Zowel de Grado GS 1000 als de GSP Solo waren nieuw, dus kregen ze eerst een aantal dagen de tijd om in te spelen. Dat zulks noodzakelijk is, bleek na de inspeelperiode want het verschil met de eerste luisterindrukken was dusdanig dat het leek of er naar totaal andere apparatuur werd geluisterd. De CD Trollsang van de Scandinavische dame Kerstin Blodig ging in de Marantz om de track `Snale Mi Jente` te beluisteren. Op deze track zingt ze terwijl ze op een grote Bodhran (frame-drum) speelt. In het begin knipt ze ook met haar vingers en die geluiden kwamen zowel helder als impulsief over waarbij niet alleen de `snap` maar ook de hand zelf (vel) goed uit de verf kwam. Het Bodhran-spel klonk strak en vrij droog. Het grote membraan werd met een elastische en volle sound weergegeven, wat opvallend was want veel hoofdtelefoons hebben daar wat moeite mee.

Haar stem en de lange nagalm werden op rustige en overzichtelijke wijze weergegeven zodat de pittige `sibillance` geen onnodige nadruk meekreeg. Haar verleidelijke en expressieve zangstijl kwam op beide punten goed uit de verf. Deze ruimtelijke opname kwam anders over dan weergegeven door twee luidsprekers (wat minder plastisch en driedimensionaal) maar werd op bijzonder transparante en levendige wijze gepresenteerd zodat het boeiende karakter van dit muziekstuk bovengemiddeld goed overkwam. Het album Pop Pop van Rickie Lee Jones werd uit de platenkast gehaald om de track `Dat Dere` te beluisteren. De akoestische bas klonk opmerkelijk ontspannen en werd met een rijke tonaliteit weergegeven. De plukken kwamen op plastische wijze naar voren en de uitsterving van de snaarklanken werd op luchtige wijze gepresenteerd. De achtergrondpercussie werd op zowel dynamische als subtiele wijze weergegeven terwijl de saxofoon op gearticuleerde en warme wijze naar voren kwam. De hese sound van de saxofoon kreeg een duidelijk vibrato mee en Rickie Lee Jones` stem werd met een natuurlijke en tonaal sterke weergave neergezet. De tweede (mannelijke) stem was met groot gemak te volgen (bij sommige systemen is hij praktisch onhoorbaar) en de gorgelende lach van het kind kreeg een heel aanstekelijke en vloeiende weergave mee waarbij de keelklanken goed uit de verf kwamen. Met deze track kon de positie van de GS 1000 op het hoofd goed worden uitgeprobeerd en het bleek al snel dat met de juiste positie zeker winst kon worden behaald. Een plaatsing waarbij de kussens meer naar voren tegen het hoofd zaten (met de achterkant van de kussens dicht bij de oorschelp) resulteerde in een betere focus, vooral van zang, en een algeheel verbeterde homogeniteit. Daarbij was de hoofdband dusdanig afgesteld dat de kussens iets meer ruimte onder de oorschelpen vrij lieten dan erboven. Hoofden, oren en smaken verschillen echter dus kan het advies van John Grado worden bevestigd; wat experimenteren loont de moeite.

Van Eric Bibb`s mooie CD Roadworks werd de track `Shavin` Talk` gedraaid. Deze track begint met het geluid van druppelend water en een `hummende` heer Bibb die een scheermes weglegt. Die intro werd door de GS 1000/Solo combinatie op ruimtelijke en plastische wijze weergegeven. Bij zijn gitaarspel kwam elke pluk op de bassnaren met intensiteit en souplesse naar voren. Zijn vriendelijke en iets hese stem werd met een dusdanig scherpe focus geprojecteerd dat hij op een haar na `los van het hoofd` overkwam. De `foottapping` op de vloer werd op gedetailleerde wijze en met een goede diepteweergave (de microfoon hing boven hem) weergegeven. Deze track kwam heel direct over maar klonk tegelijkertijd ook lekker `open` en ontspannen. Van Cydee Peters werd haar mooie Opus 3 sessie van `House Of The Rising Sun` beluisterd om te kijken hoeveel `inner detail` de Grado/GSP combo kon uitdiepen. De verschillende belletjes en de triangel werden met een subtiele en natuurlijke metaalruis en een opmerkelijk rijk timbre weergegeven. De bekkenslagen kwamen lekker knallend en met flinke dynamische sprongen over zonder dat er sprake was van hardheid of gehoormatige `verblinding`. De tom-toms werden met goed gearticuleerde tikken `plokken` en slagen weergegeven, wat meteen aangeeft dat elke percussieve aanraking op duidelijk gedifferentieerde wijze naar voren kwam. De melodielijn van de anders nauwelijks waarneembare Double Bass was moeiteloos te volgen waarbij de laagste tonen zelfs een goede presence meekregen. Wat betreft plastische `aanwezigheid` van instrumenten versloeg de GS 1000 de (zeer muzikale en lager geprijsde) Sennheiser HD 555 met gemak. De saxofoonsolo kwam op lyrische wijze en met een volle bekerklank naar voren waarbij de bewegingen van de muzikant ten opzichte van de microfoon goed waren te volgen. Cyndee Peters` bezielde zang klonk echt aangrijpend en werd op transparante en luchtige wijze gepresenteerd. Van Michal Hedges` mooie album Aerial Boundaries (windham Hill) werd de gelijknamige track gedraaid. Het bijzondere en vaak knallende gitaarspel van de heer Hedges is ideaal om het resonantiegedrag van de membranen van een hoofdtelefoon te beoordelen. Bij de intro, met ritmische en gedempte snaarplukken, kwamen de typische snaarklanken goed uit de verf en waren de boventonen goed te volgen. De lange `reverb` werd op luchtige wijze weergegeven en het middentonenspel kwam met een rijk timbre naar voren. De explosieve baspartijen klonken stevig en impulsief in de aanslag maar kregen ook een vrij lange, zachte uitsterving mee. De snelle greepwisselingen werden zonder maskering weergegeven zodat het geheel overzichtelijk bleef. De pittige uithalen op de hoge snaren klonken lekker knallend zonder dat er een glazig randje aan werd toegevoegd. Wat dat betreft verdient de Graham Slee versterker een compliment want de bijzonder vloeiende weergave was mede te danken aan de Solo.  

Conclusie

Grado staat bekend om hun dynamisch werkende en met volle middentonen klinkende producten waarmee het `drama` van muziek op een spannende wijze kan worden overgebracht. De GS 1000 / GSP Solo combinatie was zeker goed in het overbrengen van levendige passages maar ging nog verder in de weergave van detail en lucht. Een uitgewogen en vloeiende weergave is namelijk moeilijker te bereiken dan een pittige presentatie. Tijdens de meest knallende crescendo’s wist de GS 1000 de energie van de muziek over te brengen zonder opdringerig te worden en ook daarin was hij duidelijk de meerdere van zijn minder kostbare familieleden.
Wat ook opviel was dat er met deze combo op uiterst lage volumeniveaus kon worden geluisterd zonder dat de weergave als vaag of dun overkwam. De GS 1000 en de Solo MC/PSU-1 zijn door gepassioneerde mensen ontworpen en dat is zowel in de bouwkwaliteit als de verfijnde weergave terug te vinden.                                                                                  

Importeur Grado: Tonar International BV; Tel: 033-4554511 Fax: 033-4560544
Importeur Graham Slee Projects: www.multitradebelgium.com / (0032) 1443 5312

Verkoopprijs Grado GS 1000: 1199 euro
Verkoopprijs Graham Slee Solo MC/PSU-1: 795 euro