Het liefste wilde ik een zogeheten “blinde” luistertest uitvoeren met deze drie sound improvers. Eén cd erbij die ik goed ken, niet zien welke tweak er wordt toegepast tijdens het luisteren en telkens dezelfde nummers. De muziekkeuze viel op het album Brushfire fairytales van surfgitarist Jack Johnson. Bewust een “gewone” cd en niet extreem mooi opgenomen of geperst. Van dezelfde cd maakte ik een kopie op Nashua CD-R80 cd-rom’s om ook een CD-R te vergelijken. Ik gebruik de nummers Middle Man en Posters en laat een kennis van me vier keer alles horen, dus ook zonder tweak. Met nummers op mijn blocnote, de volgorde bepaalt hij en uiteindelijk passen we mijn opgeschreven notities bij de nummers van volgorde. De uitkomst is als volgt.
De Mat van Art Speak: Hoorbaar is een duidelijke toename in rust in het geluidsbeeld. Het geheel is meer samenhangend en erg prettig om naar te luisteren, terwijl de stem van John iets meer op de luisteraar af lijkt te komen. Vooral bij de CD-R opname een flinke verbetering in het totale geluidsbeeld. Ik ervaar De Mat als “prettig in het oor liggend” en “een grotere, detailrijkere stage” Van de beloofde warmte toename is weinig te merken. Gelukkig maar, want warmte is toch een soort kleuring die mijn set niet meer nodig heeft.
Millennium Carbon CD Damper: Hierbij staat de stem wat meer naar achter dan bij De Mat, maar wel wat luchtiger overkomt. Er is duidelijk toename in het laag te horen, maar wel met controle. Ook vallen me meer geluiden op dan zonder matje te spelen. Hoewel deze verandering meer duidelijkheid geeft aan het afgespeelde, kan ik me indenken dat e.e.a. ook bij sommige muzieksoorten als vermoeiend ervaren kan worden. Muziekafhankelijk, dus.
Als laatste werd de Ringmat Statmat Cdi Blue getest, omdat er volgens de fabrikant een voor langere tijd blijvende werking van uitgaat. Dus na één keer spelen pas luisteren, terwijl de Statmat nog steeds op de cd ligt. De Statmat dient op één enkele wijze geplaatst te worden, met de twee grotere gaten op ongeveer “tien uur” in de lade, op de cd. Mijn blocnote vermeld weinig, ik moet u eerlijk bekennen dat ik op mijn Denon cd-speler alleen het idee had een kleine toename in de “frisheid” in het totale geluidsbeeld te horen ten opzichte van het spelen zonder Statmat. De duurste tweak van de drie heeft op dit loopwerk dus het minste effect. Ik heb hem een uur lang laten spelen en nog eens geluisterd toen de kennis reeds weg was. Diezelfde frisheid, maar minimaal effect. Dan tóch maar een ander loopwerk proberen! Aangezien de kartonnen hoes vermeldt dat het product ook geschikt is voor multi spelers, pak ik mijn DVD-2900 en speel eerst zonder, daarna met tweak. Hé, het intro van Posters is wat directer geworden! Ook Jack’s stem lijkt op mijn multi speler meer geprononceerd dan voorheen.. Maar eerlijk is eerlijk, heel groot is het verschil niet.