Het is mij na alle jaren van luisteren naar en recenseren van apparatuur nog steeds niet duidelijk, waarom er versterkers bestaan waar je rustig zittend op de bank met plezier naar kunt luisteren, terwijl een andere versterker je op de muziek laat meebewegen, of nummer drie je niets doet. Een verschijnsel dat niet is terug te leiden tot de keuze voor halfgeleiders of buizen, niet in relatie staat tot geleverd vermogen of technische specificaties. De bron speelt daarin uiteraard een rol, net als de luidsprekers, kabels of accessoires. Voor mij is het toch vaak de versterker die een zo beslissende factor is in het geheel van de set. Mogelijk omdat ik een versterkerfreak ben.

Kijk ik naar mijn eigen apparatuur door de jaren heen, dan is de versterker wellicht het onderdeel dat het meest is gewisseld. Op zoek naar de heilige graal in muziekweergave. Om onzekerheid weg te nemen in welke categorie de Pure Sound A30 geïntegreerde buizenversterker valt, op voorhand de conclusie dat u hem mag plaatsen tussen de versterkers die mij laten bewegen, in een mime spel piano, gitaar en drums laten spelen. Net als nu, Jacintha ligt op de draaitafel met haar lp Best of Jacintha, een heerlijke plaat met haar fijnste opnames verzamelt door Groove Note. Haar zwoele, licht hese en daardoor sexy stem wordt gesteund door een sax, piano, drums of een gitaar.

Waar de Pure Sound het hoogst mee scoort, is de factor: “aangenaam gezelschap”. Het is mij in de afgelopen periode gebleken dat de A30 in staat is een ambiance te scheppen, waarin luisteren naar muziek veel meer genieten dan recenseren is. Op een heel organische manier zijn de luidsprekers in staat elektrische emoties te vertalen naar luchtwervelingen. De A30 legt gevoel in de weergave. Maakt de weergave los van de set en probeert de sfeer te creëren waarin de opname mogelijk heeft plaatsgevonden. Dat het de Pure Sound lukt op mijn luidsprekers vind ik knap. Er staat een paar Focal Diablo Utopia te spelen (ja ik heb ze en ze zijn van mij!), dat beslist een front end eist dat in staat is ze op een behoorlijke manier aan te sturen. Ze zijn ongenadig als er iets niet klopt in de set. Het zijn grillige topmodellen, die van elk element in de keten een zelfde volmaaktheid eisen als ze zelf ten toon spreiden. Wel of niet een buisdemper, een ander element, een andere versterker, een kleine accessoire, ze leggen ogenblikkelijk bloot of er winst of verlies te halen is.

In het begin was ik erg huiverig om de Pure Sound in deze keten op te nemen en vroeg ik me af, of ik hem niet beter in een kleine opstelling zou kunnen gebruiken. Het was de importeur, Acoustic Dimension, die het aandurfde om een H.A.T. voorversterker met twee Manley monoblokken terzijde te schuiven. Voordat u gaat denken, dat de Pure Sound een vervanger kan zijn van die opstelling, moet ik u teleurstellen Zo goed is de Pure Sound niet. Waar hij wel toe in staat is, is het weergeven van Jacintha en haar muzikanten op een boeiende en aangename manier. Mooi los van de luidsprekers, die langzaam uit beeld verdwijnen en plaats maken voor virtualisatie. De A30 kan hard spelen, maar dat hoeft niet. Luisteren in de late uurtjes naar dit soort muziek, denk aan Jheena Lodwick, Stacey Kent, Enya, Loreena McKennitt of anderen, kan op een heel laag volume met de A30. Zonder het gevoel te krijgen dat u iets mist. Laag blijft aanwezig, net als stereobeeld, hoge tonen, driedimensionaal beeld en liefde, pure liefde voor muziek. In dat geheel zijn dingen opgevallen, die deels te maken zullen hebben met de toegepaste luidsprekers, deels met de akoestiek en verder met de Pure Sound zelf. Waar ik de A30 hevig in wil prijzen is de weergave van stemmen en middengebied. Het thuisveld van de betere buizenversterker. De rust die in de weergave zit, is verbazingwekkend in deze prijsklasse. Gecombineerd met een overtuiging die niet leidt tot een overdreven ego. De beperkingen van de A30 liggen voor mij in dynamiek, felheid in de hoge tonen en "transistorstrakke" lage tonen. Uiteraard verdient dat een toelichting, die ik u graag geef.