotisch. De Rega DAC betrekt je bij de muziek, laat je meezingen en als een Keith Moon reïncarnatie luchtdrummen.
Conclusie
Rega is een bedrijf dat niet met alle winden meewaait; nieuwe technieken en toepassingen moeten hun nut bewezen hebben alvorens Roy Gandy er mee aan de slag gaat. Rega was dan ook erg laat met de introductie van haar eerste cd-speler (1997), maar toen deze op de markt verscheen wist hij vriend en vijand te verbazen met zijn opvallend analoge karakter. Dat Rega nu al inspringt op de snel in populariteit stijgende dac-markt mag opmerkelijk genoemd worden. Dat ze een zeer muzikale, analoog klinkende dac gemaakt hebben met uitzonderlijke kwaliteiten in het middengebied is dan echter weer volkomen logisch.
De Rega DAC mag in de prijsklasse tot 1000 euro enorm veel concurrentie verwachten van andere Engelse dac’s zoals de Arcam rDac, de Cambridge Audio DacMagic en de Musical Fidelity M1. Stuk voor stuk apparaten die veel waar voor hun geld bieden, en ieder met specifieke kwaliteiten. Wat de Rega daar tegenover zet? Enorm veel muziekplezier! Het is met de Rega DAC onmogelijk niet actief betrokken te worden bij de muziek, en weet je, net als mijn eigen - veel duurdere - Naim DAC, uit je stoel te trekken en mee te laten dansen op de muziek. En dat is een bijzonder talent!
