Na mijn bevindingen te hebben gemeld bij importeur Servi-Q meldden ze dat ze dezelfde ervaring niet konden delen. Nu is het wel erg gemakkelijk om heel hautain te zeggen dat mijn gehoor en de rest van mijn installatie als compleet objectief beschouwd mogen worden, zaken als matchende componenten en andere omgevingsvariabelen als gebruikte bekabeling en lichtnetfase spelen altijd een gedeelte mee. En in dat laatste punt zit hem nu nét de kneep! Op het verzoek van de importeur of ik de stekker 180 graden wilde omdraaien en nog eens goed wilde luisteren geef ik graag gehoor. Aldus geschiedde. Een goed oplettende lezer heeft het natuurlijk al lang door, tegen de gevestigde regelgeving van de hifi wereld in sluit ik de MAP800 dus uit fase aan op het lichtnet. Een kleine twee dagen laat ik de MAP800 weer meedraaien met alles wat ook maar geluid kan produceren en pak dezelfde stapel cd’s om nog eens te luisteren.\

En zowaar, de MAP800 geeft een heel ander geluidsbeeld dan voorheen! Uit fase! Hoewel basdruk en ondersteunende muziek toenemen in waarneembaarheid, zijn de middenhoge tonen ineens een stuk aangenamer om naar te luisteren. Het rijtje muziek volgt; het stuk van Bach krijgt een stuk meer fundament, violen lijken hoger en meer naar achter geplaatst en het geheel klinkt daardoor wat natuurlijker, maar wel een tikje afstandelijk. Er heerst meer stereobeeld en de diepte wordt vergroot. Ook valt me het klavecimbel op, dat ik eerder bijna geheel hoorde wegvallen achter de violen.

De sacd van Dead can Dance brengt wat meer dynamiek dan voorheen, waarbij wel gezegd moet worden dat basgeluiden soms iets overheersen. Aan controle over mijn luidsprekers ligt het nog steeds niet, die is meer dan voldoende. Een hoger geluidsniveau zorgt nog steeds voor hardheid, maar de muziekstukjes vallen nu wel beter in elkaar. Idem dito met het instrumentale stuk van Patricia Barber, waarbij wel vermeld moet worden dat ik het idee had minder in de muziek te zitten. Alsof je van een afstandje een podium bekijkt en beluistert, in het midden van de zaal. Sommige details kunnen daardoor wegvallen, maar de kans op luistermoeheid is wel een flink gereduceerd.

Mylène Farmer en Moby staan ook meer naar achter geplaatst, de omgevingsgeluiden zijn meer dan voorheen aanwezig en de opname krijgt meer drukte. Anathema geeft ondanks het afstandelijke meer een live gevoel, temeer daar de basdrums zoveel power meekrijgen! De stem heeft wat meer hoogte, maar heeft evenals de cello geen overheersend karakter meer.

Conclusies

In deze prijsklasse proberen veel merken versterkers zich te vestigen en naam te maken. De MAP800 van Advance Acoustic biedt voor de vraagprijs van net geen tweeduizend euro veel waar voor het geld en heeft een goede afwerking. De afstandsbediening is prettig, maar werkte bij mij niet altijd even goed. Of het apparaat qua uiterlijk bij u en een eventuele partner in het interieur en het audiomeubel past is puur een kwestie van plaats en smaak.

Klankmatig biedt de MAP800 veel, maar het moet de gebruiker wel in de smaak vallen. Dat een versterker meer klank en rust kan geven uit fase, is voor mij een unicum. De meeste versterkers profiteren vaak wel iets van een juiste faseaansluiting, maar dat verschilt vaak niet meer dan procenten. De MAP800 draaide bij mij, evenals de stekker, een volle 180 graden om, waaruit wellicht een constructiefout zou moeten worden geconstateerd. Uit fase luisterde in mijn optiek het prettigst, hoewel de basdruk soms iets te overweldigend was. Eigenaren van monitor-, kleinere zuil- of electrostatische speakers zouden dit wel eens als voordeel kunnen zien. In de juiste fase aangesloten op het lichtnet wordt het een ander verhaal. Een te geprononceerd middengebied zorgt dat deze versterker de luisteraar als het ware "dwingt" tot luisteren, wat ook tot luistervermoeidheid kan leiden. De zware versterking zorgt wel voor meer dan voldoende controle over vrijwel iedere luidspreker, maar erg helder klinkende luidsprekers zullen een tikje hard overkomen. Een wat mat of dof klinkende speaker zal met de MAP800 juist aangesloten zeker zijn voordeel kunnen behalen.

Liefhebbers van veel klassieke stukken of electronische muziek zullen deze versterker waarschijnlijk meer kunnen waarderen dan jazz-, vocaal- , pop- en/ of rockliefhebbers. Om eerlijk te zijn mis ik persoonlijk die sprankel die muziek nét dat beetje meer emotie geeft, maar dat kan persoonlijk zijn. Holografisch beeldend is de MAP800 niet. En de fabrikant of importeur zou er goed aan doen om de eindgebruiker goed te waarschuwen welke juiste faseaansluiting wenselijk is. Toch blijft het knap om zoveel waar en gewicht voor dit geld neer te kunnen zetten. En dat is nou precies waar Advance Acoustic goed in is! Veel versterker, veel vermogen voor relatief weinig geld.

Advance Acoustic MAP800: 1999 euro

Meer informatie: www.servi-q.nl